Remove ads
Resolutie 2303 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 29 juli 2016 met elf stemmen voor en vier onthoudingen aangenomen door de VN-Veiligheidsraad. De resolutie richtte een politiemissie van 228 agenten op in het politiek instabiele Burundi. Angola, China, Egypte en Venezuela waren de leden die zich hadden onthouden.[1]
 | ||
|---|---|---|
| Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
| Datum | 29 juli 2016 | |
| Nr. vergadering | 7752 | |
| Code | S/RES/2303 | |
| Stemming | voor 11 onth. 4 tegen 0 | |
| Onderwerp | Politieke crisis in Burundi | |
| Beslissing | Richtte een politiemissie op. | |
| Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 2016 | ||
| Permanente leden | ||
| Niet-permanente leden | ||
.jpg) | ||
Een straat in de Burundese hoofdstad Bujumbura in maart 2007. | ||
Burundi zelf had niet om de politiemacht gevraagd, en weigerde deze ook. Het vond de beslissing van de Veiligheidsraad dan ook een inbreuk op zijn soevereiniteit.[2]
Frankrijk noemde de resolutie een belangrijke stap naar het herstellen van de vrede in Burundi. De focus lag bij een inter-Burundese dialoog, met een op het Akkoord van Arusha gebaseerd vredesproces. De Franse vertegenwoordiger stelde ook dat de Veiligheidsraad lessen had getrokken uit het verleden; verwijzend naar de Rwandese genocide.[1] Het was Frankrijk dat had voorgesteld om agenten naar Burundi te sturen.[2]
De Amerikaanse vertegenwoordiger vond het jammer dat de Veiligheidsraad er niet in slaagde unanimiteit te bereiken over een gematigde resolutie als deze, en stelde vragen bij de bereidheid tot handelen om gruweldaden te voorkomen. Haar land had nog veel verder willen gaan dan deze resolutie. Zijn Britse collega zei dat een verenigde Veiligheidsraad een duidelijk signaal aan de Burundese overheid zou kunnen sturen.[1]
Angola, een van de leden die zich hadden onthouden, zei dat niet voldoende rekening was gehouden met zijn voorstellen. Ook Egypte sprak van een "selectieve aanpak" met betrekking tot het politiecomponent. China zei dat er overleg met Burundi moest zijn over het sturen van agenten, en merkte op dat de resolutie niet verwees naar de soevereiniteit van dat land. Ook Venezuela vond het ontbreken van de instemming van de Burundese overheid een belangrijke factor, en waarschuwde dat de verwoording van de resolutie het vredesproces kon ondermijnen.[1]
Remove ads
Na een jarenlange burgeroorlog tussen de Hutu en de Tutsi in Burundi werd in 2005 een nieuwe grondwet aangenomen die de vertegenwoordiging van beide bevolkingsgroepen in het parlement garandeerde. Vervolgens werd de Hutu Pierre Nkurunziza tot president verkozen. Op 25 april 2015 nomineerde zijn partij hem voor een derde ambtstermijn. Volgens zijn tegenstanders was dat ongrondwettelijk, terwijl zijn medestanders vonden dat zijn eerste termijn niet meetelde omdat hij toen niet door het volk, maar door het parlement was verkozen.
Er volgden weken van gewelddadige protesten en aanslagen, waarbij verschillende doden vielen. Op 13 mei pleegde een generaal een staatsgreep, maar die mislukte. Zijn troepen raakten daarop slaags met troepen die de president trouw bleven. Na de presidentsverkiezingen op 21 juli werd Nkurunziza opnieuw tot president benoemd. Het etnisch geweld bleef aanhouden, en het land belandde in een politieke impasse.
Remove ads
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads