Loading AI tools
Italiaans director of photography Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vittorio Storaro (Rome, 24 juni 1940) is een Italiaans cameraman. Hij won drie Academy Awards en een BAFTA. Hij werkte regelmatig samen met Bernardo Bertolucci.
Vittorio Storaro | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | Rome, 24 juni 1940 | |||
Geboorteland | Italië | |||
Jaren actief | 1968 - | |||
Beroep | Cameraman | |||
Films | Ultimo Tango a Parigi 1900 Apocalypse Now Reds Goya en Burdeos Café Society | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDB-profiel | ||||
|
Vittorio Storaro is de zoon van een filmprojecteur. Reeds als 11-jarige studeerde hij fotografie, waarna hij zich aansloot bij het Centro Sperimentale di Cinematografia. In 1968 filmde hij zijn eerste langspeelfilm, het drama Giovinezza, Giovinezza. Enkele jaren voordien had hij ook samengewerkt met collega Marco Scarpelli aan I normanni (1962).
Al gauw raakte Storaro bevriend met enkele van de bekendste Italiaanse filmmakers. Zo werkte hij samen met Dario Argento aan de horrorfilm L'uccello dalle piume di cristallo (1970) en met Bernardo Bertolucci aan Il conformista (1970) en Strategia del ragno (1970). Enkele jaren later filmde hij in dienst van Bertolucci het erotisch drama Ultimo Tango a Parigi (1973) met Marlon Brando in de hoofdrol.
In 1976 stond hij achter de camera van Bertolucci's epische film Novecento met Robert De Niro en Gérard Depardieu in de hoofdrol. Vanaf dan begon hij ook in Hollywood door te breken. In 1979 riep Francis Ford Coppola zijn hulp in voor de oorlogsfilm Apocalypse Now. Dat leverde Storaro een eerste Academy Award for Best Cinemaphotography op.
Nadien werkte hij voor de eerste keer samen met acteur/regisseur Warren Beatty, aan de film Reds (1981), en opnieuw werd de Italiaan beloond met een Oscar. Ook bij de derde nominatie was het prijs. Storaro won een Oscar voor het camerawerk in Bertolucci's film The Last Emperor (1987). Hij werd nog een vierde keer genomineerd, maar toen kon zijn nominatie niet verzilveren. Het was voor de stripverfilming Dick Tracy (1990) van Warren Beatty.
Storaro besteedt in zijn werk veel aandacht aan kleuren, omdat hij ervan overtuigd is dat elke kleur overeenkomt met een bepaalde gemoedstoestand. Dat is een theorie die ontwikkeld werd door Johann Wolfgang von Goethe. De Italiaanse cameraman valt bovendien ook op met zijn gevoel voor mode. Francis Coppola zei ooit dit over Storaro: Hij kan met een wit maatpak in de modder vallen en er nog netjes uitzien.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.