Loading AI tools
Duits kunstschilder (1932–1998) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wolf Vostell (Leverkusen, 14 oktober 1932 – Berlijn, 3 april 1998) was een vooraanstaand Duits kunstschilder, beeldhouwer en performancekunstenaar, actief in de tweede helft van de twintigste eeuw. Hij wordt gezien als een pionier van de installatie, van de videokunst, van de environmentkunst, van de décollage, van de happening en van de Fluxusbeweging. Hij gebruikte in zijn werk verschillende methoden om tot een beeld te komen, zoals 'Dé-coll/age', Verwischung (vervaging), assemblage en betongieten.
| Wolf Vostell | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Wolf Vostell in 1980 | ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Leverkusen, 14 oktober 1932 | |||
| Overleden | Berlijn, 3 april 1998 | |||
| Nationaliteit |  Duitsland | |||
| Beroep(en) | beeldend kunstenaar | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Jaren actief | 1950-1998 | |||
| Stijl(en) | installatie, videokunst, décollage | |||
| RKD-profiel | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Vostell maakte in 1950 eerst tekeningen en schilderijen. In 1953 begon hij een studie lithografie en bezocht hij de kunstnijverheidsschool in Wuppertal. Na een bezoek aan Parijs vervaardigde hij in 1954 zijn eerste Dé-coll/ages. In 1955/1956 studeerde hij aan de École nationale supérieure des beaux-arts in Parijs en in 1957 aan de Kunstacademie Düsseldorf. In 1958 nam hij deel aan de eerste happening in Europa, die in Parijs plaatsvond en maakte zijn eerste werken met televisietoestellen en auto-onderdelen. Onder invloed van het werk van Karlheinz Stockhausen in de studio van de WDR uit 1954 maakte hij in 1959 ook een aantal elektronische werken die hij TV-Dé-coll/agen noemde. Dit werk gaat al in de richting van Fluxus, een kunststroming waarvan hij begin jaren 60 deel uitmaakt.
De openbare kunstacties van Wolf Vostell intensiveren zich in 1958 met zijn eerste happenings en het gebruik van televisietoestellen in zijn werk. Parallel aan het begin van zijn uitgebreide creatieve loopbaan begon hij in 1959 met zijn archief. Met grote volharding en continuïteit begon Vostell met het verzamelen van fotografische documenten, artistieke teksten, persartikels, uitnodigingen tot artistieke events, evenals persoonlijke correspondentie met kunstenaars zoals Nam June Paik, Joseph Beuys, Dick Higgins en vele anderen, en vooral boeken, die de kunstbewegingen weerspiegelden waarin hij zelf ook wekte.
In het begin van de jaren zestig was Vostell de pionier en essentiële figuur van de happening, de Fluxus en de videokunst, en het Vostell-archief is daarmee een belangrijke bron van documentatie over deze artistieke bewegingen. Een wezenlijk deel van het Vostell-archief is de fotocollectie die zijn omvangrijke en veelzijdige werk documenteert.
Het Vostell-archief bevat ook een algemene bibliotheek van ongeveer 6000 boeken over alle genres van de kunstgeschiedenis. Het totale archief omvat een kleine 50.000 documenten en vormt een belangrijke bron van informatie, onderzoek en inspiratie. Het archief is sinds 2006 gevestigd in het Museo Vostell in Malpartida en is toegankelijk voor belangstellende onderzoekers en publicisten.
Vostell was organisator van vele happenings, onder andere in New York, Berlijn, Keulen, Wuppertal en Ulm. In 1962 nam hij deel aan de voorbereidingen van het Festum Fluxorum in Wiesbaden en had daarvoor contact met Nam June Paik en George Maciunas.
In 1963 werd Vostell met zijn installatie 6 TV Dé-coll/age nu in Museum Reina Sofia in Madrid een voorloper in de videokunst en de installatie. In 1967 gaf hij zijn commentaar op de Vietnam-oorlog in de happening Miss Vietnam. Hij was in 1958 de eerste kunstenaar die een tv-toestel in zijn werk integreerde. Dit werk met de titel Das schwarze Zimmer is tegenwoordig opgenomen in de verzameling van de Berlinische Galerie. Andere vroege werken met TV's zijn Transmigratie I-III, (1958) en het environment Elektronischer dé-coll/age Happening Raum (1968). Vostell wordt soms ook gezien als een vertegenwoordiger van het kapitalistisch realisme. Hij richtte een aantal treinwagons in met zijn werk, de Fluxus Zug, die in 1981 in vijftien steden in Noordrijn-Westfalen te zien was.
In 1992 presenteerde de gemeente Keulen een grote retrospectieve tentoonstelling van Wolf Vostell, die in zes musea te zien was: Stadtmuseum Köln, Kunsthalle Köln, Reinisches Landesmuseum Bonn, Kunsthalle Mannheim, Museum Morsbroich in Leverkusen en Städtisches Museum Mülheim Ruhr. David Vostell maakte over deze retrospectieve een documentaire onder de titel Vostell 60 – Rückblick 92.
Er staan in beton gegoten auto-sculpturen van zijn hand in Keulen Ruhender Verkehr (1969), in Berlijn Zwei Beton Cadillacs in Form der nackten Maja (1987) en in Museo Vostell Malpartida VOAEX (1976) in Spanje en in Chicago Concrete Traffic (1970).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
