Loading AI tools
Amerikaans acteur Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lawrence (Larry) Semon (West Point, 9 februari 1889 – Victorville, 8 oktober 1928) was een beroemd slapstick-acteur, stuntwerker, regisseur, scenarioschrijver, filmproducent, cartoonist, en grafisch ontwerper. Stan Laurel en vooral Oliver Hardy, toen nog geen duo, hadden vaak een bijrol in zijn films. Semon speelde de hoofdrol in circa 80 van zijn eigen films, tussen 1917 en 1928. Zijn bekendste personage is een soort simpele boerenknecht die tevens een soort superheld is, soms ook als politieagent of geheim agent.
Larry Semon | ||||
---|---|---|---|---|
Larry Semon, omstreeks 1920 | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Lawrence Semon | |||
Geboren | 9 februari 1889 | |||
Overleden | 8 oktober 1928 | |||
Land | Verenigde Staten | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(en) IBDB-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
Semon werd geboren op 9 februari 1889 in West Point (Mississippi) in een gezin van goochelaars. Zijn moeder assisteerde zijn vader, die zich "Zera the Great" noemde. Larry en zijn zus deden later ook mee in deze vaudeville-act.
Nadat zijn vader overleed, ging Semon studeren in Savannah en verhuisde daarna naar New York, waar hij werkte als cartoonist en grafisch ontwerper. Ondertussen verscheen hij ook in vaudeville-monologen. Dat werd gezien door Vitagraph Studio's, en in 1915 kreeg Semon van hen een contract aangeboden.
In eerste instantie werkte Semon achter de schermen voor de films van Hughie Mack. Af en toe bedeelde Semon zichzelf een bijrol toe. Toen Mack de studio verliet, was Semon de aangewezen opvolger, en ging dus hoofdrollen spelen. Hij stopte met cartoons tekenen, maar nam die stijl wel over in zijn films.
Kenmerkend was zijn verschijning met bolhoed, wit gezicht en een tuinbroek of overall. Zijn films zijn typische actiefilms: wilde chaos en achtervolgingen, grote schade en verwoesting, vechten, in het water vallen, troep zoals roet en meel, inkt, jam, eieren, putten met modder, een vat met verf, teer, kleine en grote explosies, gooien en smijten met taart en huisraad of winkelspullen, (om)vallen, schieten, gevaarlijke sprongen, levensgevaarlijke stunts met auto's, vliegtuigen, trams, en een grote stoomlocomotief. De grappen en stunts zijn belangrijker dan het verhaal. Semon overleeft als een soort superheld alle aanrijdingen, aanslagen en het vallen van grote hoogte op wonderbaarlijke wijze, en verslaat uiteindelijk de slechteriken. Oliver Hardy is met een dikke zwarte snor in veel films te zien als de slechterik; als een boosaardige bedrijfsleider of als gemene leider van criminelen, of allebei. De zeer omvangrijke Frank Alexander speelt vaak de ook al onaardige directeur van een bedrijf, politiecommissaris, maar soms ook 'bovenbaas' van de boeven. Sowieso zijn leidinggevenden in Semons films altijd tirannen. Ook andere bijrolspelers komen in meerdere films voor. Voor de stunts werden diverse stuntwerkers ingehuurd. Een van hen, Bill Hauber, leek erg op Semon, wat gunstig was voor stand-in-werk.
Door het grote aantal korte bioscoopfilms werd Semon snel bekend bij het grote publiek. Als gevolg daarvan mocht hij langere films gaan maken; 24 in plaats van 12 minuten, hoewel er ook nog langere films van hem bekend zijn. In 1921-22 was Semon koploper bij de filmmakers.
Semon hield van dure producties en liet complete gebouwen neerzetten voor één film, met tijdelijke huizen voor de medewerkers. Hij ging daarbij steeds ver over zijn budget heen, wat tot rechtszaken leidde, maar omdat de films ook veel opbrachten wilde Vitagraph hem toch niet kwijt. Hij had ook meer vrijheid dan 'mindere' acteurs wier films ook minder opbrachten. Vanaf 1922 moest hij het echter doen met een vast budget per film, maar werd hij wel eigen producent binnen Vitagraph. Het lukt hem binnen budget en termijn te blijven. In 1924 sloot Vitagraph en dat was het einde van een moeizame samenwerking.
Semon werd in 1924 nog steeds gezien als een grote ster en men verwachtte dat ook hij lange films zou gaan maken. Inderdaad deed hij dat, bij producent I.E. Chadwick.
In 1925 maakte hij de reeds lange tijd geplande lange parodie-speelfilm The Wizard of Oz. De film kreeg goede kritieken, maar de opbrengst viel zwaar tegen. Het publiek was niet meer onder de indruk van steeds dezelfde grappen en grollen. Semon leek zich daarna soms aan te passen en iets nieuws te proberen, maar bij een volgende film was het weer het oude liedje; meer van hetzelfde. Bovendien was de smaak van het publiek veranderd; slapstick was niet zo populair meer.
In 1927 maakte hij weer korte films, nu bij Educational Pictures. In 1928 vroeg hij wegens enorme schulden faillissement aan, en ging terug naar de vaudeville.
Tijdens het rondtrekken als vaudeville-artiest kreeg hij een zenuwinzinking en werd opgenomen in een sanatorium in Los Angeles. Op 8 oktober overleed hij in Victorville (Californië) aan longontsteking en tuberculose. De stress door de tegenvallers droeg waarschijnlijk bij aan zijn vroege overlijden; hij werd 39 jaar. Er zijn echter mysterieuze omstandigheden rond zijn overlijden; sommigen denken zelfs dat hij zijn eigen dood in scène heeft gezet. Ook zijn echtgenote heeft nooit geweten wat er precies gebeurd is.
Na zijn overlijden raakte Semons bekendheid op de achtergrond door de nog levende acteurs in het genre, zoals Laurel en Hardy en The Three Stooges, die langer door konden gaan, hoewel zijn films in Europa nog lange tijd populair waren, onder diverse namen.
Toch werd hij ook in eigen land niet helemaal vergeten, want reeds in het openingsjaar van de Hollywood Walk of Fame in Hollywood in 1960 kreeg hij een ster. (The three stooges, zes acteurs in totaal, kregen samen maar één ster, en pas in 1983)[1]
In de 21e eeuw nam de belangstelling voor zijn films weer toe, onder andere door YouTube. Niet alle films zijn behouden, en er ontbreken soms stukjes, wat dus voor zeer plotse overgangen zorgt. Soms wordt nog iets terug gevonden. De beeldkwaliteit is wisselend, en er bestaan ook recent ingekleurde films.
In Semons films komen diverse typen grappen en stunts veelvuldig terug:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.