Loading AI tools
compositie van Igor Stravinsky Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Requiem Canticles - 'To the memory of Helen Buchanan Seeger' - (W108) is een seriële compositie van Igor Stravinsky voor contra-alt en bas, koor en orkest, gecomponeerd in 1965 en 1966 en voltooid op 13 augustus 1966 in Hollywood. Het werk, met een duur van ongeveer 15 minuten, werd o.l.v. Robert Craft voor het eerst uitgevoerd op 8 oktober 1966 op Princeton University
| Requiem Canticles | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Graf Igor en Vera Stravinsky op San Michele, Venetië | ||||
| Componist | Igor Stravinsky | |||
| Soort compositie | requiem | |||
| Gecomponeerd voor | alt, tenor, koor en orkest | |||
| Opusnummer | W108 | |||
| Compositiedatum | 1965-1966 | |||
| Première | 13 augustus 1966 | |||
| Duur | 15 minuten | |||
| Vorige werk | Introitus | |||
| Volgende werk | The Owl and the Pussycat | |||
| Oeuvre | Oeuvre van Igor Stravinsky | |||
| ||||
De Requiem Canticles waren in 1965 besteld door Stanley Seeger, ter nagedachtenis aan zijn moeder. Helen Buchanan Steeger had een groot legaat nagelaten aan de Universiteit van Princeton, met de voorwaarde dat haar zoon een stem zou hebben in de bestemming ervan. De muziekafdeling van de universiteit werd een van de belangrijkste begunstigden en Stanley Seeger wilde dat een deel van het geld gebruikt zou worden voor een muzikaal monument voor zijn moeder.
"Iedereen die van mijn Agon, Variations en Requiem Canticles houdt is enige dankbaarheid verschuldigd aan de man die mijn creatieve leven de laatste jaren heeft ondersteund[1]. De invloed die Robert Craft heeft gehad op composities van Stravinsky, waaronder de Requiem Canticles, heeft hij zelf o.a. in Glimpes of a Life beschreven[2]
De tekst voor de Requiem Canticles bestaat uit korte stukken uit delen van de Missa pro Defunctis, met name de Sequentia. De keus voor de teksten – een keuze voor meer de dreigende dan de troostrijke delen, zoals na de première werd gezegd – werd door Robert Craft gemaakt[3]
Huic ergo parce Deus:
De opbouw van de Requiem Canticles is symmetrisch. Het werk bestaat uit tweemaal drie vocale delen, die worden ingebed door een prelude, een interlude en een postlude.
De Requiem Canticles is een seriële compositie, met andere woorden gebaseerd op een twaalftoonreeks. Een serie of reeks bestaat uit alle twaalf tonen uit de chromatische toonladder die in principe gelijkwaardig zijn en die door de componist in een bepaalde vologorde zijn gerangschikt. De intervalrelatie tussen de tonen – dat wil zeggen de afstand tussen de individuele tonen - bepaalt de aard van de reeks. De reeks is een voorbereiding van het muzikale materiaal en staat los van gebruikte thema's en melodieën; het gaat hier om de allereerste materiaalstructuur die de componist gaat inzetten. De twaalf tonen zijn even belangrijk en de muziek heeft daarom geen toonaard.
Naast de reeks heeft de componist een viertal vormen tot zijn beschikking die het verloop van de reeks bepalen:
De reeksen kunnen worden getransponeerd en de omkeringen tasten de structuur niet aan van het oorspronkelijke materiaal.
In deze betrekkelijk korte compositie maakte Stravinsky gebruik van twee series. Stravinsky heeft de gebruikelijke vierde vorm vervangen door een reeks die begint met de eerste noot van de kreeftengang (ais dus) en volgt dan de kreeftengang in omkering.
Stravinsky veranderde tijdens de repetities de instrumentatie: twee delen voor trompetten werden omgezet voor trombones, aanpassing van slagwerkpartijen, afzien van een harmonium en de partijen toedelen aan hoorns, contrabas en fagotten[1]. Stravinsky merkte op dat mensen in de Requiem Canticles, tot zijn verrassing, andere composities terughoorden, zoals Oedipus Rex in het Tuba Mirum en Les Noces in het Postlude[1].
De Requiem Canticles werden uitgevoerd tijdens de uitvaartmis voor Stravinsky op 15 april 1971 in de Santi Giovanni e Paolo in Venetië. Het werk is in wezen ongeschikt voor een kerk, omdat het een korte nagalm nodig heeft. De Requiem Canticles is 'kamermuziek, dun, puntig gearticuleerd, en klink beter in een klein Italiaans operatheater dan in een kathedraal'[4]
Zie het Oeuvre van Igor Stravinsky voor een volledig overzicht van het werk van Stravinsky.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
