Sigdfold

Sigdfolda eller falx cerebri (latin for «sigd i storhjernen») er ein sigdforma, slitesterk og bøygd fald i senehinna som går vertikalt nedover fissura longitudinalis cerebri mellom hjernehalvdelane.^[1]

Senehinna og apofysar er vist. Delar av høgre hovudskalle og hjerne er fjerna.

Framparten er snever og er festa til beinkammen i silbeinet. Bakparten er vid og er festa til den øvre overflata av tentorium cerebelli. Den øvre grensa er konveks og er festa midtveges til den indre kranieoverflata. Den strekker seg bak til protuberantia occipitalis interna, og inneheld sinus sagittalis superior. Den nedre grensa er fri og konkav, og inneheld sinus sagittalis inferior.

Sigdfolda er kjend for å kalsifisere med alderen.

Sjå òg

• falx (fleirtyding) — andre anatomiske strukturar som inneheld «falx» eller «sigd»
• fahrs sjukdom

Fleire bilete

• 
  Sigdfolda jamført med hovudskallen
• 
  Indre overflate av pannebeinet
• 
  Sagittalsnitt av hovudskallen. Sinusar i senehinna er vist.
• 
  Senehinna i menneskehjernen
• 
  Sigdfolda

Kjelder

• Denne artikkelen har bygd inn tekst frå ei offentleg utgåve av Gray's Anatomy.

• Denne artikkelen bygger på «Falx cerebri» frå Wikipedia på engelsk, den 2. januar 2014.

1. Jansen, Jan (13. februar 2009). «sigdfolden». Store Medisinske Leksikon. Henta 2. januar 2015.