Loading AI tools
Dierenhaar Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De vacht van een gedomesticeerde hond (Canis lupus familiaris) is het haar dat het lichaam van de hond bedekt. Het kan gaan om een dubbele vacht, bestaande uit een zachte ondervacht en een ruwere bovenvacht, of een enkele vacht, waarbij de ondervacht ontbreekt. Bij dubbele vachten bestaat de bovenvacht uit stijve haren die water en vuil afstoten en zorgt de ondervacht voor isolatie.[1] De termen "pels" en "haar" worden vaak door elkaar gebruikt, maar in het algemeen spreekt men van een pels als de hond een dubbele vacht heeft, zoals de newfoundlander. Bij een enkele vacht, zoals bij de poedel, spreekt men over haar.
Bij de hond is de beharing dicht op de rug en de flanken. Daarentegen zijn de binnenkant van de oorschelpen, de liesstreek en de onderkant van de staartbasis meestal onbehaard. Haren worden gevormd vanuit de haarwortel. Haar is in feite een dode materie, een afscheidingsproduct van de haarwortel. In de haren komt pigment voor dat ervoor zorgt dat ze een bepaalde kleur hebben. Haren zonder pigment zijn grijs.
De haargroei verloopt in cycli.
Iedere haar in de vacht van de hond groeit uit een haarzakje dat, net als de meeste zoogdieren, een groeicyclus heeft met drie fasen.[2] In de overgangsfase schuift de haar op, waarbij de haarfollikel tot een derde wordt ingekort. De aldus ontstane rustende haar wordt na enige tijd uitgestoten door een nieuw gevormde haar.
Tweemaal per jaar, één keer in het voorjaar en één keer in het najaar, wisselen de meeste hondenrassen van vacht. Waardoor de vorming van nieuwe haren en de uitval van oude haren begint, is nog niet bekend. Waarschijnlijk zijn er minstens twee fenomenen belangrijk voor het ontstaan van de ruiperioden: de toename of afname van de lengte van het daglicht en de toename of afname van de buitentemperaturen.
Als de vacht van de hond zich aan het ritme van de ruiperioden houdt, zal de zomervacht dunner zijn dan de wintervacht. De haren zitten tijdens de zomer ook niet stevig in de haarschacht verankerd. De wintervacht bestaat uit een overvloedige beharing van dikkere en stevigere haren. De haren zijn ook vaster verankerd in de haarschacht. Bij vele gezelschapshonden is er geen sprake meer van duidelijke aparte ruiperioden. Door het gebruik van kunstlicht in huis en centrale verwarming wordt het ritme van de vacht verstoord. Slechte of een verkeerde behandeling van de vacht kan er ook voor zorgen dat de haren hun ritme verliezen.
Er zijn drie manieren waarop een hond kan verharen:
Tweemaal per jaar gaat de hond in de rui en verliest hij al zijn dode haren tegelijkertijd. Deze periode duurt normaal twee weken.[3]
Deze manier van verharen komt voor bij hele lange vachten (honden met een haarlengte van meer dan 20 cm). Deze vachten verharen per haar, net zoals bij mensen. Deze vorm van verharen ontstaat omdat deze haren zo lang doorgroeien. Het moment waarop een lange haar is uitgegroeid is niet exact te bepalen. Er kan een verschil zijn van enkele maanden tussen de groeifasen van elk aparte haar. Hierdoor is er bij deze vorm van verharen geen duidelijke ruiperiode vast te stellen bij deze vachten. Elke haar doorloopt zijn groeifasen in zijn eigen tempo en valt uit wanneer zijn tijd gekomen is. Honden die ruien door mozaïekverharing verliezen dus continu hun haar, maar omdat hun haren zo een lange levensduur hebben is dit niet hinderlijk.[4]
Wanneer een hond angstig is of veel stress heeft, gaat zijn vacht in schrikrui. De haren komen plotseling losser te zitten in de haarschacht waardoor ze gemakkelijker uitvallen. Dit is een verdedigingsmechanisme dat nuttig is bij een aanval. De kans wordt groter dat de hond kan ontsnappen omdat de losse haren ervoor zorgen dat er minder houvast is. Bij een poging om de hond te grijpen blijft de aanvaller achter met een klauw of bek vol haar. Schrikrui is het effectiefst bij honden met een langere vacht.
