Remove ads
Nederlands kunstschilder en fotograaf (1896-1983) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roelof Paul Citroen (Berlijn, 15 december 1896 – Wassenaar, 13 maart 1983) was een Nederlands kunstenaar, leraar, kunstverzamelaar, postzegelontwerper en medeoprichter van de Nieuwe Kunstschool in Amsterdam.
Paul Citroen | ||||
---|---|---|---|---|
Paul Citroen in 1981 | ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Berlijn, 15 december 1896 | |||
Overleden | Wassenaar, 13 maart 1983 | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Bekende werken | 'Metropolis' (1923) | |||
RKD-profiel | ||||
|
Paul Citroen genoot zijn opleiding aan het Bauhaus in Weimar. Zijn oeuvre bestaat onder meer uit schilderijen, foto's en postzegelontwerpen. Zijn bekendste werk is wellicht 'Metropolis' (1923), een fotomontage van een grote stad. 'Metropolis' wordt beheerd door de Universitaire Bibliotheken Leiden die ook een digitale versie beschikbaar maken via Digital Collections.[1] Het inspireerde de Duitse regisseur Fritz Lang bij het maken van de filmklassieker Metropolis.
In 1917 vestigde hij zich in Nederland. In 1933 richtte hij in Amsterdam, met als voorbeeld het Bauhaus, de Nieuwe Kunstschool op samen met Charles Roelofsz. Ondanks gebrekkige financiën wist deze opleiding zich te handhaven tot 1943.[2] Invallen door de Duitsers maakte verder functioneren van de Nieuwe Kunstschool onmogelijk.[3]
In 1949 decoreerde Citroen, die van 1935-1941 en van 1945-1960 docent aan de Haagse kunstacademie was[4], de kerkzaal van de hervormde Maranathakerk aan de 2e Sweelinckstraat in de wijk Duinoord in Den Haag. Hij werkte daarbij nauw samen met de architect Frits Eschauzier (1889-1957) uit Bussum.
Citroen ontwierp voor hetzelfde jaar tevens de Zomerpostzegels, in een opvallende en ook omstreden kleurstelling met uitsluitend geel, groen en blauw. Hij ontwierp een exlibris voor Walter Salomon.
Citroen was bevriend met Willem Schrofer. Met hem en Rein Draijer, Willem Jacob Rozendaal en Han van Dam had hij grote invloed op de studenten die nu de Nieuwe Haagse School worden genoemd.
Paul Citroen was ook een groot kunstverzamelaar. Een deel van zijn collectie is nu te vinden in de collectie Hannema-de Stuers Fundatie, in Heino. In 1948 verkocht Citroen een groot werk van Carlo Carrà ('Begrafenis van de anarchist Galli', 1911) aan het Museum of Modern Art in New York.
De grootste collectie van Citroens werk is eigendom van de provincie Overijssel, die in de periode 1973-1975 ruim 2000 werken verwierf op voorstel van statenlid Maaskant, die met Citroen bevriend was. Een deel wordt tentoongesteld in het provinciehuis.
In Utrecht is in de nieuwbouwwijk Leidsche Rijn een straat naar de kunstenaar vernoemd.
Citroen is van invloed geweest op het werk van Hermanus Berserik.
Paul Citroen groeide op in Berlijn. Hij ging naar het Askenasisches Gymmnasium. Hij maakte dat niet af, maar ging naar een tekenschool. Als Nederlands dienstplichtig soldaat was hij gelegerd in Alkmaar. Hij werd na enkele maanden op medische gronden afgekeurd en keerde terug naar Berlijn. In 1917 kwam hij weer naar Nederland waar hij in kunst ging handelen. Zijn vriend en wederzijdse inspirator, fotograaf Erwin Blumenfeld (Berlijn, 1897 - Rome 1969) trouwde in 1921 met Pauls nicht Lena Citroen (Amsterdam, 1896- Cambridge 1990).
In 1922 hervatte hij zijn opleiding tot kunstenaar aan het Bauhaus in Weimar. Hij reisde en handelde in kunst en kwam in 1928 permanent naar Nederland terug. Citroen trouwde in 1929 met Céline (Lien) Bendien, die op 22 augustus 1961 overleed. Hun dochter noemden zij Paulien. Tijdens de Tweede Wereldoorlog doken zij vanwege hun joodse achtergrond onder in 's-Graveland. Toen Citroen werd gewaarschuwd over zijn op handen zijnde arrestatie op 28 augustus 1942, vluchtte hij naar Maria Helena Friedlaender, een Duitse vrouw, getrouwd met Henri Friedlaender. Zij gaf hem een aantal maanden onderdak samen met andere onderduikers op de zolder van haar huis in Wassenaar.[5] Citroen hertrouwde in 1964 met Christi Frisch, die na het overlijden van haar man in 1986 het negatievenarchief van Citroen overdroeg aan het Prentenkabinet van de Rijksuniversiteit Leiden.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.