Monrad Norderval

Monrad Oskar Norderval (fødd 28. januar 1902 i Ålesund, død 24. desember 1976) var ein norsk teolog og forfattar. Han gjekk under tilnamnet «ishavspresten» fordi han hadde vore med ei ishavsskute på selfangst. Han vart cand.theol. ved Det teologiske fakultet ved Universitetet i Oslo i 1928. Norderval tok praktisk teologisk eksamen same stad i 1929. Eksamen i samisk tok han ved Universitetet i Oslo 1930. Han var ordinert til prest i Tromsø domkyrkje 27. juni 1929 av biskop Eivind Berggrav.

Monrad Norderval
Statsborgarskap	Noreg
Fødd	28. januar 1902 Ålesund kommune
Død	24. desember 1976 (74 år) Ålesund kommune
Yrke	prest
Verv	Biskop av Nord-Hålogaland
Periode	1962-1972
Føregangar	Alf Kristian Theodor Wiig
Etterfylgjar	Kristen Kyrre Bremer
Medlem av	Stefanusalliansen
Religion	Den evangelisk-lutherske kyrkja

Norderval var biskop i Nord-Hålogaland bispedømme frå 1962 til 1972. Før det var han hjelpeprest i Skjervøy 1929, sokneprest i Tana 1929-1935, sokneprest i Ørsta 1935-1948 og sokneprest i Ålesund 1948-1961.

Norderval hadde eit sterkt engasjement for kristne som vart forfylgde. Han var ein av stiftarane av Misjon bak Jernteppet. Han var første formannen i denne organisasjonen.

Bibliografi

• Himmel og hav (1948), (dikt)
• Fangstmenn på de to hav (1957)
• Mannen og båten (1958)
• På bølge 2,4 (1959)
• Guds flammekastere (1961)
• Slegge og ambolt (1962)
• Den veldige veien (1964)
• Sangen i Eliat (1967)
• Fyret og seileren (1967)
• Det gode tilbudet (1971)
• Av sjømannsblod (1972)
• I det hyggelige hjørne (1973)
• Kommandobru eller prestesliperi (1974)
• Vulkansk jord (1976)

Prisar og utmerkingar

• Riddar 1. klasse av Den Kongelige Norske St. Olavs Orden 1960
• Språklig samlings litteraturpris 1973