Loading AI tools
Indiaas goeroe van Iraanse afkomst Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Merwan Sheriar Irani (Poona, 25 februari 1894 – Meherabad, 31 januari 1969), beter bekend als Meher Baba (Devanagari: मेहेर बाबा, Urdu: مہر بابا), was een Indiase goeroe van Iraanse afkomst, die zijn volgelingen liet weten dat hij de avatara (God in menselijke gedaante) was.
| Meher Baba | ||
|---|---|---|
 | ||
| Algemene informatie | ||
| Land | Brits-Indië, India, Dominion India | |
| Geboortedatum | 25 februari 1894 | |
| Geboorteplaats | Pune | |
| Overlijdensdatum | 31 januari 1969 | |
| Overlijdensplaats | Meherazad | |
| Werk | ||
| Beroep | theoloog | |
| Werkveld | filosofie | |
| Studie | ||
| School/ |
Deccan College Post-Graduate and Research Institute, St. Vincent's High School | |
| Religie | ||
| Religie | hindoeïsme | |
| Persoonlijk | ||
| Talen | Engels | |
| Schrijftaal | Engels | |
| De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie bewerken. | ||
Merwan was de tweede zoon van Sheriar Irani, een Perzische zoroastriaan die een zwervende soefi dervish was geweest alvorens zich in India te vestigen, en diens 25 jaar jongere vrouw Shireen Bano. Zijn schoolkameraden gaven de charismatische jongen de bijnaam "Electricity". Hij richtte met zijn beste vrienden The Cosmopolitan Club op, die nadrukkelijk respect voor alle religies, kastes en rassen voorschreef. Dit gezelschap streefde ernaar om op de hoogte te blijven van alle wereldgebeurtenissen en geld in te zamelen voor liefdadigheidsfondsen. Dat geld hadden de ondeugende jongens aan het wedden op renpaarden overgehouden.
Merwan had een welluidende zangstem en blonk verder uit als veelzijdig muzikant en dichter. De Perzische poëzie van de mystieke dichter Hafiz die zijn vader vaak voordroeg zou hij tot op zijn sterfbed blijven citeren. Aan het Deccan College verdiepte hij zich in de werken van Shakespeare, Sir Walter Scott and Shelley. De epische Ramayana en Bhagavad gita kende hij van buiten. Een handlezer en een astroloog voorspelden allebei de begaafde jongeman een grootse toekomst als filosoof. Zelf geloofde Merwan niet in occultisme en toonde meer interesse voor de cricketsport. Hij schreef ook veel korte verhalen en gedichten, die in lokale kranten werden geplaatst en in de Britse Union Jack Monthly, onder het pseudoniem Huma. Een bijna 200 bladzijden tellend scenario dat hij naar de Universal Film Studios in Hollywood stuurde kreeg geen enkele respons.
Na te zijn "ontsluierd" (geopenbaard) door een kus van de 113-jarige soefimeesteres Hazrat Babajan, werd de 19-jarige Merwan als "Parvardigar" (de Almachtige) erkend door de fakir en moslimheilige Sai Baba van Shirdi[1] en door diens leerling Upasani Maharaj, bij wie hij in de leer ging om af te dalen uit zijn trance naar normaal bewustzijn.
Vanaf 1922 trok hij een eigen kring van zowel mannelijke als vrouwelijke Mandali (discipelen) met verschillende religieuze achtergronden aan, die hem Meher Baba (Barmhartige Vader) noemden. Na het Huis van de Meester (Manzil-e-Meem) te hebben geopend verhuisde het gezelschap na een jaar naar een gebied dat een paar mijl buiten Ahmadnegar gelegen was. Het werd omgedoopt tot "Meherabad", wat "bloeiende Meher" betekent. Dit werd het centrum voor al zijn verdere activiteiten. In 1924 opende Baba een school, de Prem Ashram. Deze school was gratis toegankelijk voor alle kasten en leerlingen van alle denominaties uit India en Iran voelden zich er toe aangetrokken.
Ofschoon Meher Baba de laatste 44 jaar van zijn leven een zelfopgelegd zwijgen volhield, bereikten zijn heilsboodschappen de hele wereld, voornamelijk door middel van zijn uitgebreide reizen en publicaties, waaronder (Baba [1938-43]1995) en (Baba 1955). Van 1953 tot 1986 werd ook een tijdschrift genaamd The Awakener Magazine gepubliceerd, waarin Baba en zijn mandali veel verhalen en berichten publiceerden die elders niet meer te achterhalen zijn.[2] In (Baba 1963) houdt hij de spirituele pelgrim voor dat deze zich als een stofje aan de voeten van de Avatar moet voelen om van Niets Alles te worden. Hij werd financieel ondersteund door Prinses Norina Matchabelli van het parfumconcern, maar investeerde alle winst uit royalty's weer in liefdadigheidsprojecten. Op zijn vele wereldreizen ontmoette Meher Baba allerlei beroemdheden, van Mahatma Gandhi tot Hollywoodsterren als Gary Cooper, Tallulah Bankhead, Mary Pickford en de filmproducent Gabriel Pascal. Baba hield zelf veel van Charlie Chaplinfilms, waarbij hij het universum als een bioscoop en God als de ultieme filmmaker en scenarist beschreef.
