Ponte Morandi

Zie Ponte San Giorgio voor de in 2020 geopende nieuwe brug op deze plaats

Ponte Morandi (Morandibrug), officieel Viadotto Polcevera (Polceveraviaduct), was een tuibrug in de Italiaanse havenstad Genua, die de stadsdelen Sampierdarena en Cornigliano verbond. Op 14 augustus 2018 stortte de brug voor een groot deel in. Dat kostte 43 mensen hun leven.

Ponte Morandi
Ponte Morandi in 2008
Algemene gegevens
Locatie	Genua, Italië
Coördinaten	44° 26′ NB, 8° 53′ OL
Overspant	Polcevera
Lengte totaal	1182 m
Hoogte	45 m
Hoogste punt	90 m
Langste overspanning	210 m
Beheerder	Atlantia
Brugnummer	2663[1]
Ook bekend als	Polceveraviaduct, Ponte delle Condotte
Bouw
Bouwperiode	1963 - 1967
Opening	4 september 1967
Afbraakreden	deels instorting
Afbraakjaar	2018-2019
Gebruik
Weg	E80 / A10
Verkeersintensiteit	25.500.000 p.j. (2009)
Architectuur
Type	Tuibrug
Architect	Riccardo Morandi
Materiaal	gewapend beton
Portaal    Verkeer & Vervoer

De door Riccardo Morandi ontworpen verkeersbrug van voorgespannen beton werd tussen 1963 en 1967 gebouwd. Met een totale lengte van 1182 meter overspande ze het dal van de rivier de Polcevera, met daarin de spoorlijn naar Asti en de spoorlijn naar Alessandria en bedrijven en woonhuizen. Over de brug liep de tolweg E80 / A10. De brug werd beheerd door Atlantia, de grootste particuliere wegbeheerder van Europa.

Op 3 augustus 2020 werd op dezelfde plek als de oude brug een nieuwe brug in gebruik genomen: de Ponte San Giorgio.

Ontwerp

Het ontwerp van de brug was vrij ongebruikelijk, omdat Morandi gebruik maakte van een nieuwe techniek van voorgespannen beton en weinig tuien. De brug bestond uit drie overspanningen van elk 212 meter met aan weerszijden van de pyloon twee tuien die het brugdek dragen. Om de tuien te beschermen tegen corrosie liet Morandi de gebundelde stalen kabels verankeren in een omhulsel van voorgespannen beton. De koker met de tuien werd daarna volgespoten met een betonmengsel. Belangrijk nadeel van deze techniek is echter dat de ten gevolge van waterinsijpeling door roestvorming aangetaste en broos geworden kabels onzichtbaar zijn voor een visuele controle. Doordat de Morandibrug onderhevig is aan een felle zoute zeewind en de agressieve emissies van een nabijgelegen industriegebied ontstaan er snel gaten in de mortelbalk.^[2] Slechts twee andere bruggen ter wereld zijn van hetzelfde ontwerp: een in Venezuela (de Generaal Rafael Urdanetabrug), deels ingestort na aanvaring door een schip, en een in Libië (de brug over Wadi al Kuf, gesloten in 2017 nadat er scheuren werden gevonden).^[3]