Marguerite Duras

Marguerite Duras, pseudoniem van Marguerite Germaine Marie Donnadieu (Gia Định – Unie van Indochina, 4 april 1914 – Parijs, 3 maart 1996) was een Franse auteur, scenarist, filmregisseur en feminist. Ze was een enfant terrible van de Franse literatuur en had een bewogen leven. In 1959 werd haar script voor de film Hiroshima mon amour genomineerd voor een Oscar (filmprijs) (Academy Award) en in 1984 ontving Duras de Prix Goncourt, Frankrijks meest prestigieuze literaire prijs, voor haar roman L'Amant.

Marguerite Duras
Duras in 1960
Algemene informatie
Volledige naam	Marguerite Germaine Marie Donnadieu
Pseudoniem(en)	Marguerite Donnadieu
Ook bekend als	M D.
Geboren	4 april 1914
Geboorteplaats	Gia Định, Unie van Indochina
Overleden	3 maart 1996
Overlijdensplaats	Parijs
Geboorteland	Frankrijk
Beroep	auteur, scenarist, filmregisseur
Handtekening
Werk
Genre	romans, filmscenario's, theater
Thema's	feminisme
Bekende werken	L'Amant (1984)
Onderscheidingen	Prix Goncourt
Dbnl-profiel
(en) IMDb-profiel
Lijst van Franstalige schrijvers
Portaal    Literatuur Film

Biografie

Duras is geboren en opgegroeid in Gia Định, dicht bij Saigon (thans Ho Chi Minhstad), in de toenmalige Unie van Indochina, thans Vietnam, waar haar moeder werkte. Ze zat op een Frans internaat in Indochina. Ze studeerde vervolgens in Parijs aan de Sorbonne. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat ze in het verzet. Een deel van haar jeugd heeft ze beschreven in het semiautobiografisch boek L'Amant (1984). Een groot deel van haar werk is (semi-)autobiografisch. Ze had een grote belangstelling voor film en schreef tot aan haar dood afwisselend romans en filmscenario's. Hoofdthema's in haar werk waren liefde en dood.

In 1958-1959 schreef ze het script voor de film Hiroshima mon amour, die werd uitgebracht in 1959. De film werd genomineerd voor een Oscar voor het beste scenario, maar won deze niet, en werd een Hollywood-klassieker.

Duras is getrouwd geweest met de schrijver Robert Antelme, die het boek L'Espèce humaine schreef (1947 – De menselijke soort) over zijn ervaringen in enkele kampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Duras schreef over de periode van zijn terugkomst het boek La Douleur (1985). Het huwelijk eindigde in een echtscheiding. Vervolgens huwde zij de Frans-Italiaanse, communistische intellectueel Dionys Mascolo en kreeg met hem een zoon.

Duras overleed in 1996 op 81-jarige leeftijd aan keelkanker in Parijs. Ze is begraven op de Cimetière du Montparnasse (Divison 21, Avenue du "Boulevart" – Section 15 sur 17).^[1] Op het graf staan slechts haar pseudoniem, twee data en de initialen M D.

Bibliografie (selectie)

Voor 1951

• 1943 – Les Impudents, roman
• 1944 – La Vie tranquille, roman
• 1950 – Un barrage contre le Pacifique, roman
  • 1950 – genomineerd voor de Prix Goncourt, die nipt verloren werd van Paul Colin met Les jeux sauvages
  • 1958 – verfilmd als This Angry Age (Barrage contre le pacifique) door René Clément (zie Filmografie)
  • 1991 – vertaald als Een dam tegen de grote oceaan door Jan Versteeg (Van Gennep – ISBN 978-90-6012-722-3)^[2]
  • 2008 – verfilmd als Un barrage contre le Pacifique door Rithy Panh (zie Filmografie)