Baba's kosmologie bestaat uit gesyncretiseerde concepten en termen uit de soefi en Advaita Vedanta, maar ook christelijke mystieke tradities. Zijn non-dualistische visie houdt in dat Atma identiek is aan Paramatma, in westerse termen vertaald: de Ziel is één met de Opperziel, aan de Ziel voorbij.
De evolutionaire ontwikkeling van de eerste "zieledruppel" uit de goddelijke oceaan verloopt via ontelbare indrukken (sanskaras) bij het ervaren van de Schepping. De uiteindelijke vorm die hieruit voortkomt is de ziel van de mens. Slechts het menselijk bewustzijn is in staat om zich bewust te worden van de eigen goddelijkheid.
Teneinde Godsrealisering te bereiken dient een innerlijk spiritueel pad te worden betreden, waarbij een proces wordt geïnitieerd dat involutie heet. Indien mogelijk onder begeleiding van de Avatar of Volmaakte Meesters (Sadgurus), worden in zeven stadia alle sanskaras geëlimineerd die de oorzaak zijn van het ogenschijnlijk losstaan van God, het illusoire Zelf wordt verpulverd, en het doel van zelfbesef als bewuste Godheid is bereikt. De druppel (ziel) gaat weer op in de oceaan omdat de menselijke ziel zijn ware goddelijke, ondeelbare en eeuwige aard beseft. Het ironische is dat de ziel altijd al goddelijk was, geweest is, is en zal blijven. De eenwording van wat Baba ook wel beschrijft als de Verliefde met de Geliefde is zo onwaarschijnlijk moeilijk omdat het onmogelijk is te worden wat men al die tijd al was: Eén-zijn is niets anders dan jezelf kennen als het Éne.
Het pad dat leidt tot Godsrealisering bestaat uit zeven fanas, die het menselijke Ego verpulveren in oplopende moeilijkheidsgraad.
Naast meditatie, introspectie, de intensieve begeleiding van sadgurus en de Genade geschonken door de Avatar zijn er volgens de Discourses twaalf manieren om de staat van goddelijk bewustzijn te verwezenlijken:
De "Samadhi" graftombe van Meher Baba, die vlak voor zijn overlijden te kennen gaf door gebarentaal dat niemand mocht vergeten dat hij God was, is gelegen in Meherabad, buiten Ahmadnagar in de Indiase staat Maharashtra. Deze Samadhi is een bedevaartsoord geworden voor zijn volgelingen. Op de 12e van iedere maand wordt er een Dhunivlam ontstoken, waarin twijgjes van sandelhout in ghee (een soort boter) gedoopt worden geworpen, als symbolen voor de angsten en verlangens waar ze afstand van willen nemen. Dit als enige overblijvende ritueel moet 1200 jaar worden voortgezet. Precies 18 jaar voor zijn overlijden (op 31 januari 1951) had Meher Baba namelijk de boodschap "All rites, rituals and ceremonies of all religions are hereby consumed in flame" in het bijzijn van alle mandali verscheurd en in een dhuni-vuurtje geworpen.[4]
Naar schatting komen er honderdduizend "Baba Lovers" uit India zelf, ongeveer drieduizend uit de Verenigde Staten (waaronder leden van de door hemzelf geautoriseerde Sufism Reoriented beweging), en drieduizend uit Europa. Baba raadde zijn volgelingen af om in zijn naam mensen te bekeren (en kan dan ook niet als sekteleider worden beschouwd) en adviseerde hen om zijn universele boodschap van liefde en waarheid uit te dragen door zijn principes na te leven. Bijeenkomsten van zijn volgelingen vinden plaats op zijn sterfdag, 31 januari (Amartithi) en zijn geboortedag, 25 februari. Verder wordt stilte in acht genomen op 10 juli (Day of Silence). Er zijn drie gebeden, The Master's Prayer/O Parvardigar, The Prayer of Repentance, en Beloved God Prayer. Baba's volgelingen zijn vredelievend en vermijden geestverruimende verdovende middelen, inclusief marijuana. Volgelingen die zich aangetrokken voelen tot Meher Baba's beweging zonder zijn Avatarschap te erkennen worden wel Baba likers (sympathisanten) genoemd. Volgelingen begroeten elkaar over de hele wereld met Avatar Meher Baba Ki Jai! (Alle Heil aan de God-Mens Meher Baba!).
Zelf waardeerde de celibatair levende Baba de liefde voor God en naastenliefde hoger dan de per definitie onvolmaakte aardse liefde, die òf de geliefden blind maakt voor alle andere vormen, òf tot een mechanische routine zou verkillen. Deze naastenliefde bracht hij in de praktijk door zijn bezoeken en hulp aan lepralijders, de allerarmsten en aan ogenschijnlijk geestelijk gestoorden beschreven in (Donkin 2001) die hij "masts" noemde, een afkorting van Mast-Allah of de door God bedwelmden. Moeder Teresa, die Meher Baba in Bombay had geobserveerd, noemde hem "een Christus-achtige persoon".[5]
Zijn beroemde motto "Don't Worry, Be Happy"[6] (Maak je geen zorgen, wees gelukkig) refereert aan de pogingen die iedere volgeling moet doen om onthecht te raken van alle aardse obsessies en beslommeringen, die immers van tijdelijke en dus voorbijgaande aard zijn. Dit zou volgens Meher Baba bevrijding van even beknellende als verslavende begeerten opleveren, een essentiële voorwaarde voor blijvend levensgeluk (purna vairagya), evenwicht en mentale weerbaarheid.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
