De Smurfen (Frans: Les Schtroumpfs) is een Belgische stripreeks, bedacht door Peyo en Yvan Delporte. Na het overlijden van Peyo nam zijn zoon Thierry Culliford de supervisie over.

Snelle feiten Land van oorsprong, Oorspronkelijke taal ...
De Smurfen
Les Schtroumpfs
Land van oorsprong Vlag van België België
Oorspronkelijke taal Frans
Genre humoristische strip, avonturenstrip, historische strip, fantasystrip, kinderstrip
Creatieteam
Bedenker(s) Peyo
Schrijver(s) Peyo, Yvan Delporte, Thierry Culliford, Luc Parthoens, Philippe Delzenne, Miguel Díaz, Alain Jost, Gos
Tekenaar(s) Peyo, Alain Maury, Luc Parthoens, Ludo Borecki, Pascal Garray, Jeroen De Coninck
Publicatie
Uitgever Dupuis, Cartoon Creation, Le Lombard, Standaard Uitgeverij
Publicatie 1959-heden
Publicatiemedia Stripboeken, tijdschriften
Huidige status Actief
Eerste publicatie De zwarte Smurfen (1959)
Laatste publicatie De witte storm (2021)
Website
Portaal  Portaalicoon   Strip
Sluiten

Geschiedenis

De reeks begon als een spin-off van een andere strip van Peyo, Johan en Pirrewiet, waarin de Smurfen een bijrol hadden gekregen in het verhaal De fluit met zes smurfen (1958) en enkele latere avonturen.[1] In 1959 maakten de Smurfen hun eerste verschijning als zelfstandige stripreeks. Hun eerste avontuur werd als bijlage bij Spirou gegeven. Dit idee kwam van Yvan Delporte, die later betrokken bleef bij alles wat met de Smurfen te maken had. Hij verfijnde de Smurfentaal en verzon namen voor enkele Smurfen. Zijn idee bestond uit het uitgeven van boekjes voor de reeks mini-récits waarbij het verhaal op een grote pagina werd afgedrukt en door de lezer gevouwen en geknipt moest worden tot een klein boekje van 44 pagina's. Die vormen het begin van de stripavonturen van de Smurfen, maar ze vormen geen onderdeel van de echte stripreeks. In het totaal verschenen zes van deze kleine verhalen: Les schtroumpfs noirs, Le voleur de schtroumpfs, L'œuf et les Schtroumpfs, Le Faux Schtroumpf, La Faim des Schtroumpfs en Le Centième Schtroumpf. De zes verhaaltjes werden later hertekend op een groter formaat en zijn in die vorm opgenomen in de feitelijke stripreeks. Het eerste verhaal op het normale formaat was Smurfonie in ut.

In 1992 overleed Peyo. Het laatste Smurfen-album waar hij aan meewerkte, was De Geldsmurf. Na Peyo's dood gingen Nine, zijn weduwe en inkleurster, tezamen met zoon Thierry zich over de reeks ontfermen.

Tekenfilms

Zie De Smurfen (televisieserie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het succes van de Smurfen werd wereldwijd door de tekenfilms die door Hanna-Barbera werden gemaakt.

Uitgeverijen

De Smurfen werden eerst uitgegeven bij Dupuis, maar vanaf De Vliegsmurf werden de albums uitgegeven bij Cartoon Creation. Vanaf De Geldsmurf werden de nieuwe albums en de albums van Cartoon Creation bij Le Lombard uitgegeven. Sinds het album Een kind bij de Smurfen (2008) worden de nieuwe albums uitgegeven door de Standaard Uitgeverij. De albums van alle vorige uitgeverijen worden bij deze uitgeverij heruitgegeven met een opgefriste cover en herziene belettering. In het Frans blijven de albums echter uitgegeven worden bij Le Lombard. De erfgenamen van Peyo kozen voor het Nederlands echter voor een andere uitgever omdat de overkoepelende vertaler van o.a. Dupuis en Le Lombard, Balloon Books, volgens hen niet genoeg publiciteit maakte voor de reeks.[2]

Omschrijving

Thumb
Fresco van Smurfen in de stripreeks-stijl

Hoofdfiguren in deze stripreeks zijn de blauwe dwergjes met hun grote witte muts. Van uiterlijk lijken ze allemaal op elkaar, maar hebben elk hun eigen karakter. Ook spreken ze een vreemde taal waarin heel wat woorden zijn vervangen door het woord smurf of gesmurft, dat heet de Smurfentaal. Er is ook een leider, de Grote Smurf. Hij leidt het blauwe volkje een vredig en gelukkig bestaan.

Soms wordt het Smurfendorp geterroriseerd door de gemene tovenaar Gargamel, die de Smurfen het liefst allemaal wil uitroeien.

Personages

Zie Lijst van personages uit de Smurfenalbums voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In het verhaal De Honderdste Smurf wordt gezegd dat er 100 Smurfen zijn. In latere verhalen komen daar nog de Smurfin, Sassette, Babysmurf en Wilde Smurf bij. Van de 100 oorspronkelijke Smurfen zijn er meer dan 90 die intussen een eigen naam hebben gekregen. Elke Smurf heeft een eigen karakter die meestal een uitvergroting is van één typische menselijke eigenschap. Veel van deze Smurfen werden bedacht door Yvan Delporte.

Naast de Smurfen komen er ook vaak mensen en dieren aan bod in de verhalen. Zo zijn er o.a. Gargamel met zijn kat Azraël, magiër Homnibus en de hond Puppy.

Smurfenalbums

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.