Van 1951 tot 1960

• 1952 – Le Marin de Gibraltar, roman
  • 1967 – verfilmd als The Sailor from Gibraltar door Tony Richardson (zie Filmografie)
  • 1993 – vertaald als De matroos uit Gibraltar (Van Gennep – ISBN 978-90-6012-922-7)^[3]
• 1953 – Les Petits Chevaux de Tarquinia, roman
  • 1968 – vertaald als De paardjes van Tarquinia (Contact)^[4]
• 1954 – Des journées entières dans les arbres, gevolgd door Le Boa, Madame Dodin, Les Chantiers, korte verhalen
  • 2018 – Le Boa vertaald als De Boa. Vertaald door Ilse Barendrecht. (Uitgeverij Vleugels – ISBN 978-90-78627-46-3)
  • 1965 – Des journées entières dans les arbres verwerkt tot gelijknamig toneelstuk, in première gegaan op 1 december 1965 in een regie van Jean-Louis Barrault in het Théâtre de l'Odéon
  • 1976 – verfilmd als Des journées entières dans les arbres door haarzelf (zie Filmografie)
  • 1987 – vertaald als Hele dagen in de bomen door Ernst Van Altena (Hema)^[5][6]
• 1955 – Le Square, roman
  • 1956 – herwerkt tot het gelijknamige toneelstuk door haarzelf
  • 2017 – vertaald als Gesprek in een parkje door Kiki Coumans (Uitgeverij Vleugels)
• 1958 – Moderato cantabile, roman, opgedragen aan Gérard Jarlot
  • 1960 – verfilmd als Moderato cantabile door Peter Brook (zie Filmografie)
  • 1961 – vertaald als Moderato cantabile door Remco Campert (De Arbeiderspers – ISBN 978-90-295-1330-2)^[7]
• 1960 – Dix heures et demi du soir en été, roman
  • 1965 _ vertaald als Om halfelf op een zomeravond door Jean A. Schalekamp (ISBN 9789064530227)
  • 1966 – verfilmd als Dix heures et demi du soir en été door Jules Dassin (zie Filmografie)
  • 1993 – vertaald als Zomeravond, halfelf door Ernst Van Altena (ISBN 90-6551-141-5)^[8]

Van 1961 tot 1970

• 1960 of 1962 (?) – L'Après-midi de Monsieur Andesmas, novelle
  • 1987 – vertaald als De namiddag van meneer Andesmas door Ernst Van Altena (Uitgeverij Goossens – ISBN 978-90-6551-119-5)^[9]
  • 2004 – verfilmd als L'Après-midi de Monsieur Andesmas door Michelle Porte (zie Filmografie)
• 1964 – Le Ravissement de Lol V. Stein, roman
  • 1986 – vertaald als De Vervoering van Lol V. Stein door Annechien Vink (Van Gennep – ISBN 90-6012-694-7 – ISBN 978-90-6012-694-3)
  • 2000 – ingesproken als luisterboek door Fanny Ardant
• 1965 – La Musica, toneelstuk
  • 1967 – verfilmd als La Musica door haarzelf samen met Paul Séban (zie Filmografie)
  • 1985 – herschreven als La Musica deuxième, door haarzelf geregisseerd voor theater^[10]
• 1966 – Le Vice-Consul, roman
  • 1989 – vertaald als De vice-consul door Jean Schalekamp (Van Gennep – ISBN 90-6012-797-8)
• 1969 – Détruire, dit elle, roman
  • 1969 – verfilmd als Détruire, dit elle door haar zelf (zie Filmografie)
  • 1990 – vertaald als Vernietigen, zegt zij (Van Gennep, ISBN 90-6012-465-0)
• 1970 – Abahn Sabana David, roman
  • 1971 – verfilmd als Jaune le soleil door haar zelf (zie Filmografie)
  • 1989 – vertaald met dezelfde titel en ingeleid door Jan Versteeg (Uitgeverij Goossens, ISBN 90-6551-122-9)

Van 1971 tot 1980

• 1971 – Ah ! Ernesto, verhaal voor kinderen
• 1972 – India Song, toneelstuk
  • geschreven in opdracht van Peter Hall met het oog op een opvoering in Londen.
  • gebaseerd op het thema en de personages uit de roman Vice-Consul (1966)
  • 1975 – verfilmd als India Song door haarzelf (zie Filmografie)
• 1980 – L'Homme assis dans le couloir, verhaal
  • 2015 – vertaald als De man in de gang door Marianne Kaas (Uitgeverij Vleugels – ISBN 978-90-78627-16-6)

Van 1981 tot 1990

• 1981 – L'Été 80, verhaal
  • 2022 – vertaald als Zomer 80 door Kiki Coumans (Uitgeverij Vleugels – ISBN 978-94-93186-88-0)
• 1981 – Agatha, la pièce de l'inceste, toneelstuk, vertaald als Agatha (1984 – Uitgeverij Parrèsia)
• 1982 – L'Homme atlantique, roman, vertaald als De Atlantische man (2009 – Uitgeverij Parrèsia)
• 1982 – La maladie de la mort, roman, vertaald als De ziekte van de dood (1984 – Uitgeverij Parrèsia)
  • 2009 – Dit boek leest Patricia Kaas in de clip Et s'il fallait le faire (Eurovisiesongfestival Moskou 2009)^[11]
• 1984 – L'Amant, roman
  • 1984 – bekroond met de Prix Goncourt
  • 1985 – vertaald door Marianne Kaas als De minnaar (De Arbeiderspers – ISBN 90-2951-329-2 – ISBN 90-2951-331-4)
  • 1987 – "Ritz Paris Hemingway Award" (beste Franstalige in het Engels gepubliceerde roman – The Lover)^[12]
  • 1992 – verfilmd als L'Amant door Jean-Jacques Annaud (zie Filmografie)
  • 2023 – vertaald door Kiki Coumans als De minnaar (De Geus – ISBN 9789044548792)
• 1985 – La Douleur, roman
  • 1985 – vertaald door Jan Versteeg als De pijn (Van Gennep – ISBN 90-6012-657-2 – ISBN 90-6012-985-7, vanaf 2007 Meulenhoff – ISBN 978-90-290-79327)
• 1985 – La Musica deuxième, toneelstuk
  • zie 1965 – La Musica
• 1987 – La Vie matérielle, ondertiteld met Marguerite Duras parle à Jérôme Beaujour, verzameling teksten
  • 1988 – vertaald door Tineke van Dijk en Rosalie Siblesz als Het materiële leven (Uitgeverij Maarten Muntinga)

Van 1990 tot haar overlijden

• 1990 – La Pluie d'été, roman
• 1991 – L'Amant de la Chine du Nord, roman
  • 1992 – vertaald door Mirjam de Veth als De minnaar uit Noord-China
• 1992 – Yann Andréa Steiner, roman, over haar relatie met Yann Andréa
• 1993 – Écrire, literair testament,
  • 1994 – vertaald door Marianne Kaas als Schrijven (Van Gennep – ISBN 978-90-5515-024-3)^[13]

Postuum

• 2006 – Cahiers de la guerre et autres textes, vier onuitgegeven schriften daterend van tussen 1943 en 1949
  • 2007 – vertaald als Zelfportret van een wild meisje, Cahiers 1943-1949 door Marianne Kaas (Meulenhoff – ISBN 978-90-290-7934-1)^[14]

Filmografie (selectie)

Van 1951 tot 1960

• 1958 – This Angry Age^[15][16]
  • naar de roman Un barrage contre le Pacifique (1950)
  • in Frankrijk uitgekomen als Bararage contre le Pacifique, in Vlaanderen als Versperring tegen de stille oceaan^[17]
  • verfilmd door René Clément
  • met Silvana Mangano en Anthony Perkins in de hoofdrollen en muziek van Nino Rota
• 1959 – Hiroshima mon amour^[18]
  • script
  • verfilmd door Alain Resnais
• 1960 – Moderato cantabile^[19]
  • naar de gelijknamige roman (1958)
  • adaptie voor film en script samen met Gérard Jarlot
  • verfilmd door Peter Brook
  • met Jean-Paul Belmondo en Jeanne Moreau die voor haar rol de prijs van de beste actrice kreeg op het Filmfestival van Cannes in 1960

