Loading AI tools
lied van Lolita Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Seemann (deine Heimat ist das Meer) is een Duitstalig liedje van Werner Scharfenberger en Fini Busch. Het werd op het eind van 1959 voor het eerst op de plaat gezet door de Oostenrijkse zangeres Lolita. Daarna is het door vele artiesten gecoverd en ook in andere talen vertaald, waaronder Engels.
De Duitstalige versie van het liedje legt de nadruk op de Wanderlust van de zeeman, die rusteloos over de zee zwerft:
In de Engelstalige versie, Sailor, zoals die onder anderen gezongen is door Petula Clark, vraagt de geliefde van de zeeman hem juist te stoppen met zwerven en thuis te komen. Ook de aardrijkskundige namen verschillen:
Seemann (deine Heimat ist das Meer) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: Lolita | |||||||
A-kant(en) | La Luna (Quando La Luna) | ||||||
Uitgebracht | februari 1960 | ||||||
Soort drager | 7" | ||||||
Opname | 15 december 1959 | ||||||
Genre | schlager | ||||||
Duur | 2:48 | ||||||
Label | Polydor 24 177 | ||||||
Schrijver(s) | Werner Scharfenberger, Fini Busch | ||||||
Producent(en) | Gerhard Mendelson | ||||||
Hoogste positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
Lolita | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Seemann (deine Heimat ist das Meer) van Lolita was oorspronkelijk gepland als B-kant van de single La Luna. De A-kant was al opgenomen en de muziekproducent Gerhard Mendelson zocht met spoed een geschikte B-kant. De componist Werner Scharfenberger en de tekstschrijfster Fini Busch gingen de uitdaging aan en leverden Seemann (deine Heimat ist das Meer).
Op 15 december 1959 nam Lolita het nummer op in de Austrophon-Studio in Wenen. In februari 1960 bracht Polydor de plaat op de markt. Al spoedig bleek dat de radiostations de achterkant beter vonden dan de voorkant en die veel vaker draaiden.[1] Dus ging het publiek vragen om de B-kant. Seemann bereikte de tweede plaats in de Duitse hitparade. Het nummer werd van de eerste plaats afgehouden door Wir wollen niemals auseinandergehn van Heidi Brühl.[2][3] La Luna kwam niet verder dan de 30e plaats.[4] Ook in Nederland (plaats 7) en Vlaanderen (plaats 12) was Seemann een succes. Het grootste succes boekte het nummer in Noorwegen, waar het een nummer 1-hit was.[3] In Oostenrijk, Lolita’s vaderland, werd in die tijd nog geen hitparade bijgehouden.
In 1962 kreeg Lolita, als eerste Oostenrijkse zangeres, een Duitse gouden plaat, omdat van Seemann meer dan een miljoen exemplaren waren verkocht.[1]
Lolita zong het lied in de film Schick deine Frau nicht nach Italien van Hans Grimm uit 1960.
Er zijn meer dan twintig covers van het Duitstalige nummer gemaakt.[5] Daaronder zijn:
Sailor | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: Anne Shelton | |||||||
B-kant(en) | Souvenir Of Ireland | ||||||
Uitgebracht | januari 1961 | ||||||
Soort drager | 7" | ||||||
Opname | december 1960 | ||||||
Genre | easy listening | ||||||
Duur | 2:45 | ||||||
Label | Philips PB 1096 | ||||||
Schrijver(s) | Werner Scharfenberger, Fini Busch, David West | ||||||
Producent(en) | Johnny Franz | ||||||
Hoogste positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
Anne Shelton | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Amerikaanse soldaten die gelegerd waren in de Duitse Bondsrepubliek maakten het Amerikaanse publiek attent op het bestaan van Seemann. Kapp Records durfde het aan een versie van het nummer uit te brengen (Kapp 349). De titel was verengelst tot Sailor (Your home is the sea), maar het liedje was nog steeds in het Duits. In het middendeel was als voice-over een gedeeltelijke Engelse vertaling toegevoegd, geschreven door Norman Newell onder het pseudoniem David West en gesproken door Maureen René. In deze vorm haalde het liedje in oktober 1960 de vijfde plaats in de Billboard Hot 100, als eerste Duitstalige nummer.[12]
Newell zorgde ook voor een completere vertaling (of liever bewerking) van het liedje, dat op de plaat is gezet als Sailor (Your home is the sea), Sailor, stop your roaming of kortweg Sailor. Op het eind van 1960 werd dit nummer ongeveer tegelijkertijd opgenomen door Anne Shelton, Petula Clark, The Andrews Sisters en Eileen Rodgers. Ze kwamen alle vier in januari 1961 uit in het Verenigd Koninkrijk. De versies van Anne Shelton en Petula Clark werden hits, de versie van The Andrews Sisters deed niets[13] en de versie van Eileen Rodgers werd om onbekende redenen kort na het uitkomen teruggetrokken.[14] Een Franse ep met dit nummer van juni 1961 mocht wel blijven.[15]
Bobby Helms nam het nummer met een iets aangepaste tekst op voor zijn album I'm the man van 1966.[16]
De versie van Anne Shelton werd in december 1960 opgenomen onder begeleiding van een orkest met Wally Stott als dirigent. Als gitarist deed Big Jim Sullivan mee, die ook meespeelde op de versie van Petula Clark. Het nummer kwam op single uit in januari 1961 en haalde de tiende plaats in de UK Singles Chart, de Britse hitparade. Het was haar laatste hit en werd overschaduwd door de versie van Petula Clark.[17]
Sailor | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: Petula Clark | |||||||
B-kant(en) | My heart (Amor) | ||||||
Uitgebracht | 13 januari 1961 | ||||||
Soort drager | 7" | ||||||
Opname | december 1960 | ||||||
Genre | easy listening | ||||||
Duur | 2:57 | ||||||
Label | Pye 7N 15324 | ||||||
Schrijver(s) | Werner Scharfenberger, Fini Busch, David West | ||||||
Producent(en) | Alan A. Freeman | ||||||
Hoogste positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
Petula Clark | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
De versie van Petula Clark werd in december 1960 opgenomen in de studio van Pye in Londen met een orkest onder Peter Knight. Het nummer kwam op single uit in januari 1961 en haalde de eerste plaats in de UK Singles Chart.[18] Het was een van de twee nummer 1-hits van Petula Clark. De andere was This is my song uit 1967.[19] In Nederland haalde de plaat de 16e plaats en in Wallonië de 37e plaats.[20]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.