Remove ads
Yvonne Keuls (Batavia, 17 december 1931) is een Nederlandse schrijfster. Veel van haar boeken werden bekroond en zijn uitgegroeid tot klassiekers van de Nederlandse literatuur.
| Yvonne Keuls | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
Yvonne Keuls (1989) | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Yvonne Keuls | |||
| Geboren | 17 december 1931 | |||
| Geboorteplaats | Batavia | |||
| Land |  Nederland | |||
| Beroep | schrijfster | |||
| Werk | ||||
| Bekende werken | Jan Rap en z'n maat (1977, toneel) De moeder van David S. (1980) Het verrotte leven van Floortje Bloem (1982) Mevrouw mijn moeder (1999) Gemmetje Victoria (2021) | |||
| Uitgeverij | Ambo/Anthos uitgevers | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Yvonne Keuls werd geboren in 1931 in Nederlands-Indië als Yvonne Bamberg. Zij had een Javaans-Nederlandse moeder en een Joodse vader, Samuel Bamberg, die inspecteur bij het kadaster was en later wiskundeleraar werd. In 1938 vertrokken haar ouders met haar en haar oudere broertje naar Nederland.
Doordat zij als opgroeiend kind de Tweede Wereldoorlog meemaakte en zag wat die allemaal teweegbracht, groeide in haar het verzet en een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Haar vader die aan tbc leed, werd door de Duitsers tijdens een razzia meegenomen om te worden afgevoerd, maar toen zij merkten dat hij ziek was, vreesden zij voor een besmettelijke ziekte en lieten hem gaan. Door de verslechterende omstandigheden waarin het gezin kwam te verkeren en die van zijn gezondheid, besloot hij dat het beter was niet verder te leven. Haar moeder kon niet in Nederland aarden. Dit alles veroorzaakte dat Yvonne niet als kind kon opgroeien in Nederland en al vroeg volwassen werd.
Toen zij 13 jaar oud was, belandde zij met tbc in een sanatorium.
Zij volgde de opleiding tot onderwijzeres en kwam in 1952 terecht op een lagere school in de Haagse Schilderswijk. In 1954, op haar 22e, trouwde zij met Rob Keuls, waardoor zij werd ontslagen, zoals destijds gebruikelijk was. Binnen vijf jaar had zij een gezin gesticht met drie kinderen. Alleen maar thuiszitten beviel haar niet; zij wilde haar capaciteiten benutten en ging schrijven.
Zij maakte tv-bewerkingen van het werk van Couperus en Vestdijk, maar hieruit kreeg zij niet de voldoening die zij verwachtte.
Als dertiger richtte Keuls zich op hulpverlening aan verslaafden en mishandelde kinderen. Samen met veertien anderen richtte zij in 1972 het kinderopvanghuis Jongeren Opvang Sentrum (JOS) op. Dit ging echter aan het eigen succes na een jaar ten onder; na een jaar werd het faillissement aangevraagd.
Tijdens haar leven ving zij veel mishandelde kinderen op en kwam voor hen op in rechtszaken, zoals ook voor Marnix Rueb die door zijn vader werd mishandeld. Haar roman Gemmetje Victoria gaat over een van haar opvangkinderen, die haar diep geraakt heeft.
Haar leven onderging een verandering door de publicatie in 1985 van haar boek Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel, een sociale roman.
Op hoge leeftijd houdt Keuls zich nog steeds bezig met nieuwe projecten en is ze actief lid van het Nederlands-Indisch platform Stichting Pelita.
Keuls sprak op 15 augustus 2024 samen met haar kleindochter Babiche tijdens de nationale Indië-herdenking in Den Haag. [1]
Remove ads
De populariteit van Keuls is zowel te danken aan haar toegankelijke schrijfstijl als aan de keuze van de thema's van haar boeken, zoals drugsverslaving, oorlog, dakloosheid en pedofilie. Keuls' werk werd onder meer vertaald in het Deens, Duits, Engels, Frans, Fries, Hongaars, Italiaans en Zweeds.
