Mason Greenwood

Mason Will John Greenwood (Bradford, 1 oktober 2001) is een Engels voetballer die doorgaans als aanvaller speelt voor Olympique de Marseille. Hij stroomde in 2019 door vanuit de jeugd van de club uit Manchester.^[2] Greenwood debuteerde in 2020 in het Engels voetbalelftal.

Mason Greenwood
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Mason Will John Greenwood
Geboortedatum	1 oktober 2001
Geboorteplaats	Bradford, Engeland
Lengte	181[1] cm
Been	Tweebenig[1]
Positie	Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club	Olympique de Marseille
Rugnummer	10
Contract tot	2029
Jeugd
2007–2018 Manchester United
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2018– 2023–2024 2024– Manchester United → Getafe CF Olympique de Marseille 830(22) 3300(8) 900(6)
Interlands **
2017–2018 2018 2019 2020 Engeland –17 Engeland –18 Engeland –21 Engeland 600(1) 500(1) 400(1) 100(0)
* Bijgewerkt op 2 november 2024
** Bijgewerkt op 27 november 2023
Portaal    Voetbal

Clubcarrière

Greenwood speelde in de jeugd als centrale middenvelder, maar evolueerde tot aanvaller. Hij is afkomstig uit de jeugdacademie van Manchester United, dat hem op zijn zevende inlijfde. In juni 2018 ging de Engelsman mee met het eerste elftal tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen in de Verenigde Staten. Zijn eerste profcontract ondertekende Greenwood op 2 oktober 2018.

Op 6 maart 2019 debuteerde Greenwood in de UEFA Champions League, tegen Paris Saint-Germain (1–3 winst). Vlak voor tijd kwam hij het veld als vervanger van Ashley Young. Hij was toen 17 jaar en 156 dagen oud. Enkel Norman Whiteside was jonger toen hij zijn Europese debuut maakte voor Manchester United.^[3] Vier dagen later maakte Greenwood ook zijn Premier League -debuut in de met 2–0 verloren uitwedstrijd tegen Arsenal FC. In de tachtigste minuut verving hij Nemanja Matić. Op 12 mei 2019 maakte hij zijn basisdebuut in de laatste wedstrijd van het seizoen. Deze wedstrijd werd met 0–2 verloren van Cardiff City.

Greenwood kwam in actie in elk van Manchester United zijn eerste vier Premier League-wedstrijden van het seizoen 2019/20, waarna hij op 19 september 2019 zijn internationale basisdebuut maakte in de thuiswedstrijd tegen Astana FK in de UEFA Europa League. Hij maakte in deze wedstrijd het enige doelpunt van de wedstrijd op een leeftijd van 17 jaar en 353 dagen, waarmee hij het record van teamgenoot Marcus Rashford als jongste doelpuntenmaker voor Manchester United in een Europese wedstrijd verbrak.^[4] Een week later scoorde Greenwood ook voor het eerst in de League Cup, tegen Rochdale AFC, waarvan Manchester United na een strafschoppenserie won. Op 24 november 2019 was Greenwood voor het eerst trefzeker in de Premier League, in de uitwedstrijd tegen Sheffield United (3–3), en op 12 december 2019 scoorde hij tweemaal tegen AZ in de Europa League. Op 26 januari 2021 scoorde hij voor het eerst in de FA Cup, door met een benutte strafschop de 0–6 eindstand op het scorebord te zetten tegen Tranmere Rovers. Door Greenwood zijn doelpunt in het Europa League-duel met LASK op 12 maart 2020 (0–5) werd hij de eerste tiener die minstens vijf doelpunten in Europese competities in één seizoen maakte voor Manchester United.^[5] Door doelpunten tegen Brighton & Hove Albion FC, AFC Bournemouth en Aston Villa FC werd Greenwood op 9 juli 2020 slechts de vierde speler jonger dan 19 jaar die in drie achtereenvolgende Premier League-wedstrijden scoorde.^[6] Op 28 oktober 2020 maakte Greenwood het eerste Champions League doelpunt van zijn carrière, bij een 5–0 overwinning tegen RB Leipzig. Na een lange tijd stilte en een zomerse huur- overstap naar Getafe CF, een club in de voorstand van Madrid, maakte hij op 17 september 2023 zijn debuut voor de club. Een seizoen later kiest hij er dan toch voor om Manchester United officieel te verlaten en de overstap naar Olympique de Marseille (OM) te maken voor 31,6 miljoen euro (€27,6 miljoen vast bedrag en €4 miljoen add-ons) waar hij een contract ondertekend tot 2029.

