Loading AI tools
Ruimtevaartprogramma Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Vostokprogramma (Russisch: Восток, uitspraak: vastok; betekenis: oosten) was het eerste programma van de Sovjet-Unie voor bemande ruimtevaart. Zowel de gebruikte ruimtevaartuigen als de gebruikte draagraketten droegen de naam Vostok.
In het kader van het Vostok-ruimtevaartprogramma zijn een aantal bemande en onbemande ruimtevaartuigen gelanceerd. De onbemande lanceringen betroffen voor een deel testvluchten met dieren aan boord.
De Vostok-ruimtevaartuigen konden nauwelijks manoeuvreren, en de bemande versies waren slechts geschikt voor één bemanningslid.
De Vostok bestond uit twee compartimenten. De capsule met kosmonaut met een diameter van 2,30 m was uitgerust met hitteschild en stond onder een druk van 1 bar met een mengsel van normale lucht (zuurstof/stikstof). Dit in tegenstelling tot de Amerikanen, die zuivere zuurstof gebruikten. Normaliter functioneerde de besturingssystemen automatisch of op commando vanaf de grond, maar de kosmonaut beschikte over handbediening in geval van onvoorziene omstandigheden. Hij zat in een schietstoel die was uitgerust met parachute en verbindingsapparatuur. Dit deel van het vaartuig was met metalen strippen verbonden met het motorcompartiment.
Het motorcompartiment, met een diameter van 2,58 m en een lengte van 3,10 m, beschikte over drukflessen met zuurstof en stikstof, batterijen, standregelraketjes en de remraket. Na afremming zorgden explosieve bouten voor separatie van capsule en motorcompartiment. Vostok 1 woog 4725 kg, maar op latere vluchten varieerde dit.
Vlak voor de landing moest het bemanningslid zich uit de voeten maken met behulp van een schietstoel en parachute omdat de landing zeer hard was. Alle kosmonauten schoten zich uit de Vostok op een hoogte van ongeveer 7000 m. Op een hoogte van 4000 m opende zich vervolgens de parachute.[1]
Aan de eerste vlucht van Gagarin gingen diverse proefvluchten vooraf: Spoetnik 4 (15 mei 1960), Spoetnik 5 (19 augustus 1960), Spoetnik 6 (1 december 1960), Spoetnik 9 (9 maart 1961) en Spoetnik 10 (25 maart 1961) waren testen voor een bemande vlucht (met Spoetnik 7 en Spoetnik 8 faalden pogingen om Venus te bereiken).[2][3]
De Russen hielden lange tijd geheim dat hun kosmonauten niet tot en met de landing in hun Vostok-capsules bleven, uit vrees dat de Fédération Aéronautique Internationale (FAI) de bemande Vostok-vluchten niet zou erkennen als officiële ruimtevluchten.
In ruim twee jaar tijd hebben zes Russen aan boord van een Vostok een ruimtevlucht gemaakt. Het volgende Russische bemande ruimtevaartprogramma was Voschod dat gebruikmaakte van sterk aangepaste Vostok-ruimtevaartuigen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