In 1980 was Keuls een vast panellid in de NCRV-quiz Zo Vader, Zo Zoon en de varianten daarop. Destijds was ze nog tamelijk onbekend als schrijfster. In de jaren 80 nam zij deel aan het panelprogramma Daar zeg je zowat van de NCRV.
- 1999, Trouw publieksprijs[2]
- 2000, Koninklijke onderscheiding[3]
- 2020: Peter van Straaten Psychologieprijs van de Universiteit Leiden, voor haar roman ‘Het verrotte leven van Floortje Bloem’.[4]
- Kleine muizen (eenakter) (1965, uitgezonden op televisie 20 mei 1966, officieel gepubliceerd in 1981)
- Onbegonnen werk (voor televisie) (1967), bekroond met de Mr. H.G. van der Vies-prijs
- De toestand bij ons thuis (met kindertekeningen van Otto Dicke) (1969) Uitg. Ad. Donker, Rotterdam
- Jan Rap en z'n maat (toneel) (1977), over het wel en wee van de bewoners en personeelsleden van een opvanghuis voor dakloze jongeren. De toneelversie is diverse malen te zien geweest. In 1978 bekroond met de Prijs der Kritiek van de Nederlandse theatercritici en in 1979 met Het Zilveren Jongeren Paspoort. De verfilming in 1989 werd geregisseerd door Ine Schenkkan.
- Keuls potje (1979)
- Een doekje voor het bloeden (1980)
- Keulsiefjes (1980)
- De moeder van David S., geboren 3 juli 1959 (1980), over de problemen van een moeder die haar kind aan de drugs ten onder ziet gaan en alles probeert te doen om dat te voorkomen.
- Regenwormen (1981)
- Het verrotte leven van Floortje Bloem (1982), over een meisje dat door allerlei omstandigheden in de drugs- en prostitutiewereld verzeild raakt. Bekroond met Peter van Straaten Psychologieprijs 2020, samen met Esther Gerritsen en Marieke Lucas Rijneveld.[5]
- Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel (1985), over een kinderrechter die pedofiele contacten onderhoudt.
- De arrogantie van de macht (1986)
- Daniël Maandag (1988)
- Alle Indische tantes (1988)
- De tocht van het kind (1990)
- Meneer en mevrouw zijn gek (1992), bekroond met de Floortje Bloem Prijs
- Die kat van dat mens (1993)
- Lowietjes smartengeld of: Het gebit van mijn moeder (1995)
- Keulsiefjes (1996)
- Mevrouw mijn moeder (1999), over de relatie met haar Nederlands-Indische moeder, die op 96-jarige leeftijd is overleden. Ook de manier waarop haar moeder tegen de 'Nederlandse' wereld aankijkt komt aan de orde. Bekroond met de Trouw Publieksprijs. Dit boek verscheen in 2022 in de serie Nederland Leest en was gratis verkrijgbaar in bibliotheken.[6]
- Dochters (1999)
- Indische Tantes (2001)
- Madame K: Van Indisch kind tot Haagse dame (2001)
- Familiegedoe (2004)
- Trassi tantes (2004)
- Benjamins bruid (2008)
- Allemaal beestjes (2009) bundeling dierenverhalen, speciaal voor de Boekenweek
- Koningin van de nacht (2013) over een halfjoods gezin dat probeert te overleven tijdens de oorlog
- Rapport Tommie (2014), heruitgave van Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel (1985), met een nieuwe inleiding van de schrijfster en een nawoord van Rudie Kagie.
- Zoals ik jou ken, ken jij mij (2018)
- Gemmetje Victoria (2021), over een van haar opvangkinderen
Remove ads
| Boeken met noteringen in de Nederlandse Bestseller 60 | Jaar van verschijnen | Datum van binnenkomst | Hoogste positie | Aantal weken | Opmerkingen[7] |
|---|---|---|---|---|---|
| Benjamins Bruid | 2008 | 26-11-2008 | 40 | 6 | |
| Koningin van de nacht | 2013 | 20-11-2013 | 53 | 1 | |
| Zoals ik jou ken, ken jij mij | 2018 | 21-03-2018 | 54 | 1 | |
| Gemmetje Victoria | 2021 | 01-12-2021 | 15 | 7 |
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads