Vena saphena parva

Vena saphena parva,^[1] afgekort tot VSP, kleine huidader der dij^[2] of rozenader^[2] is een groot, oppervlakkig verlopend afvoerend bloedvat (vene) op het onderbeen. De VSP ontspringt aan de veneuze boog op de voetrug, en loopt langs de buitenzijde van de enkel (malleolus lateralis) midden over de kuit naar de knieholte. Normaal gesproken maakt het vat daar verbinding met de vena poplitea, deel van het diepveneuze systeem van het been. Deze aansluiting wordt VSP-crosse genoemd; deze aansluiting kan ook vele centimeters hoger of lager gevonden worden. Bij een deel van de patiënten is er op dit niveau helemaal geen aansluiting, maar verloopt het vat via de achter-binnenzijde van het been, en maakt verbinding met de vena saphena magna: zo'n verbinding wordt vene van Giacomini genoemd.

Kleine huidader der dij
Vena saphena parva
Ader
Gegevens
Bron	dorsal venous arch of the foot
Uitmonding	vena poplitea
Naslagwerken
Gray's Anatomy	173,670
Dorlands/Elsevier	v_05/12851681
Portaal    Biologie

Belang

Bij veneuze insufficiëntie is er terugstroom van bloed, terug het been in. Dit geeft klachten als vermoeide benen, oedeem, krampen en het ontstaan van hypostatisch eczeem en open been. In zo'n 10% van de gevallen wordt veneuze insufficiëntie volledig veroorzaakt door dysfunctioneren van de VSP; daarnaast wordt insufficiëntie van de VSP vaak gevonden in combinatie met insufficiëntie van de VSM.

Behandeling

Vroeger werd insufficiëntie van de VSP vaak behandeld met een korte strip waarbij het vat verwijderd werd, van enkel tot knieholte. Dit gaf nogal eens zenuwletsel. Daarom wordt nu meestal alleen een crossectomie verricht. Behandelingsopties in opkomst zijn:

• Foamsclerose waarbij het vat met schuim wordt dichtgespoten.
• Endoveneuze lasertherapie waarbij via een draad die laserlicht geleid het vat van binnenuit wordt dichtgeschroeid.
• Radioablatie waarbij via een draad en elektromagnetische golven het vat van binnenuit wordt dichtgeschroeid.

Literatuurverwijzingen

1. His, W. (1895). Die anatomische Nomenclatur. Nomina Anatomica. Der von der Anatomischen Gesellschaft auf ihrer IX. Versammlung in Basel angenommenen Namen. Leipzig: Verlag von Veit & Comp.
2. Pinkhof, H. (1923). Vertalend en verklarend woordenboek van uitheemsche geneeskundige termen. Haarlem: De Erven F. Bohn.