White House Cemetery
begraafplaats in België Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
begraafplaats in België Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
White House Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Sint-Jan. De begraafplaats ligt aan de zuidwestelijke rand van het dorpscentrum en ongeveer 1,6 km ten noordoosten van de Grote Markt van Ieper. Ze werd ontworpen door Reginald Blomfield en wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Het terrein heeft een vijfhoekig grondplan met een oppervlakte van 4.879 m² en wordt omgeven door een bakstenen muur. Vooraan bij de ingang staat de Stone of Remembrance en achteraan het Cross of Sacrifice.
Er worden 1.172 doden herdacht, waarvan 323 niet geïdentificeerd konden worden.
De begraafplaats werd genoemd naar het White House, dat langs de weg van Ieper naar Sint-Jan lag. Het gebied lag tijdens de oorlog binnen de Ieperboog en bleef in geallieerde handen. De begraafplaats werd gestart in maart 1915 en werd door gevechtseenheden gebruikt tot april 1918. Na de oorlog werd de begraafplaats uitgebreid met graven die werden overgebracht uit de slagvelden in de omgeving en uit een aantal kleinere begraafplaatsen. Die begraafplaatsen die werden ontruimd waren Hengebaert Farm Cemetery in Dikkebus, Bavaria House Cemetery in Ieper, Cottage Garden Cemetery in Sint-Jan, Green Hunter Cemetery in Vlamertinge, North Bank Cemetery of Lankhof Cemetery in Voormezele, Basseville Farm German Cemetery in Zandvoorde, Bedford House Cemetery, Enclosure No.1 (een van de ontruimde enclosures van Bedford House Cemetery) in Zillebeke en Wilde Wood Cemetery in Zonnebeke.
Onder de 1.172 graven zijn er 1.002 Britten (waarvan 297 niet geïdentificeerde), 45 Australiërs (waarvan 7 niet geïdentificeerde), 85 Canadezen (waarvan 15 niet geïdentificeerde), 1 Indiër, 25 Nieuw-Zeelanders (waarvan 1 niet geïdentificeerde) en 5 Zuid-Afrikanen (waarvan 3 niet geïdentificeerde). Voor 16 slachtoffers werden Special Memorials[1] opgericht omdat hun graven niet meer teruggevonden werden en men aanneemt dat ze zich onder de naamloze grafzerken bevinden. Voor 28 andere slachtoffers, die oorspronkelijk op een andere begraafplaats lagen maar van wie de graven verloren gingen, werd een Duhallow Block.[2] opgericht.
Later werden op de begraafplaats ook acht Britse en één Belgische dode uit de Tweede Wereldoorlog bijgezet. Zij sneuvelden tijdens de terugtrekking naar Duinkerke in juni 1940.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.