Ruwweg bestaan er drie vachtgroepen. Wanneer de verschillende soorten vachten meer in detail bekeken worden zijn er echter dertien verschillende soorten vachtgroepen te onderscheiden.
Er is meer verscheidenheid in kleur, patronen, lengte en textuur bij de gedomesticeerde hond dan bij de wolf, ondanks dat beide dieren tot dezelfde soort behoren (Canis lupus). Verschillende rassen hanteren verschillende namen voor langharige en kortharige types, er bestaat geen officiële terminologie voor de lengte, rasstandaarden stellen acceptabele lengtes door meting. Vachtkleuren bij honden waren waarschijnlijk een onvoorzien resultaat van een ander selectieproces.[5] Onderzoek heeft aangetoond dat selectief fokken voor tamheid bijhorende fysieke veranderingen teweeg brengt, zoals veranderingen in de vachtkleur en patronen in de vacht.[6]
Moderne hondenrassen vertonen een breed scala aan vachtkleuren, patronen, markeringen, lengtes en texturen. Sinds de laatste jaren is de kennis over de genetische achtergrond van de vachtkleur, patronen[7] , lengten en texturen[8] aanzienlijk toegenomen.
Er zijn momenteel acht genen bekend binnen in het genoom van de honden die worden geassocieerd met de kleur van de vacht. Elk van deze genen komt voor in minstens twee varianten, of allelen, die gelden voor de variatie in vachtkleur tussen dieren. Elk van deze genen bevinden zich in een vaste locatie, of locus, in het genoom van het dier.
De allelen op de A-locus staan in verband met de productie van het agouti signalering eiwit (ASIP) en bepalen of een dier een agouti vachtkleur heeft of niet, en zo ja welke soort, door het regelen van de verdeling van het pigment in de individuele haren. Er zijn vijf allelen die voorkomen op de A-locus:
Het B-locus bevindt zich op het TYRP1 gen. Er zijn twee hoofdvarianten beschreven, B (Black) en b (liver). B is dominant over b. Van het b-allel zijn er drie subvarianten beschreven: bs, bc en bd. Deze laatsten hebben alle drie hetzelfde effect. Enkel in samenspraak met het fenotype van de neuskleur (zwart versus chocoladekleurige) kan men desgevallend een volledige uitspraak doen.[9]
DNA-studies hebben het gen in de H-locus nog niet kunnen isoleren, maar de eigenschappen die ermee geassocieerd worden zijn gelinkt aan chromosoom 9.[10] De H-locus is een modifier locus (van de M-locus) en de allelen in de H-locus zullen bepalen of het dier een harlekijn-vacht zal hebben of niet. Het harlekijn gen zorgt ervoor dat alle verdunde stukken in een merle-patroon verdwijnen en worden vervangen door wit, enkel de zwarte vlekken van het merle-patroon blijven nog zichtbaar. Harlekijn wordt dominant vererft en heeft dus maar één ouder nodig, en hoewel het gen enkel invloed heeft op de M-locus kunnen honden zonder een merle-vachtpatroon ook drager zijn van het gen maar het zal niet tot uiting komen.[11]
In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, is de Duitse dog niet het enige hondenras waarbij dit patroon voorkomt, het is echter wel het enige ras waarbij de officiële rasstandaard de kleur toelaat. Bij, onder andere, Bordercollies kom dit vachtpatroon ook voor.[11]
Er zijn twee allelen die kunnen voorkomen op de H-locus:
De allelen op de M-locus (het SILV gen) bepalen of er een merle-patroon tot uiting komt in de vacht van het dier of niet. M is dominant over m. Er zijn twee allelen die kunnen voorkomen op de M-locus:
De kleur van de vacht is een belangrijke factor bij het fokken van honden. Elke rasstandaard specificeert welke kleuren er toegelaten zijn en welke onaanvaardbaar zijn.
