Lindaan

Lindaan
Structuurformule en molecuulmodel
	Structuurformule van α-lindaan
	Structuurformule van β-lindaan
	Structuurformule van γ-lindaan
Algemeen
Molecuulformule	C6H6Cl6
IUPAC-naam	1,2,3,4,5,6-hexachloorcyclohexaan
Andere namen	hexachloorcyclohexaan
Molmassa	290,83 g/mol
SMILES	Cl[C@H]1[C@H](Cl)[C@@H](Cl)[C@@H](Cl)[C@H](Cl)[C@H]1Cl
CAS-nummer	58-89-9
EG-nummer	200-401-2
PubChem	727
Wikidata	Q282003
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
H-zinnen	H301 - H312 - H332 - H362 - H373 - H410
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P263 - P273 - P280 - P301+P310 - P501
Omgang	Niet inademen, contact vermijden
MAC-waarde	0,5 mg/m3
LD50 (ratten)	88 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Dichtheid	1,85 g/cm³
Smeltpunt	113 °C
Kookpunt	323 °C
Dampdruk	0,0012 Pa
Goed oplosbaar in	organische oplosmiddelen
Onoplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Lindaan of γ(gamma)-hexachloorcyclohexaan is een verbinding die vooral als insecticide werd/wordt gebruikt. Sinds 1969 is de productie wereldwijd sterk gedaald vanwege de hoge giftigheid. Lindaan is zeer toxisch voor waterorganismen, wordt langzaam afgebroken en accumuleert in de voedselketen (vooral bij vis).

Snelle feiten Structuurformule en molecuulmodel, Algemeen ...

Sluiten

Lindaan is ontdekt door Teunis van der Linden, die aan de Universiteit van Amsterdam heeft gewerkt aan de chlorering van alkanen, in het bijzonder van cyclohexaan. Van de verbinding zijn 3 stereo-isomeren bekend: α-, β- en γ-lindaan.

Lindaan wordt voornamelijk als houtbeschermingsmiddel gebruikt en in West-Afrika ook bij het verbouwen van cacao. Verder wordt het in de geneeskunde gebruikt als uitwendig geneesmiddel tegen huidparasieten, zoals de hoofdluis en schurft (scabiës). Dit is echter in een aantal Europese landen verboden.^[2]^[3]^[4]