Van 1961 tot 1970

• 1966 – 10:30 P.M. Summer ^[20][21]
  • naar de roman Dix heures et demi du soir en été (1960)
  • medewerking aan het script
  • verfilmd door Jules Dassin
  • met Melina Mercouri, Romy Schneider en Peter Finch in de hoofdrollen
• 1967 – La Musica^[22]
  • naar het gelijknamige toneelstuk (1965)
  • adaptie voor film en script
  • regie samen met Paul Séban
  • met Delphine Seyrig, Robert Hossein en Julie Dassin in de hoofdrollen
• 1967 – The Sailor from Gibraltar^[23]
  • naar de roman Le Marin de Gibraltar (1952)
  • verfilmd door Tony Richardson
  • met onder andere Jeanne Moreau, Vanessa Redgrave, Orson Welles en John Hurt
• 1969 – Détruire, dit-elle^[24]
  • naar de gelijknamige roman Détruire, dit-elle (1969)
  • adaptie voor film, script en filmdebuut als zelfstandig regisseuse
  • ongewoon, ontoegankelijk, experimenteel, sober^[25][26]
  • met onder andere Catherine Sellers en Michael Lonsdale

Van 1971 tot 1980

• 1971 – Jaune le soleil^[27]
  • naar de roman Abahn Sabana David (1970)
  • scenario en regie
  • met Catherine Sellers, Sami Frey, Dionys Mascolo en Michael Lonsdale
• 1975 – India Song^[28]
  • naar het gelijknamige toneelstuk (1973)
  • adaptie voor film, script en regie
  • met Delphine Seyrig in de hoofdrol waarvoor ze in 1976 werd genomineerd voor de César voor Beste actrice
• 1976 – Des journées entières dans les arbres^[29]
  • naar de roman (1954) en het toneelstuk (1965) met dezelfde naam
  • scenario en regie
  • met Madeleine Renaud, Jean-Pierre Aumont en Bulle Ogier als vertolkers
• 1979 – Le navire Night^[30]
  • script en regie
  • script vertaald als Nachtschip Night (2007, vert. Rokus Hofstede, Uitgeverij Voetnoot, Perlouses 14 – ISBN 978-90-780-6807-5)^[31]

Vanaf 1981

• 1985 – Les Enfants
  • regie samen met Jean Mascolo en Jean-Marc Turine
  • naar haar romans Ah ! Ernesto (1971) en La Pluie d'été (1990)
  • met onder andere André Dussollier als schooldirecteur
• 1992 – L'Amant (The Lover)^[32]
  • naar de gelijknamige roman (1984)
  • verfilmd door Jean-Jacques Annaud
  • met Jane March en Tony Leung Ka-Fai in de hoofdrollen
  • Duras begon in opdracht van producent Claude Berri aan het script. Dit bleef onvoltooid ingevolge haar langdurige hospitalisatie en daarna door een conflict met de regisseur. Duras kantte zich tegen de verfilming en schreef als reactie de roman L'Amant de la Chine du Nord (1991), die verscheen juist voor de film uitkwam.
• 2004 – L'Après-midi de Monsieur Andesmas^[33]
  • naar de gelijknamige novelle (1962)
  • verfilmd door Michelle Porte
  • met Michel Bouquet en Miou-Miou
• 2008 – Un barrage contre le Pacifique (The Sea Wall)^[34]
  • naar de roman Un barrage contre le Pacifique (1950)
  • verfilmd door Rithy Panh
  • met Isabelle Huppert en Gaspard Ulliel in de hoofdrollen

Biografieën (selectie)

• 1994 – Duras ou Le poids d'une plume van Frédérique Lebelley
• 1998 – Marguerite Duras van Laure Adler
  • 1999 – vertaald als Marguerite Duras, biografie door Theo Buckinx (De Geus, ISBN 978-90-5226-688-6)^[35]

Externe links

• (en) Kirjasto
• (nl) Moderne literatuur
• (en) Film reference
• (en)  Marguerite Duras in de Internet Movie Database
• (fr) Fnac