Loading AI tools
Britse band Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Fourmost is een Engelse popgroep die vooral bekend was in de jaren zestig van de twintigste eeuw. Net als The Beatles is de groep afkomstig uit Liverpool. Het grootste succes van de groep was A Little Loving uit 1964.
| The Fourmost | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
The Fourmost in 2019 tijdens een optreden | ||||
| Achtergrondinformatie | ||||
| Jaren actief | 1963 - heden | |||
| Oorsprong |  Engeland, Liverpool | |||
| Genre(s) | Beat, pop, rock | |||
| Label(s) | Parlophone, CBS | |||
| Manager | Brian Epstein | |||
| Officiële website | ||||
| (en) Discogs-profiel | ||||
| (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
In de meest succesvolle tijd had The Fourmost de volgende samenstelling:
Begin 1964 werd Mike Millward ernstig ziek. Hij werd tijdelijk vervangen door Bill Parkinson.[1] Toen Millward eind 1965 opnieuw ziek was geworden, werkte de groep met een aantal tijdelijke vervangers (onder wie George Peckham, later geluidstechnicus in de Abbey Road Studios) en vond pas in 1968 een definitieve vervanger in Joey Bower.
Mike Millward overleed in 1966 aan leukemie, Brian O'Hara pleegde in 1999 zelfmoord. In 2017 overleed Hatton op 76-jarige leeftijd.[2]
De groep begon in 1957 als een duo, The Two Jays, met Brian O'Hara en Joey Bower. Ze zongen allebei en begeleidden zichzelf op de gitaar. In september 1959 kwamen basgitarist Billy Hatton en drummer Brian Redman erbij. De groep werd herdoopt in The Four Jays en maakte op 1 maart 1961 zijn debuut in de Cavern Club, drie weken voor The Beatles. Daarna traden ze nog vele malen in de club op, soms samen met The Beatles. Medio 1962 stapte Joey Bower eruit en werd hij vervangen door Mike Millward (afkomstig van The Undertakers, een andere popgroep uit Liverpool). Ook werd Brian Redman vervangen door Dave Lovelady. In juni van dat jaar kwam de groep erachter dat er nog een groep met de naam The Four Jays bestond en werd de naam veranderd in The Four Mosts. Begin 1963 werd dat The Fourmost.
Op 30 juni 1963 tekende de groep een managementcontract met Brian Epstein. Epstein had al twee maal eerder gevraagd of hij hun manager mocht worden, maar de leden van de groep stonden huiverig tegenover het opgeven van hun amateurstatus. Een auditie bij George Martin, de vaste producer van The Beatles, leverde hun een platencontract bij Parlophone op.
De groep profiteerde al direct van een manager die ook The Beatles onder zijn hoede had. De eerste twee platen van The Fourmost waren Lennon-McCartney-composities:
De derde plaat van The Fourmost was een liedje van de tekstschrijver Russ Alquist, toen de echtgenoot van de actrice Juliet Mills. Met A Little Loving bereikte de groep medio 1964 de zesde plaats in de UK Singles Chart. De volgende platen haalden echter geen van alle de top twintig. Wat de groep nu opnam, getuigde ook niet van veel consistentie. Baby I Need Your Loving (nummer 24 in de UK Singles Chart) kwam uit het repertoire van The Four Tops, Girls Girls Girls was een liedje van The Coasters (en ook opgenomen door Elvis Presley). The Fourmost maakte er een parodie van; het nummer klinkt met zijn vele te snel afgespeelde passages of het is gezongen door Alvin and the Chipmunks. Het kwam niet hoger dan een 33e plaats.
Mike Millward viel eind 1965 uit wegens een terminale ziekte; pas in 1968 kwam er een definitieve vervanger in de persoon van Joey Bower, lid van het eerste uur.
In augustus 1966 probeerde The Fourmost het met een cover van het Beatles-nummer Here, There and Everywhere, maar die flopte. Dat gebeurde ook met het ironische Auntie Maggie's Remedy, een nummer van George Formby. Op hun voorlaatste plaat, Rosetta, speelde Paul McCartney piano. Ook dat mocht niet baten.
Buiten Engeland (in de Verenigde Staten[4] bijvoorbeeld) sloeg de groep niet aan; ook in Nederland deden de platen niets.
Op het eind van de jaren zestig stopte de groep met platen maken en ging hij de weg die hij al was ingeslagen met Girls Girls Girls en Auntie Maggie's Remedy: hij ging optreden in het cabaretcircuit. In 1978 verlieten Joey Bower, Billy Hatton and Dave Lovelady de groep; Brian O’Hara vertrok in de jaren tachtig. Sindsdien is geen van de leden uit de begintijd nog bij de groep betrokken. Sinds het midden van de jaren tachtig treedt de groep vooral op in het nostalgiecircuit.[5]
Billy Hatton, Joey Bower en Dave Lovelady traden, met Dave Morgan als vierde man, ook af en toe op in het nostalgiecircuit onder de naam The Original Fourmost. Joey Bower verloor in december 2008 een rechtszaak over het gebruik van de naam The Fourmost zonder het woord ‘Original’.[2]
The Fourmost is te zien in de film Pop Gear uit 1965, waar de groep A Little Loving playbackt. De groep deed ook mee aan de film Ferry Cross the Mersey van Jeremy Summers uit hetzelfde jaar, waarin collega-groep Gerry & the Pacemakers in het zonnetje werd gezet.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
