Loading AI tools
boek van Franciscus van Ostaden Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Puk en Muk zijn de hoofdpersonen uit een reeks Nederlandse kinderboeken die geschreven werd door Frans Fransen, een pseudoniem van de Tilburgse frater Franciscus van Ostaden (1896-1961).
De geestelijke vader van Puk en Muk is de Oostenrijkse tekenaar Carl Storch (1868-1955). In 1906 publiceerde hij de eerste tekeningen van Puk en Muk in het kindertijdschrift Der Seraphische Kinderfreund. Het is niet ondenkbaar dat hij daarbij geïnspireerd werd door de in Duitsland en andere Duitstalige landen zeer bekende kinderfiguurtjes Max und Moritz van schrijver Wilhelm Busch. Vanaf 1926 schreef Frans Fransen vervolgverhalen bij de tekeningen van Storch, die werden gepubliceerd in het tijdschrift De Engelbewaarder, gedrukt door het R.K. Jongensweeshuis van de Fraters van Tilburg, in 1958 hernoemd naar Uitgeverij Zwijsen Tilburg. Een jaar later verscheen het eerste avontuur van Puk en Muk in boekvorm.
Storch en Fransen maakten samen twaalf Puk en Muk-boeken. Na de Tweede Wereldoorlog verschenen er nog vier boeken, die door Leo van Grinsven werden geïllustreerd.
Puk en Muk zijn twee kleine jongens die samen met een heleboel "broertjes" wonen in het huis van Klaas Vaak, in het derde straatje achter Luilekkerland. Alle jongens zijn neefjes van Klaas Vaak. Er woont ėėn zusje bij hen, genaamd Lolly, maar zij wordt in het verhaal "Muk de drakendoder" omgedoopt in Jennemieke.
De kinderen bestieren het hele huishouden van Klaas Vaak, die in de verhalen meestal alleen aanwezig is als de grote, goede Pater Familias, maar verder weinig actieve inbreng heeft. Veel van de jongens moeten overdag op zoek naar slaapzand, het fijnste zand van de wereld, waarmee Klaas Vaak 's avonds kinderen over de hele wereld in slaap brengt.
Puk en Muk zijn een onafscheidelijk stel, hoewel het verhaal "Muk de drakendoder" voornamelijk om Muk draait (Puk is in dat verhaal ziek), en waarin Muk tevens de heldenrol speelt. Dit in tegenstelling tot veel andere verhalen, waarin Puk de slimmerd is en Muk de dommerd, die bovendien liever lui dan moe is. In een aantal verhalen vormen ze samen met hun zwarte broertje Moortje een trio (o.a. Puk en Muk en Moortje naar Amerika).
Lijst van titels, onder vermelding van de jaartallen van eerste druk:[1]
Later verschenen er 9 Puk en Muk-boekjes van auteur Jos Haens,[2][3] een pseudoniem van broeder Josephus Antonius Haenen (Sjef; 13 juni 1924, Helmond - 19 juni 2001, Cadzand-Bad). Sjef Haenen verliet de congregatie in 1968; hij trouwde in 1969. In 1968 werd hij leraar in Hilversum en een jaar later in Nijmegen. Hij trad in 1983 vervroegd uit. Hij schreef ook boeken over Wipneus en Pim; hij deed dit onder het pseudoniem B.J. van Wijckmade.
In 2005, 2008 en 2016 schreef Rutger Lommerse voor theatergroep Trappaf in Oisterwijk in overleg en met toestemming van Uitgeverij Zwijsen Tilburg nieuwe verhalen over Puk en Muk. Deze stukken zijn alle opgevoerd in Natuurtheater Oisterwijk. De stukken werden voorzien van een aantal liedjes waarvoor nieuwe muziek werd gecomponeerd. Puk en Muk en de Bulderende Berg bevat 8 liedjes en zo'n 45 minuten aan filmische muziek.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.