Loading AI tools
Belgische stripreeks Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rik Ringers (Frans: Ric Hochet) is een Frans-Belgische detectivestripreeks, oorspronkelijk van scenarioschrijver André-Paul Duchâteau en tekenaar Tibet (Gilbert Gascard). De strip draait om het gelijknamige hoofdpersonage, een misdaadverslaggever tussen 25 à 30 jaar die tevens veel van de zaken waar hij mee wordt geconfronteerd oplost.
| Rik Ringers | ||||
|---|---|---|---|---|
| Ric Hochet | ||||
 | ||||
Rik Ringers op een stripmuur in Brussel | ||||
| Land van oorsprong | .svg){kind=small} België | |||
| Oorspronkelijke taal | Frans | |||
| Creatieteam | ||||
| Schrijver(s) | André-Paul Duchâteau | |||
| Tekenaar(s) | Tibet | |||
| Publicatie | ||||
| Uitgever | Le Lombard | |||
| Publicatiemedia | Tijdschriften Stripboeken | |||
| Huidige status | Actief | |||
| Eerste publicatie | 30 maart 1955[1] | |||
| ||||
In de meeste verhalen staat een niet zelden bovennatuurlijk lijkende misdaad centraal, evenals de daarmee samenhangende redenen voor misdaadverslaggever Rik Ringers om het mysterie te onderzoeken. Daarbij wordt hij bijgestaan door commissaris Baardemakers en diens assistent, inspecteur Kempers. In veel verhalen speelt ook Nadine, het nichtje van Baardemakers en de vaste vriendin van Rik, een belangrijke rol. In alle gevallen wordt het 'bovennatuurlijke' ontmaskerd en blijken de daders mensen van vlees en bloed.
Onderstaand de namen in Nederlandstalige uitgaven. Het kwam voor dat in verschillende uitgaven verschillende namen werden gebruikt. De oorspronkelijke naam in de Franstalige uitgaven staat cursief vermeld.
De reeks startte in 1955 met een serie korte verhalen in het weekblad Kuifje. Vanaf 1961 (De Ontvoering) verschenen de vervolgverhalen in het weekblad. Dat bleef zo tot en met De meester-Illusionist uit 1993. De hoofdreeks telt inmiddels in totaal 78 albums.
Na de dood van tekenaar Tibet op 3 januari 2010 zette scenarist Duchâteau met een andere tekenaar de serie voort.[2]
In 2015 besloot Lombard dat de serie zou worden voortgezet. Aanvankelijk zou de normale serie worden voortgezet met nummer 79 van de hand van Olivier Wozniak. Maar Lombard besloot de voorkeur te geven aan het duo Van Liemt/Zidrou. De tekeningen zijn inmiddels van de hand van Simon van Liemt en het scenario is van Zidrou. In mei 2015 werd dan in Frankrijk het album R.I.P. Rik! uitgebracht. Zidrou gaf aan dat hij nog minstens 5 scenario's in zijn hoofd had om uit te brengen, waarna nog albums volgden.
Vanaf 2021 worden de verhalen gebundeld in een reeks van integrale albums.[3]
Het Nederlandse stripweekblad Pep heeft zowel tekst- als stripverhalen van Rik Ringers gepubliceerd.
De tekstverhalen hadden de vorm van een stuk tekst met een tekening; daarin werd een misdaad beschreven. De lezer kon met aanwijzingen in tekst en tekening bedenken wie de dader was. Ze verschenen van nr. 2 in jaargang 1962 tot en met nr. 33 in jaargang 1966.
In nr. 25 van jaargang 1965 werd begonnen met de stripverhalen. De verhalen uit de eerste zestien albums kwamen in Pep, met uitzondering van het eerste verhaal uit het eerste album. De laatste aflevering verscheen in nr. 18 van jaargang 1975.
Dit is de lijst van albums in de volgorde waarin zij oorspronkelijk in het Frans zijn verschenen. De Nederlandstalige edities houden een ietwat andere volgorde aan, waarin sommige nummers omgewisseld zijn. De Nederlandstalige albumvolgorde staat achterop elk stripalbum in de reeks.
De reeks 'De nieuwe avonturen van Rik Ringers' bestaat uit de volgende albums:
K.O. in 9 rounds (08/1980) (is album 31), 9 verhalen die eerder gepubliceerd werden in de Kuifje-pockets.
Specials: Drie strips gebonden in één uitgave
Deel 1 bevat de volgende strips:
Deel 2 bevat de volgende strips:
Rik Remix (04/2012)
In ‘Rik Remix’, dat in april 2012 in de winkel ligt, vertimmert de stripmaker David Vandermeulen, vooral bekend van het vooralsnog onvertaalde ‘Fritz Haber’, de klassieke detectivestrip Rik Ringers van wijlen tekenaar Tibet en scenarist André-Paul Duchâteau. Aan de hand van prenten uit de al verschenen delen van de reeks, die hij hermonteert tot nieuwe pagina’s, vertelt hij een heel nieuw verhaal. Dat verhaal heeft de structuur van de klassieke ‘Rik Ringers’-verhalen, en speelt tegelijkertijd met de stereotypes eigen aan het genre en de reeks.
In de aflevering 'De 5 onzichtbaren' toont Rik Ringers hoe het komt dat stripfiguren over het algemeen altijd dezelfde kleding dragen: Als zijn traditionele colbertjasje in een gevecht beschadigd raakt, trekt hij de dag erop zijn kledingkast open, waar een dozijn identieke jasjes hangt.
Gedurende de eerste 14 afleveringen van Rik Ringers ging het er nog redelijk onschuldig aan toe. Er was veel dreiging, maar er vielen geen doden. De verhalen waren echter wel spannend en erg onderhoudend. Vanaf deel 15 werd de serie harder en werden zelfs personages gedood. Ook werden de verhalen "fantastischer", bijna onrealistisch van aard.
Vanaf deel 15 'Het monster van Zwartlo' veranderde Rik ook qua uiterlijk. Hij kreeg langer haar. Hij werd één met de jaren 70 op dat moment. Begin jaren 80 kreeg Rik weer meer het uiterlijk van de periode van deel 5 t/m deel 14.
In de eerste albums reed Rik met een MG of Volvo. Later werd dat een kenmerkende gele Porsche 911.
In 1995 werd aan de Bijstandstraat in Brussel een muur voorzien van een striptekening van Rik Ringers. Deze werd in 2018 geheel gerenoveerd door de tekening geheel opnieuw te plaatsen. Het werk van Tibet maakt deel uit van de bijna zestig stripmuren in de striproute die Brussel-centrum en Laken kleuren.[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
