Nederlands hoogleraar (1937-2008) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rudolf Herman (Rudi) Drent (Los Angeles, 24 april 1937 – Groningen, 9 september 2008) was een vooraanstaand Nederlands ecoloog en ornitholoog.
Drent werd geboren als zoon van een Groningse vader, werkzaam bij de Nederlandse koopvaardij, en een Duitse moeder. Het grootste deel van zijn jeugd bracht hij door in Californië. Hij studeerde van 1954 tot 1961 biologie aan de University of British Columbia in Vancouver, Canada. In 1962 kwam hij naar Nederland om te promoveren op het broedgedrag van zilvermeeuwen.
Tijdens veldwerk op Schiermonnikoog leerde hij zijn vrouw Nel kennen. In 1967, na zijn promotie, keerde hij (en Nel) enkele jaren naar Vancouver terug. Daar werd hun zoon Jan geboren. In 1972 keerde de familie terug naar Nederland. Hun tweede zoon Hugo werd in Nederland geboren.
Drent werd benoemd tot lector in de dierkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. In 1980 werd hij daar gewoon hoogleraar. Hij heeft gedurende 30 jaar dierecologisch onderzoek gedaan. In 2002 ging hij met emeritaat. Dat leidde nauwelijks tot een vermindering van zijn wetenschappelijke activiteit, die zich de laatste jaren vooral richtte op brandganzen.
Volgens zijn opvolger Theunis Piersma was hij meer dan een kwart eeuw gezichtsbepalend voor de Nederlandse ornithologie[1]. Hij was voorzitter van de Nederlandse Ornithologische Unie (NOU). Hij was de eerste directeur van CEES, het Centre for Ecological and Evolutionary Studies in Groningen.[bron?]
Hij heeft in totaal 65 promovendi begeleid,[2] onder wie Theunis Piersma.
Gedurende de laatste jaren van zijn leven deed Drent vooral veldonderzoek op de Noord-Russische toendra, in de Petsjora Delta.
Prof. Drent publiceerde meer dan honderd artikelen[3]
Zijn belangrijkste publicatie was ongetwijfeld:
Zijn meest recente publicatie:
Enkele andere publicaties:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.