Muntvoet[1][2] is binnen de geldtheorie, geldhandel en de numismatiek de verhouding tussen de feitelijke waarde van de munt aan edelmetalen (intrinsieke waarde) en de nominale waarde van de munt (de rekenwaarde van de munt in het betalingsverkeer).
De muntvoet is meer exact de metaalwaarde gedeeld door de betaalwaarde, beide uitgerukt in eenzelfde eenheid (bijvoorbeeld in een andere vaststaande muntwaarde). Een hoge muntvoet betekent dus dat er veel edelmetaal in de munt is verwerkt en daarmee is de munt betrouwbaar. Een lage waarde betekent een onbetrouwbare munt. Bij het ontstaan van de munt speelde deze verhouding een belangrijke rol omdat daarmee van het geld de betrouwbaarheid kan worden vastgesteld. Naarmate er meer en meer werd gehandeld waarbij de betaling geschiedde in muntgeld in plaats van feitelijke ruilhandel kreeg geld een steeds grotere betekenis en was er ook een steeds grotere eis om de nominale waarde nauwkeurig aan te laten sluiten aan de intrinsieke waarde (de muntvoet is dan 1). De vraag van de bevolking was nog heel lang: als alleen de metaalwaarde wordt gerekend, heb ik dan een goede ruil gedaan? Geld werd toen vooral gezien als een gemakkelijk alternatief om de ruilhandel te bevorderen.
Fiduciair geld
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
