Toarcien

Het Toarcien (Vlaanderen: Toarciaan) is de jongste tijdsnede in het Vroeg-Jura. Het Toarcien heeft een ouderdom van 182,7 ± 0,7 tot 174,1 ± 1,0 Ma.^[2] Het volgt op het Pliensbachien en na het Toarcien komt het Aalenien.

Systeem	Serie	Etage	Ouderdom (Ma)
Krijt	Vroeg	Berriasien	Jonger
Jura	Boven (Malm)	Tithonien	145,0–152,1
		Kimmeridgien	152,1–157,3
		Oxfordien	157,3–163,5
	Midden (Dogger)	Callovien	163,5–166,1
		Bathonien	166,1–168,3
		Bajocien	168,3–170,3
		Aalenien	170,3–174,1
	Onder (Lias)	Toarcien	174,1–182,7
		Pliensbachien	182,7–190,8
		Sinemurien	190,8–199,3
		Hettangien	199,3–201,3
Trias	Boven	Rhaetien	Ouder
Indeling van het Jura volgens de ICS[1]

In de stratigrafie van Europa is het Toarcien een etage. Deze valt samen met het midden van de etage Ururoan in de stratigrafie van Nieuw-Zeeland.

Naamgeving en definitie

Het Toarcien werd in 1849 gedefinieerd door de Franse paleontoloog Alcide d'Orbigny (1802-1857), die het noemde naar de plaats Thouars, in het Franse departement Deux-Sèvres.

De basis van het Toarcien wordt gedefinieerd door het eerste voorkomen van de Eodactylites ammonieten fauna. De top wordt gedefinieerd door het eerste voorkomen van het ammonietengeslacht Leioceras.