TT Assen 1949

Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

TT Assen 1949

De TT Assen 1949 was de derde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1949 en ook de derde officiële WK-race in de geschiedenis. De races werden verreden op 9 juli 1949 op Circuit van Drenthe vlak bij Assen. In deze Grand Prix bracht men slechts drie klassen aan de start: 500 cc, 350 cc en 125 cc.

Snelle feiten Officiële naam, Land ...
TT Assen 1949
Thumb
Officiële naam 19e Dutch TT
Land Nederland
Datum 9 juli 1949
Organisator FIM/KMNV
500 cc
Poleposition Artie Bell
Snelste ronde Nello Pagani
Eerste Nello Pagani
Tweede Les Graham
Derde Arciso Artesiani
350 cc
Snelste ronde Freddie Frith
Eerste Freddie Frith
Tweede Bob Foster
Derde Johnny Lockett
125 cc
Snelste ronde Nello Pagani
Eerste Nello Pagani
Tweede Oscar Clemencigh
Derde Carlo Ubbiali
Sluiten

Algemeen

De TT van Assen was pas de derde GP van 1949, maar leverde met Freddie Frith meteen de eerste wereldkampioen in de geschiedenis op.

500cc-klasse

Samenvatten
Perspectief

Artie Bell was in de trainingen de snelste geweest, maar in de race kwam hij niet verder dan de vierde plaats, ruim twee minuten achter winnaar Nello Pagani, die ook de 125cc-race al gewonnen had. Pagani was het seizoen begonnen op een eencilinder-Gilera Saturno omdat hij ruzie had met constructeur Piero Remor. Na zijn teleurstellende resultaat in de Grand Prix van Zwitserland greep directeur Giuseppe Gilera in. Hij gaf Pagani zijn viercilinder Gilera 500 4C terug en dat werkte. Dat moest ook wel, want Gilera was niet naar de TT van Man gereisd en daardoor hadden Harold Daniell en Les Graham al een behoorlijke voorsprong. Pagani reed ook de snelste ronde, wat hem een extra punt opleverde. Nu Daniell geen punten scoorde liep Pagani flink in en met nog twee races te gaan had hij met zijn Gilera, sneller en lichter dan de AJS Porcupine van Graham, goede kansen op de wereldtitel.

Meer informatie Pos, Coureur ...

Uitslag 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera 1:47"32,7" 10+1[1]
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS + 0"03'1 8
3 Vlag van Italië Arciso Artesiani Gilera + 0"53'9 7
4 Vlag van Ierland Artie Bell Norton + 2"28'7 6
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton + 4"37'9 5
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton
7 Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera
8 Vlag van Australië Harry Hinton Norton
9 Vlag van Italië Oscar Clemencich Gilera
10 Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
11 Vlag van Nederland Drikus Veer Triumph
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Scott Norton
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Edward C. Nicholls Triumph
14 Vlag van Nederland Jacques Schot Norton
15 Vlag van Nederland Gerard Hoek BMW

Niet gefinished

Coureur Merk
Vlag van Australië George Morrison Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Triumph
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Beevers Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Doran AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Briggs Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Fry Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Freddie Frith Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Bills Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Dear Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS
Vlag van Verenigd KoninkrijkDavid Whitworth Triumph
Vlag van Italië Guido Leoni Moto Guzzi
Vlag van Nederland Hub Pellikaan BMW
Vlag van Nederland Jan Veer Triumph
Vlag van Nederland Piet Knijnenburg BMW
Vlag van Nieuw-Zeeland Syd Jensen Triumph

Niet deelgenomen

Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock West AJS
Vlag van Ierland Ernie Lyons Velocette
Vlag van Italië Bruno Bertacchini Moto Guzzi
Sluiten

Top tien tussenstand 500cc-klasse

350cc-klasse

Samenvatten
Perspectief

Nog steeds stond er geen maat op Freddie Frith en de Velocette KTT, die eigenlijk nog van voor de Tweede Wereldoorlog stamde. Naaste concurrent was Reg Armstrong, die met de nieuwe AJS 7R op de tweede plaats in het kampioenschap stond, maar alleen een vijfde en een vierde plaats had gescoord, terwijl Frith beide voorgaande races gewonnen had. In Assen bleef teamgenoot Bob Foster (wellicht opzettelijk) bijna twee seconden achter Frith, die daardoor de allereerste wereldkampioen in de geschiedenis werd. Nog steeds stond Armstrong - die in Assen niet scoorde - op de tweede plaats en hij kon theoretisch nog op hetzelfde puntenaantal komen, maar Frith had nu drie overwinningen en die kon Armstrong niet meer evenaren.

Meer informatie Pos, Coureur ...
Sluiten

Top negen tussenstand 350cc-klasse

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

125cc-klasse

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.