eiland van Frankrijk Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Île de Ré ligt in de regio Nouvelle-Aquitaine in het departement Charente-Maritime. Île de Ré is een vakantie-eiland dat sinds 1988[1] vanaf het vasteland van Frankrijk (La Rochelle) is te bereiken via een lange tolbrug. Typisch voor Île de Ré zijn de witte huisjes met het groene houten luiken en daken met oranje dakpannen, de nog steeds ambachtelijke zoutwinning, de lokale wijnbouw en de visserij. Op het eiland bevinden zich verschillende historische, militaire gebouwen als bewijs van het vroegere strategische belang van het eiland.
| Eiland van Frankrijk | |
|---|---|
 | |
| Locatie | |
| Land | Frankrijk |
| Locatie | Atlantische Oceaan |
| Coördinaten | 46°12'0"NB, 1°25'0"WL |
| Algemeen | |
| Oppervlakte | 85 km² |
| Inwoners | 17.000 |
| Website | www |
Het eiland heeft een lengte van ongeveer 26 km en de breedte varieert tussen 70 meter en 5 km. De kustlijn is ca. 100 km lang. De oppervlakte is 85 km². Het aantal inwoners is ongeveer 17.000.[2] Het eiland scheidt de zeestraten Pertuis breton in het noorden en Pertuis d'Antioche in het zuiden. Op het noordelijk deel van het eiland bevinden zich de baaien Fier d'Ars en Rade de Saint-Martin.
De oppervlakte van het eiland is verdeeld over tien gemeenten (van oost naar west):
Het eiland is een belangrijke stopplaats voor trekvogels. In 1980 werd het natuurreservaat Réserve naturelle nationale de Lilleau des Niges in de beschutte baai Fier d'Ars opgericht. Deze ondiepe baai van 800 hectare met zoutmoerassen is bijna volledig beschut van de zee en is ontstaan door het aanleggen van dijken voor zoutwinning in de Middeleeuwen. Verder is het Forêt de Trousse Chemise, een gemengd bos van eiken en dennen van 26 hectare, beschermd als réserve biologique domaniale.
Op de stranden van Ré zijn in het verleden regelmatig walvissen aangespoeld, de laatste keer in 1922.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
