Syndroom van Horner

Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

Syndroom van Horner

Het syndroom van Horner of ook syndroom van Claude Bernard is een neurologisch syndroom dat zich uit door uitval van de orthosympathische innervatie van het gelaat, meestal langs één kant. De opvallendste symptomen kunnen worden waargenomen ter hoogte van het oog en zijn:

  • miose (kleine pupil, door overheersing parasympathische innervatie verzorgd door de N. oculomotorius)
  • ptose (afhangen bovenste ooglid, verslapping van de spier van Müller (ook wel musculus tarsalis)
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Snelle feiten Coderingen, ICD-11 ...
Syndroom van Horner
Thumb
Syndroom van Horner aan het linkeroog (op de afbeelding rechts)
Coderingen
ICD-11
8D8A.1
Eerdere versies
ICD-10: G90.2
ICD-9: 337.9
OMIM 143000
DiseasesDB 6014
DOID 11486
MedlinePlus 000708
eMedicine med/1029
oph/336
MeSH D006732
Portaal    Geneeskunde
Sluiten

Een ptose en miose aan dezelfde kant (ipsilateraal) heet het syndroom van Horner.

Daarnaast kan ipsilaterale anhidrose (geen zweetsecretie) van het gelaat optreden.

Er is sprake van een geringe ptose omdat hier alleen de m. tarsalis is aangedaan en niet de musculus levator palpebrae (geïnnerveerd door de nervus oculomotorius).

Schijnbare enoftalmie

Door zwakte van de spieren van de oogleden lijkt er soms enoftalmie te zijn (het terugzakken van de oogbol in de oogkas, een 'ingevallen oog'). Dit is echter niet werkelijk het geval - of er is een andere, bijkomende oorzaak.

Voorkomen

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.