Het onzalige land
stripalbum van Peyo Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het onzalige land is het twaalfde stripalbum uit de reeks Johan en Pirrewiet. Het verhaal verscheen voor het eerst in 1961 en 1962 in de nummers 1235 tot en met 1276 van weekblad Spirou. Het album volgde in 1964.
| Het onzalige land | ||||
|---|---|---|---|---|
| Originele titel | Le Pays maudit | |||
| Stripreeks | Johan en Pirrewiet | |||
| Volgnummer | 12 | |||
| Scenario | Peyo | |||
| Tekeningen | Peyo, Francis Bertrand | |||
| Pagina's | 60 | |||
| Eerste druk | 1964 | |||
| ISBN | 90-314-0124-2 | |||
| ||||
Dit is het enige verhaal uit de reeks waaraan naast Peyo nog iemand anders werkte: Francis Bertrand, die moest zorgen dat het verhaal op tijd af was.
Achtergrond
Yvan Delporte stimuleerde Peyo om voor de grove taal van schurk Monulf Jiddische letters te gebruiken. In een bepaalde scène schreeuwt Monulf "Beëlzebub", geschreven in het Jiddisch. Monulf heeft bovendien een kromme neus en is klein. Hierdoor werd Peyo antisemitisme verweten. Zo hekelde de Nederlands-Joodse auteur Mau Kopuit in 1978 het verhaal vanwege slaven (Smurfen) die voor een Joodse meester diamanten moeten zoeken, en meende dat die meester getekend was als een Julius Streicherfiguurtje.[1] Dat het verhaal antisemitisch zou zijn, klopte volgens Peyo's vrouw Nine zeker niet. Sommigen zagen in Monulf René Goscinny, zelf van Joodse afkomst, maar die wimpelde dat af als ridicuul: Peyo zat zo niet in elkaar. De naam Monulf komt overigens van een Luikse prins-bisschop, dus zeker geen Jood. Ook was "Beëlzebub" niet geschreven zoals dat in het Jiddisch gebeurt.
De binnenkant van de keel van de draak uit het verhaal is gebaseerd op een getekend idee van Delporte - iets waarop hij trots terugblikte.
In 2018 kreeg het verhaal een vervolg in De dappere draak in de reeks van de Smurfen. Dat verhaal grijpt meer bepaald terug naar de draak Fafnir.
Verhaal
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.