Het analyseren van de vererving van de vachtkleur bij honden gaat gepaard met enkele moeilijkheden:
Vachten met een effen kleur, ook wel monochromatische kleuren genoemd, ontstaan door de aanwezigheid van slechts één pigment of door de totale afwezigheid van pigment. Eumelanine creëert een zwarte of een bruine kleur in variërende graden van verzadiging. Pheomelanine zorgt voor een geelbruine vachtkleur in verschillende tinten. Feomelanine zorgt voor een gebleekte kleur zoals bij crèmekleurige of witte vachten.
Vachten die bestaan uit twee kleuren ontstaan door een combinatie van twee pigmenten. Afhankelijk van de verdeling van het melanine en het feomelanine kunnen er vijf verschillende soorten vachtkleuren zich voordoen: rood met een zwart masker, sable en agouti, brindle, zwart en tan, zadel.
Sable en agouti ontstaan wanneer er verschillende pigmenten zich in een individueel haar voordoen.Vanwege het feit dat de verdeling van de pigmenten in de haren enorm kan variëren, is er een grote verscheidenheid aan kleuren mogelijk. Wanneer er verschillende pigmenten op verschillende plaatsen in het haar voorkomen spreekt men over een agouti vachtkleur. Als het individuele haar enkel zwarte haarpunten heeft dan spreekt men over een sable vachtkleur. Geconcentreerde gebieden van donkere haren in de vorm van strepen noemt men brindle. Zwart pigment op de kop, meestal van de snuit tot aan de oren, wordt een masker genoemd. Zwart haren op de rug van de hond noemt men een zadel. Bij zwart en tan is de hond volledig zwart behalve op bepaalde plaatsen op het lichaam waar de hond tankleurige haren heeft.
Gedomesticeerde honden tonen soms nog restanten van countershading, een gemeenschappelijke natuurlijke camouflagepatroon. Het principe van countershading is als volgt; wanneer een dier wordt belicht van bovenaf door de zon, valt er slagschaduw op de ventrale zijden van het lichaam. Deze schaduwen kunnen worden waargenomen door roofdieren of prooidieren en verraden de aanwezigheid van het dier. Als de vacht op de ventrale delen van het lichaam een lichtere tint heeft dan de vacht op de rest van het lichaam, zijn deze slagschaduwen minder opvallend en gaat het dier beter op in zijn omgeving. Een andere mogelijke verklaring is dat door de druk van natuurlijke selectie – uit noodzaak om zich te kunnen camoufleren in verschillende achtergrond gezien van onderaan zowel als bovenaan – verschillende delen van het lichaam een andere kleur hebben gekregen.[12]
Kleur | Benamingen | Genetische formule | Beschrijving | Foto |
---|---|---|---|---|
Albino | Albino, wit. | cbcb
caca pp |
Een gebrek aan pigment in het haar en de huid. De vacht is geheel wit en de huid is roze. | |
Bruin | Bruin, chocolade, dood gras,
grijsbruin, lever, mahonie, zegge, zwartbruin. |
bbK-aabbkk | Een bruinkleurige vacht in combinatie met een bruinkleurige neus. | |
Blauw | Blauw, grijs. | B-ddK-aaB-ddkk | Een koude, metaalachtige grijze vachtkleur. | |
Geel | Abrikoos, blond, fawn, geel,
geelrood, getaand, goud, honing, leeuw-kleurig, mosterd, stro, tan, tarwe, zand. |
eeffK-
aaD-eeffkk |
Goud verwijst specifiek naar een rijk rood-geel en varianten, terwijl geel kan verwijzen naar eender welke tint geel en tan. | |
Lichtgeel | Crème, fawn, gember, tan. | ddee
ayayddE- |
Een verbleekte gele vacht of een tan-achtige kleur die soms bijna wit kan zijn. | |
Lila | Bruingrijs, café au lait, fawn, grijs,
isabella, lever, lila, paars, violet. |
bbddK-aabbddkk | Bij Weimaraners verwijst de term "fawn" naar hun typische bruingrijze kleur die bij andere rassen meestal "lila" genoemd wordt. | |
Rood | Bruin, lever, oranje, rood,
roodgoud, ros, ruby, tan. |
