Spiesherten (Mazama) zijn een geslacht van Amerikaanse hertensoorten die behoren tot de Capreolinae en de Odocoileini.[1] Spiesherten wordt soms ook weleens aangeduid als dwergherten vanwege hun geringe formaat, maar ze dienen niet verward te worden met de echte dwergherten van de familie Tragulidae.
Snelle feiten Taxonomische indeling, Geslacht ...
Sluiten
Alle soorten zijn te vinden in de bosgebieden van Latijns-Amerika.
De taxonomische indeling van de spiesherten is complex, de soorten werden voorheen in 1 geslacht gerekend namelijk Mazama, maar deze groep bleek sterk parafyletisch. Sindsdien zijn van het geslacht Mazama daarom verschillende geslachten afgesplitst, zoals Bisbalus, Passalites en Subulo.[2][3][4] Ook bleek het spieshert Mazama pandora, nauwer verwant aan het Witstaarthert (Odocoileus virginianus) dan aan de andere spiesherten. Hierom werd deze soort verplaatst naar het geslacht Odocoileus.[5] Tegenwoordig omvat het geslacht Mazama daarom alleen nog de rode spiesherten.
Recente studies wijzen er op dat de spiesherten geen monofyletische groep vormen, maar te verdelen zijn in een "rode" groep en een "grijze" groep.[7][8] De "rode" groep omvat Mazama americana, M. bororo, M. nana, M. pandora, M. rufina en M. temama. Deze clade is nauw verwant aan het geslacht Odocoileus met het witstaart- en muildierhert. Ongeveer 2,3 miljoen jaar geleden splitsten de ontwikkelingslijnen van Mazama en Odocoileus zich. De "grijze groep" omvat Mazama gouazoubira en M. nemorivaga, die verwant zijn aan de overige Zuid-Amerikaanse herten (pampahert, moerashert, poedoes en huemuls). De laatste gemeenschappelijke voorouder van deze groep leefde tussen 3,5 en 4,9 miljoen jaar geleden. Ten minste vier ontwikkelingslijnen bereikten via de Panamese landbrug Zuid-Amerika: de stamvorm van de rode spiesherten, het witstaarthert en ten minste twee stamvormen van de "grijze" groep met een hoogland- en een laaglandvorm. De eerste herten uit de "grijze groep" bereikten het continent vermoedelijk in het Vroeg-Plioceen via savannecorridors. De hooglandvorm ontwikkelde zich rond 3,7 miljoen jaar geleden, vermoedelijk in de hooglanden van zuidelijk Midden-Amerika en tijdens het hoogtepunt van de ijstijden, toen de bergbossen zich uitbreidden richting de laaglanden, vond migratie zuidwaarts plaats. De rode stamvorm en het witstaarthert bereikten Zuid-Amerika tijdens de overgang van het Plioceen naar het Pleistoceen. Uit de rode stamvorm ontwikkelden zich in Zuid-Amerika meerdere soorten, waarna Mazama temama noordwaarts migreerde.
Bronnen, noten en/of referenties
Bernegossi, A. M., Borges, C. H. D. S., Sandoval, E. D. P., Cartes, J. L., Cernohorska, H., Kubickova, S., ... & Duarte, J. M. B. (2023). Resurrection of the genus Subulo for the gray brocket deer, with designation of a neotype. Journal of Mammalogy, 104(3), 619-633.
Morales-Donoso, J. A., Vacari, G. Q., Bernegossi, A. M., Sandoval, E. D. P., Peres, P. H. F., Galindo, D. J., ... & Duarte, J. M. B. (2023). Revalidation of Passalites Gloger, 1841 for the Amazon brown brocket deer P. nemorivagus (Cuvier, 1817)(Mammalia, Artiodactyla, Cervidae). ZooKeys, 1167, 241.
Sandoval, E. D. P., Jędrzejewski, W., Molinari, J., Vozdova, M., Cernohorska, H., Kubickova, S., Bernegossi, A. M., Caparroz, R., & Duarte, J. M. B. (2024). Description of Bisbalus, a new genus for the Gray Brocket, Mazama cita Osgood, 1912 (Mammalia, Cervidae), as a step to solve the Neotropical deer puzzle. Taxonomy, 4, 10-26.
Gutiérrez, E. E., Helgen, K. M., McDonough, M. M., Bauer, F., Hawkins, M. T., Escobedo-Morales, L. A., ... & Maldonado, J. E. (2017). A gene-tree test of the traditional taxonomy of American deer: the importance of voucher specimens, geographic data, and dense sampling. ZooKeys, (697), 87.
Mitochondrial and nuclear phylogenies of Cervidae (Mammalia, Ruminantia): systematics, morphology, and biogeography. C Gilbert, A Ropiquet & A Hassanin. Molecular Phylogenetics and Evolution, Volume 40 (2006): pp. 101–117.
First phylogenetic analysis of Mesoamerican brocket deer Mazama pandora and Mazama temama (Cetartiodactyla: Cervidae) based onmitochondrial sequences: implications on neotropical deer evolution. LA Escobedo-Morales et al. Mammalian Biology, Volume 81 (2016): pp. 303–313.