Controverse

Op 30 januari 2022 werd Greenwood gearresteerd na beschuldigingen van huiselijk geweld en verkrachting van zijn vriendin. Hij werd op borgtocht vrijgelaten, maar op 15 oktober opnieuw gearresteerd omdat hij de voorwaarden van zijn borgtocht had geschonden.^[7] Vier dagen later werd hij wederom vrijgelaten.^[8]

Op 2 februari 2023 werd bekend dat het Britse Openbaar Ministerie alle beschuldigingen tegen Greenwood had ingetrokken.^[9][10][11]

Greenwood bleef de aantijgingen tegenspreken en verklaarde dat hij onschuldig is aan de beschuldigingen die naar hem zijn gedaan.^[12]

Clubstatistieken

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2018/19	Manchester United	Premier League	3	0	0	0	1	0	4	0
2019/20			31	10	9	2	9	5	49	17
2020/21			31	7	7	3	14	2	52	12
2021/22			18	5	2	0	4	1	24	6
2022/23			0	0	0	0	0	0	0	0
Club totaal			83	22	18	5	28	8	129	35
2023/24	Getafe (huur)	Primera Division	33	8	3	2	-	-	36	10
Club totaal			33	8	3	2	-	-	36	10
2024	Olympique de Marseille	Ligue 1
Totaal			116	30	21	7	28	8	165	45

Bijgewerkt t/m 26 mei 2024

Interlandcarrière

Greenwood maakte deel uit van verschillende Engelse nationale jeugdelftallen. Op 25 augustus 2020 werd hij door Gareth Southgate voor het eerst opgeroepen voor het Engels voetbalelftal voor de wedstrijden tegen IJsland en Denemarken in de Nations League.^[13] Hij maakte op 5 september 2020 zijn debuut voor het nationale elftal in de wedstrijd tegen Denemarken. Greenwood kwam in de 78ste minuut binnen de lijnen voor Harry Kane. Engeland won deze wedstrijd met 0–1 door een doelpunt van Raheem Sterling in de blessuretijd. Twee dagen later werd Greenwood samen met Phil Foden uit de Engelse selectie gezet nadat bekend werd dat zij regels met betrekking tot de coronapandemie overtraden.^[14]

Referenties

1. Spelersprofiel op transfermarkt.nl. Geraadpleegd op 7 maart 2019.
2. Profiel op soccerway.com. Geraadpleegd op 7 maart 2019. Gearchiveerd op 7 maart 2019.
3. Wedstrijdgegevens op soccerway.com. Geraadpleegd op 7 maart 2019. Gearchiveerd op 7 maart 2019.
4. (en) Michael Plant, Greenwood sets new club record. Manchester United (19 september 2019). Geraadpleegd op 28 januari 2021.
5. (en) Steve Sutcliffe, LASK 0-5 Manchester United. BBC (12 maart 2020). Gearchiveerd op 6 mei 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
6. Wonderkind Mason Greenwood doet het weer voor Manchester United. De Telegraaf (10 juli 2020). Gearchiveerd op 22 januari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
7. United-speler Greenwood opnieuw gearresteerd na schenden voorwaarden, NOS nieuws, 15 oktober 2022. Gearchiveerd op 19 oktober 2022.
8. ManUtd-aanvaller Greenwood alsnog op borgtocht vrij ondanks fikse beschuldigingen. De Telegraaf (19 oktober 2022). Gearchiveerd op 2 februari 2023. Geraadpleegd op 2 februari 2023.
9. (en) Manchester United footballer Mason Greenwood has all charges against him dropped. Sky News (2 februari 2023). Gearchiveerd op 2 februari 2023. Geraadpleegd op 2 februari 2023.
10. The Sun: Alle aanklachten tegen Mason Greenwood ingetrokken. Voetbalzone (02-02-2023). Gearchiveerd op 2 februari 2023. Geraadpleegd op 2 februari 2023.
11. Van 'starboy' naar 'verkrachter': verbannen Greenwood is weer voetballer in Spanje. nos.nl (24 februari 2024). Gearchiveerd op 25 februari 2024. Geraadpleegd op 24 februari 2024.
12. (en) Manchester United rondt intern onderzoek af en neemt afscheid van Greenwood. Voetbalzone (21 augustus 2023). Gearchiveerd op 21 augustus 2023. Geraadpleegd op 21 augustus 2023.
13. Veroordeelde Maguire uit Engelse selectie gehaald, Greenwood debuteert. Sporza (25 augustus 2020). Gearchiveerd op 17 januari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.
14. Foden en Greenwood uit Engelse selectie gezet na wangedrag. NOS (7 september 2020). Gearchiveerd op 1 februari 2021. Geraadpleegd op 28 januari 2021.