D-eeF-K-
aaeeF-kk |
Op genetisch vlak is een hond met een rode vacht meestal een sable (met weinig tot geen zwarte haarpunten) of een rossig recessief geel. | |
Wit | Wit. | Een zodanig lichte crèmekleurige vacht dat het lijkt alsof deze zuiver wit is, waarmee ze onderscheiden zijn van albinos. Een witte hond heeft, in tegenstelling tot een albino, een donkere huid rond de ogen en neus, vaak in combinatie met donker gekleurde ogen. Vaak is een deel van de vacht tussen de schouderbladen lichtgeel. | ||
Zilver | blauw, grijs, staalgrijs, zilver | B-C-D-E-G-S-K-
aaB-C-D-E-G-kk |
De puppy's worden zwart geboren en verbleken
naarmate ze ouder worden. |
|
Zwart (dominant) | Zwart. | B-C-D-E-S-K | De vacht kan vervagen of een bruine schijn krijgen naarmate de hond ouder wordt en blootgesteld wordt aan de elementen. | |
Zwart (recessief) | Zwart. | aaB-C-D-E-kk | De vacht kan vervagen of een bruine schijn krijgen naarmate de hond ouder wordt en blootgesteld wordt aan de elementen. |
Hetzelfde patroon kan andere namen hebben bij verschillende hondenrassen.
Benaming | Genetische formule | Beschrijving | Foto | |
---|---|---|---|---|
Agouti | aw-E-kk | Een haar in deze vacht heeft meerdere kleuren, de haarpunten zijn zwart. Deze kleur staat ook bekend als "wolfsgrijs" bij sommige rassen. | ||
Bicolor | spsp | Ook bekend als bont. | ||
Brindle | ayayE-kbr-
awawE-kbr- |
Een combinatie van zwart met bruin, tan of goud in tijgerachtige strepen. | ||
Gevlekt | swswT-(TdTd) | Een witte vacht met donkere of zwarte vlekken. | ||
Gespikkeld | spspT-
sisiT- |
Een gespikkelde hond is bedekt in kleine vlekjes die duidelijker afgetekend zijn dan bij een roan vacht, maar opvallend kleiner zijn dan bij een gevlekte vacht. Een hond kan veel of weinig spikkels hebben. De spikkels komen het meeste voor op de poten en de snuit. | ||
Grizzle | RMRM | Ander namen: domino,... | ||
Harlekijn | MmHh | Een combinatie van zwarte en witte vlekken die er ruw en gekarteld uitzien. | ||
Iers gevlekt | sisi | Eender welke kleur in combinatie met wit. Het wit beperkt zich tot de buik, borst, poten, nek, hals, snuit, bles en het puntje van de staart. Maximum 30% van de vacht is wit. | ||
Masker | Em- | Een donker masker op de snuit van de hond. Het masker kan soms enkel op de neus en mond zitten of helemaal doorlopen tot in de hals. | ||
Merle | Mm | Een gemarmerde vacht waarvan de vlekken een lichtere kleur zijn van de basiskleur. | ||
Roan | R- | Roan is een patroon dat sterk gevlekte witte gebieden produceert. Honden met een roan vacht worden wit geboren en verdonkeren naarmate ze ouder worden. Vaak is er slechts een kleine hoeveelheid wit zichtbaar. | ||
Sable | ayayD-E- | Een rode of gele vachtkleur waarbij de punten van de haren zwart zijn. | ||
Tuxedo | Een hond met een witte vlek op de borst en keel (het overhemd), en met witte voeten (de manchetten). In tegenstelling tot Iers gevlekt heeft de hond geen wit in de nek. Hoewel dit patroon het meest geassocieerd wordt met een zwarte vacht, komt dit ook voor bij honden met een andere vachtkleur. | |||
Zadel | asaasaE-kk | Een donkere vlek op de rug van de hond, soms ook een mantel of deken genoemd. | ||
Tan point | atatE-kk | Tan-kleurige markeringen op de poten, borst en het hoofd. De rest van de vacht is meestal zwart, maar andere kleurcombinaties komen ook voor. Omdat de combinatie zwart met tan point zo veel voorkomt wordt er vaak gesproken over "black and tan" oftewel "zwart en tan". |
De bovenstaande kleuren en patronen kunnen in allerlei combinaties voorkomen. De meeste veelkleurige vachten bestaan uit een combinatie van twee, drie of vier van de bovenstaande mogelijkheden.
