Loading AI tools
Britse bluesband Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ten Years After is een Britse bluesrockband van eind jaren 1960 en begin jaren 1970. Ten Years After behoorde tot de bezetting van Woodstock, het Amerikaanse openair muziekfestival in augustus 1969.
Ten Years After | ||||
---|---|---|---|---|
Ten Years After (1970): (^) Leo, (<) Chick, (>) Ric, (v) Alvin. | ||||
Achtergrondinformatie | ||||
Jaren actief | 1968-1975 1983-1984 1988- | |||
Genre(s) | Bluesrock, hardrock | |||
Label(s) | Polygram, Chrysalis, EMI, CBS | |||
Leden | ||||
Toetsen | Chick Churchill | |||
Drums | Ric Lee | |||
Gitaar en zang | Marcus Bonfanti | |||
Basgitaar | Colin Hodgkinson | |||
Oud-leden | ||||
Gitaar en zang | Alvin Lee | |||
Basgitaar | Leo Lyons | |||
Gitaar en zang | Joe Gooch | |||
Officiële website | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
(en) Allmusic-profiel | ||||
(en) Last.fm-profiel | ||||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Tussen 1968 en 1973 bereikten acht albums van de band de top 40 van de UK Albums Chart. Twaalf albums scoorden in de US Billboard 200. Ten Years After bracht nummers uit als I'm Going Home, Hear Me Calling, I'd Love to Change the World en Love Like a Man.
Ten Years After werd opgericht in 1966 door Alvin Lee en Leo Lyons. De band waarvan beiden voordien deel uitmaakten, heette tussen 1960 en 1962 Ivan Jay and the Jaycats en Ivan Jay and the Jaymen. In 1962 werd de groep omgedoopt tot de Jaybirds met Lee, Lyons en (vanaf 1965) Ric Lee (geen familie van Alvin Lee). In 1966 werd de groep uitgebreid met toetsenman Chick Churchill. Datzelfde jaar veranderde de groep de naam in Ten Years After.
Na herhaalde optredens in de Marquee Club in Londen speelde de groep in 1967 op het Windsor Jazz Festival. Na dit optreden kregen ze een platencontract aangeboden bij Deram en in 1967 verscheen hun debuutalbum Ten Years After. Na een tournee in Scandinavië en de Verenigde Staten verscheen in 1968 het livealbum Undead, met daarop I'm Going Home. In 1969 volgde studioalbum Stonedhenge, met onder meer Hear Me Calling. In datzelfde jaar volgden optredens op het Newport Jazz Festival, het Seattle Pop Festival en op 17 augustus Woodstock.
De enige hit op de UK Singles Chart was Love Like a Man (#10) in 1970, van Cricklewood Green, het vijfde album. In datzelfde jaar trad de groep op het Strawberry Fields Festival nabij Toronto op en op het Isle of Wight Festival. Ten Years After sloeg de meer commerciële richting in met het verschijnen van A Space in Time (Columbia Records, 1972), met daarop I'd Love to Change the World.
Na Positive Vibrations, hun vierde en laatste album op het Columbia-label, ging de groep in 1973 uit elkaar. In 1983 en 1988 kwamen de groepsleden nog eens samen voor een paar concerten en in 1989 verscheen About Time. Het laatste optreden van de oorspronkelijke groep dateert van 1994, tijdens het Eurowoodstock Festival in Boedapest.
In 2003 werd Alvin Lee vervangen door Joe Gooch. Na de breuk speelde en produceerde Lee onder zijn eigen naam. Hij overleed op 6 maart 2013 ten gevolge van complicaties na een operatie. Ric Lee werd lid van Ric Lee's Natural Born Swingers. In januari 2014 verlieten ook Gooch en Lyons Ten Years After. In 2017 was het 50 jaar geleden dat het eerste album van Ten Years After werd uitgebracht. Daarom ging de band in 2017 uitgebreid op tournee en brachten ze een nieuw album uit: A Sting in the Tale.
Tussen Alvin Lee en Ric Lee, de drummer, bestaat geen enkele familierelatie. Alvin werd geboren als Graham Barnes en nam later een artiestennaam aan.
Ten Years After | 1967 |
Undead | 1968 |
Stonedhenge | 1968 |
Ssssh | 1969 |
Cricklewood Green | 1970 |
Watt | 1970 |
A Space in Time | 1971 |
Rock & Roll Music to the World | 1972 |
Recorded Live | 1973 |
Positive Vibrations | 1974 |
Hear Them Calling | 1976 |
About Time | 1989 |
Live at the Fillmore East 1970 | 2001 |
Now | 2004 |
Roadworks | 2005 |
Evolution | 2008 |
Live at Fiesta City (dvd) | 2009 |
European tour january 1973 Live | 2015 |
A Sting in the Tale | 2018 |
Naturally Live | 2019 |
Double Deluxe | 1970 |
Ten Years After | 1971 |
Classic Performances | 1976 |
Goin' Home | 1977 |
Greatest Hits | 1977 |
Profile | 1979 |
Ten Years After | 1980 |
Timewarps | 1983 |
The Collection | 1985 |
At Their Peak | 1987 |
Universal | 1987 |
Portfolio | 1988 |
The Collection | 1991 |
Essential | 1991 |
Pure Blues | 1995 |
I'm Going Home | 1996 |
Premium Gold Collection | 1998 |
The Best Of | 2000 |
Very Best Ten Years After Album Ever | 2001 |
Ten Years After Anthology | 2002 |
Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] |
'99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 | '19 | '20 | '21 | '22 | '23 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
I'm Going Home | 349 | - | - | 311 | 264 | 296 | 266 | 258 | 368 | 296 | 566 | 423 | 554 | 572 | 632 | 611 | 718 | 1031 | 909 | 1396 | 1389 | 1500 | 1634 | 1818 | 1807 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.