Loading AI tools
resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 2393 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 19 december 2017 met twaalf stemmen voor en drie onthoudingen aangenomen door de VN-Veiligheidsraad. De resolutie gaf hulporganisaties opnieuw toestemming om hulpkonvooien door de Syrische conflictgebieden te zenden om noodhulp tot bij de bevolking te brengen.[1]
Resolutie 2393 | ||
---|---|---|
Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
Datum | 19 december 2017 | |
Nr. vergadering | 8141 | |
Code | S/RES/2393 | |
Stemming | voor 12 onth. 3 tegen 0 | |
Onderwerp | Syrische Burgeroorlog | |
Beslissing | Stond hulporganisaties toe door conflictgebied te trekken om noodhulp te leveren. | |
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 2017 | ||
Permanente leden | ||
Niet-permanente leden | ||
De resolutie was ingediend door Zweden en Egypte. De Zweedse vertegenwoordiger zei dat de toestemming om hulpkonvooien door Syrië te sturen zeker levens zou redden. De bar slechte humanitaire situatie zou echter verder blijven verergeren tot er een politieke oplossing voor het conflict uit de bus kwam.[1]
China, Bolivia en Rusland waren de landen die zich hadden onthouden. De Chinese vertegenwoordiger zei dat de grensoverschrijdende operaties Syriës soevereiniteit in acht moesten nemen en dat diens volledige medewerking vereist was. Volgens China was meer tijd nodig geweest om tot een consensus te komen over de tekst.[1]
Bolivia stelde dat geen rekening was gehouden met de gewijzigde situatie in Syrië, waar "deëscalatiezones" ofte voor de bevolking veilige gebieden waren gecreëerd.[1] Die zones kwamen er na de door Rusland, Turkije en Iran geïnitieerde onderhandelingen in Astana. Ze staan onder controle van de rebellen en er zou niet in gevochten of boven gevlogen mogen worden.[2] Er wonen zo'n 2,5 miljoen mensen in de vier zones.[3]
Voor Rusland was de inbreuk op Syriës soevereiniteit slechts tijdelijk noodzakelijk om alle Syriërs te kunnen bereiken. Veel bezwaren en vragen van het land bleven onbeantwoord. Net als verschillende andere landen vond Rusland dat het mechanisme dat toezicht hield op de goederen die naar Syrië werden vervoerd niet transparant genoeg was.[1]
In 2011 braken in navolging van andere Arabische landen ook in Syrië protesten uit tegen het regime van president Bashar al-Assad. Dat regime probeerde de protesten met harde hand neer te slaan, waarbij duizenden doden vielen. De protesten mondden gaandeweg uit in een burgeroorlog tussen de regering, verscheidene oppositiegroepen en extremistische groeperingen. Een van die groeperingen was Islamitische Staat, dat niet enkel in Syrië en Irak gewelddaden beging, maar ook terreuraanslagen pleegde in andere landen. Daarom voerden een aantal landen, waaronder de VS, Rusland en Frankrijk, luchtaanvallen uit op IS-bolwerken in Syrië. Westerse landen steunden de rebellen, terwijl Rusland Assad bleef steunen en ook de rebellen bombardeerde.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.