In de onderstaande tabellen staan monochromatische vachtkleuren in combinatie met één of twee patronen. Bij sommige monochromatische vachtkleuren zijn er meer combinaties met patronen mogelijk dan bij anderen.
ayayB-Em-F-kksisi
Er bestaat een waaier aan gereedschappen, materialen en producten om de verschillende soorten hondenvachten te verzorgen. Het is belangrijk dat het juiste materiaal op de juiste vacht wordt gebruikt waarvoor het ontworpen is. Het verkeerde materiaal of het verkeerd gebruiken van bepaalde gereedschappen en producten kan de vacht en de huid van een hond beschadigen, soms zelf permanent.
De behandeling van luizen en vlooien kan gebeuren op verschillende manieren: shampoo, halsbanden, spray, pipetten, pillen.
Bij de hond zijn drie tekensoorten van belang:
De teek die het meeste voorkomt in België en Nederland is de Ixodes ricinus, deze wordt gewoonlijk de "drie-gastherenteek" genoemd omdat ze drie gastheren nodig heeft om haar levenscyclus te voltooien. In tegenstelling tot de vlo leeft de teek buiten, meer in het bijzonder in bosrijke zones en hoog grasland.
Teken zijn vooral actief in de lente en de herfst. In die seizoenen is het erg vochtig, wat belangrijk is voor de teken. Teken kunnen als nymf of als volwassen teek verscheidene ziekten op de hond overdragen zoals: borreliose, rickettsiose en ehrlichiose. De bekendste van deze aandoeningen is borreliose, ook wel de Ziekte van Lyme genoemd. Ongeveer 40% van de teken in België en Nederland zijn met deze ziekte besmet. Bij de hond kan de ziekte gepaard gaan met koorts, gebrek aan eetlust, gezwollen klieren en stijve gewrichten. De infectie treedt op ongeveer 12 tot 78 ur nadat de teek zich aan de hond heeft vastgezet. Het is belangrijk om de teek zo vlug mogelijk te verwijderen door middel van een tekentang.
Gistcelaandoeningen worden veroorzaakt door Malassezia pachydermatis. Het is een commensale, lipofiele, flesvormige gist. Deze komt gewoonlijk voor in kleine aantallen op de huid, oorkanaal, anaalzakken, rectum en vagina. Soms is er een overgroei door een gewijzigd microklimaat en een verminderde afweer. Men vindt de gistcellen meestal in de huidplooien, tussen de tenen en op de buik. Soms lokaal, soms veralgemeend.
Klinisch onderscheidt men een ranzige geur en een intense en steroïdresistente jeuk. Als letsels zien we roodheid, vette en gele korsten, lichenificatie en alopecie.
Endocriene huidaandoeningen zijn aandoeningen die toe te schrijven zijn aan een abnormaal functioneren van de endocriene klieren. Dit zijn klieren die hun product direct aan de bloedbaan afgeven. Iedere klier met inwendige afscheiding produceert één of meerdere hormonen. dit gebeurt in uiterst geringe hoeveelheden, maar juist genoeg om het gewenste normale evenwicht in het lichaam te bereiken. Wanneer er een probleem is met een van deze klieren heeft dit meestal ook zijn weerslag op de huid.
Typische kenmerken van een endocriene huidaandoening zijn: bilaterale symmetrische kaalheid en bilaterale symmetrische hyperpigmentatie. De aandoening is chronisch en veroorzaakt geen jeuk.
