Stellers albatros

Stellers albatros (Phoebastria albatrus) is een grote zeevogel die behoort tot de soorten albatrossen die voorkomen op het noordelijk halfrond, in het noordelijk deel van de Grote Oceaan. Deze soort is beschreven aan de hand van balgen van dieren die door Georg Wilhelm Steller werden verzameld. In 1988 was dit nog een bedreigde diersoort, die in de loop van de 20ste eeuw op de rand van uitsterven stond door de handel in veren.

Stellers albatros IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2018)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Aves (Vogels) Orde: Procellariiformes (Buissnaveligen) Familie: Diomedeidae (Albatrossen) Geslacht: Phoebastria
Soort
Phoebastria albatrus (Pallas, 1769) Originele combinatie Diomedea albatrus Pallas, 1769
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Stellers albatros op Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal    Biologie Vogels

Kuiken van Stellers albatros

Kenmerken

De vogel is 84 tot 94 cm lang, weegt tussen de 4,3 en de 8,5 kg en heeft een spanwijdte van tussen 215-230 cm. Volwassen vogels zijn helemaal wit met zwarte bovenvleugels en een zwarte band over de staart. Stellers albatros is te onderscheiden van de zwartvoetalbatros en de laysanalbatros door zijn grotere formaat en de roze snavel met blauwe punt.

Voedsel

De vogels voeden zich voornamelijk met pijlinktvissen, maar volgen ook vissersschepen om bijvangst (discards) op te vangen.

Verspreiding en leefgebied

Buiten het broedseizoen verblijven de onvolwassen vogels en de mannetjes in het noorden van de Grote Oceaan in de Beringzee, terwijl de vrouwtjes zich voornamelijk ophouden aan de kusten van Oost-Siberië en Japan. Er zijn ook waarnemingen aan de kust van Californië. Stellers albatros nestelt op slechts vier eilandjes in de Oost-Chinese Zee, met de grootste kolonie op het Japanse eiland Torishima (een vulkaaneiland ten zuiden van Japan, een van de Izu-eilanden). In 2011 broedde een paar (twee vrouwtjes) op een eilandje in het noordwesten van Hawaï.