Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sashimono (Japans: 指物; Hepburn: sashimono) is een traditionele Japanse houtbewerkingstechniek waarbij houtverbindingen worden gemaakt zonder het gebruik van bevestigingsmiddelen zoals lijm, spijkers of schroeven. Een ambachtsman die is gespecialiseerd in sashimono wordt een sashimonoshi (Japans: 指物師), een sashimonomeester, genoemd.[2][3]
Sashimono is de romaji-transliteratie van de kanji 指物. Het eerste karakter is 指 [sashi] "meten" of "plaatsen" in de kun-lezing, het is afgeleid van het werkwoord: 指す [sasu] "aanduiden" of "wijzen". Het tweede karakter is 物 [mono] "ding" of "object" eveneens in de kun-lezing. Sashimono kan dus worden vertaald als: meetding.
De term is afgeleid van een houten liniaal, een monosashi (Japans: 物差し), die vroeger werd gebruikt om nauwkeurige metingen te kunnen verrichten. Deze nauwkeurige metingen waren nodig om de sashimono-verbindingen te kunnen maken.
edo sashimono (Japans: 江戸指物) verwijst naar stevige, eenvoudige en functionele meubelstukken die met de sashimono-techniek zijn vervaardigd, de stijl is gericht op duurzaamheid en efficiëntie. Edo-sashimono is ontstaan in Edo, het tegenwoordige Tokio, het machtscentrum van de Tokugawa-shoguns, waar samoerai, handelaren en ambachtslieden woonden. Edo-sashimono wordt door de Japanse regering erkend als een traditioneel Japans ambacht.[2][4]
Kyo sashimono (Japans: 京指物) verwijst naar elegante, verfijnde en esthetische meubelstukken die met de sashimono-techniek zijn vervaardigd, de stijl is gericht op kunstzinnige verfijning. Kyo-sashimono is ontstaan in Kyoto de vroegere keizerlijke hoofdstad van Japan. Kyoto was het culturele en het aristocratische centrum van Japan. Kyo-sashimono is sterk beïnvloed door de verfijnde smaak van de keizerlijke hofhouding, theeceremonie, en boeddhistische tempelkunst. Kyo-sashimono wordt door de Japanse regering erkend als een traditioneel Japans ambacht.[2][4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.