Schimmels zijn één-of meercellige organismen, draadvormig of vertakt. In totaal onderscheidt men meer dan 100.000 soorten maar bij de hond zijn de drie volgende de meest voorname:
Deze drie soorten zijn verantwoordelijk voor 99% van de schimmelaandoeningen bij honden. Deze schimmels worden meestal van dier op dier overgedragen, maar ze kunnen ook via de grond of via de mens worden overgedragen. Vooral hondentrimmers dragen bij tot de verspreiding van deze schimmels via hun trimmateriaal
Een letsel veroorzaakt door een schimmel heeft een snel groeiende, kale, ronde vorm van 1 à 4 centimeter groot. De hond heeft zelden last van jeuk, tenzij het letsel ook getroffen is door een secundaire bacteriële infectie.
Andere voorkomende schimmelaandoeningen zijn onder andere:
De aard en de kwaliteit van de vacht van een rashond is belangrijk tijdens het deelnemen aan hondenshows. De precieze eisen zijn gedetailleerd vastgelegd in de officiële rasstandaard van ieder hondenras. De terminologie kan heel verschillend zijn, ook al verwijzen ze naar vergelijkbare functies.
Op hondententoonstellingen, oftewel hondenshows, gaat het vooral om hoe goed de deelnemende honden voldoen aan de officiële rasstandaard. Hoewel er tijdens deze wedstrijden vooral gekeken wordt naar de fysiek van de hond, speelt de kwaliteit van de vacht ook vaak een grote rol en kan een netjes getrimde vacht soms het verschil maken tussen winnen of verliezen. Vaak zijn er strikte regels over hoe de vacht van een hond er mag uitzien als deze wil deelnemen aan een hondenshow.
Allereerst zijn er de hondenrassen waarvan de vacht niet getoiletteerd mag zijn, bijvoorbeeld de Welsh corgi Cardigan en de Welsh corgi Pembroke. Dit omdat de eigenaar fouten in de vacht zou kunnen verbergen door bijvoorbeeld te lange haren weg te knippen. Andere hondenrassen kunnen dan weer helemaal niet getoiletteerd worden omdat hun vacht simpelweg niet lang genoeg is, bijvoorbeeld bij de Greyhound.
Ten tweede zijn er hondenrassen waarbij de vacht en de manier waarop deze getrimd is uiterst belangrijk is. Bij voorkeur zijn alle deelnemende ruwharige honden alsook de spaniëls netjes getrimd volgens de rasstandaard. Het kan gebeuren dat een niet getrimde vacht nog door de vingers wordt gezien bij deze rassen, maar dit is niet het geval bij de poedels. Poedels moeten getoiletteerd zijn in een van de zes toegelaten kapsels of anders worden ze gediskwalificeerd van deelname aan de wedstrijd. Deze toegelaten kapsels zijn: puppy, continental met of zonder vacht op de heupbeenderen, English saddle, sporting, en Scandinavisch.
Op trimwedstrijden komen professionele hondentrimmers samen om de titel te winnen van beste hondentrimmer in de categorie van deelname. Deze wedstrijden bestaan zowel op nationaal als op internationaal niveau en worden meestal georganiseerd door een vakvereniging of door een merk van producten en materialen. Men kan deelnemen als een team of individueel in verschillende categorieën en niveaus van bekwaamheid, en er bestaan ook Europese-en Wereldkampioenschappen.
De meest voorkomende categorieën van bekwaamheid zijn: kinderen, beginner, stagiaire, open en kampioen. In tegenstellingen tot de andere deelnemers, gebruiken kinderen een pop in plaats van een echte hond en zijn zij ook niet gebonden aan de regels van hoe een hond er hoort uit te zien.
De categorieën van specialisatie zijn; plukken, salon, rasstandaard, en creatief hondentrimmen. De laatste categorie is vooral populair in de Verenigde Staten van Amerika en Japan. In deze categorie krijgen voornamelijk poedels de meest fantasierijke kapsels waarbij veel haarkleur wordt gebruikt.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.