Remove ads
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De 39e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op 25 juni 1952 in Brest. Hij eindigde op 19 juli in Parijs. Er stonden 123 renners verdeeld over 12 ploegen aan de start.
Route van de Ronde van Frankrijk 1952. | |||
Eindklassement | |||
---|---|---|---|
Algemeen klassement | Fausto Coppi | 151h 57' 20" | |
Tweede | Stan Ockers | + 28' 17" | |
Derde | Bernardo Ruiz | + 34' 38" | |
Vierde | Gino Bartali | + 35' 25" | |
Vijfde | Jean Robic | + 35' 36" | |
Zesde | Fiorenzo Magni | + 38' 25" | |
Zevende | Alex Close | + 38' 32" | |
Achtste | Jean Dotto | + 48' 01" | |
Negende | Andrea Carrea | + 50' 28" | |
Tiende | Antonio Gelabert | + 58' 16" | |
Rode Lantaarn | Henri Paret (78e) | + 7h 15' 06" | |
Bergklassement | Fausto Coppi | 92 punten | |
Tweede | Antonio Gelabert | 69 punten | |
Derde | Jean Robic | 60 punten | |
Ploegenklassement | Italië | 455h 56' 40" | |
Tweede | Frankrijk | - | |
Derde | België | - |
Dit jaar waren er voor het eerst finishes bergop, aan het eind van een beklimming - en daarvan meteen drie: De tiende etappe naar Alpe d'Huez, de elfde naar Sestrières en de 21e naar de Puy de Dôme. Fausto Coppi was favoriet na een overtuigende overwinning in de Giro eerder dat jaar.
In de aanloop naar de bergen had Coppi al zijn vorm aangegeven door de tijdrit te winnen. De Fransman Nello Lauredi kwam die dag in het geel, maar de Italianen namen spoedig de macht over, en voorafgaande aan de rit naar Alpe d'Huez reed Andrea Carrea in het geel met Fiorenzo Magni op de tweede plaats. De favorieten bleven bijeen tot aan de voet van de slotklim. Hier viel Jean Robic aan. Raphaël Géminiani kon nog even meekomen, maar al snel bleven slechts Robic en Coppi over. 6 kilometer voor de top reed Coppi weg, en hij kwam alleen aan. Hij pakte de gele trui met slechts 1 seconde voorsprong op Carrea. Het was de eerste Touretappe die live op televisie werd uitgezonden.
De volgende etappe begon met een Franse aanval, geleid door Géminiani op de Col de la Croix-de-Fer. Bij aankomst aan de voet van de tweede col, de Télégraphe, bestond de leidende groep nog maar uit 15 man, en ontsnapte de Fransman Jean Le Guilly. Op de Galibier ging Coppi in de aanval, en noch de andere rijders in de kopgroep noch Le Guilly waren in staat hem te volgen. Bij de top had hij al een voorsprong van 2'45", en aan de finish in Sestrières was dit opgelopen tot 7 minuten op nummer 2, Bernardo Ruiz, en 9 1/2 minuut op nummer 3, Stan Ockers. In het algemeen klassement was zijn voorsprong nu al 20 minuten.
De eerste Pyreneeënetappe was een prooi voor Geminiani, maar in de volgende etappe toonde Coppi opnieuw zijn superioriteit. In de beklimmingen van de Tourmalet en de Aubisque, en kort voor de finish in Pau pakte hij beide keren een voorsprong, maar liet daarna de anderen weer terugkomen. Hij won uiteindelijk de etappe met 3 seconden voorsprong, maar zijn overmacht was dusdanig duidelijk geworden, dat om nog iets van een strijd over te houden, de organisatie besloot de prijs voor de tweede plaats te verdubbelen. In de etappe naar de Puy de Dome begon een groep van 5, met daarin Geminiani en Gino Bartali, met 1 1/2 minuut voorsprong aan de klim. Coppi ontsnapte uit de tweede groep, en reed vervolgens iedereen voorbij, waarmee hij alle drie de aankomsten bergop op zijn naam schreef. Hij was deze Ronde ongenaakbaar.
In totaal namen er 12 Belgen en 8 Nederlanders deel aan de Tour van 1952.
Van 1947 tot en met 1964 tekende de Belgische striptekenaar Marc Sleen een jaarlijks humoristisch verslag van alle ritten van de Ronde van Frankrijk in zijn stripreeks De Ronde van Frankrijk. Ook de Tour van 1952 was hierbij.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.