Loading AI tools
Pools componist en dirigent Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Krzysztof Eugeniusz Penderecki (Dębica, 23 november 1933 – Krakau, 29 maart 2020[1]) was een Pools componist, dirigent en muziekpedagoog. Zijn werken staan als postserieel bekend en hij is vooral bekend geworden door zijn dissonante klankcomposities. Hij werd gezien als een van de toonaangevende componisten van de Poolse avant-garde, soms werd hij ook laat-moderne klassieker genoemd. Op latere leeftijd heeft hij zich ook van andere stijlen bediend.
Krzysztof Penderecki | ||||
---|---|---|---|---|
Krzysztof Penderecki | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Krzysztof Penderecki | |||
Geboren | 23 november 1933 | |||
Geboorteplaats | Dębica | |||
Overleden | 29 maart 2020 | |||
Overlijdensplaats | Krakau | |||
Land | Polen | |||
Werk | ||||
Genre(s) | Klassiek | |||
Beroep | Componist, muziekpedagoog, dirigent | |||
Invloed(en) | Artur Malawski, Stanislaw Skolyszewski, Franciszek Skolyszewski | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
Handtekening | ||||
|
Penderecki was een van de weinige eigentijdse componisten van de avant-garde die brede bekendheid hebben gekregen. Een mijlpaal was de in 1961 voltooide Trauermusik für die Opfer von Hiroshima (Threnos), voor 52 strijkinstrumenten en gedeeltelijk in grafische notatie, die zich in het vervolg tot een standaard voor vele avantgardistische composities ontwikkeld heeft. De werken van Penderecki zijn gebruikt in enkele internationaal bekende films, waarbij vooral regisseurs van horror een liefde bleken te hebben voor de grootschalige, onheilspellende orkestklanken die kenmerkend zijn voor zijn vroege oeuvre.
Door zijn vader kwam hij al vroeg met muziek in aanraking. Hij kreeg als kind viool- en pianoles. Later studeerde hij compositie aan de Staatshogeschool voor Muziek in Krakau bij Artur Malawski en Stanislaw Skolyszewski, alsook privé bij Franciszek Skolyszewski. Tegelijkertijd studeerde hij aan de universiteit van Krakau ook filosofie, kunst- en literatuurgeschiedenis.
In 1958 voltooide hij zijn studie en werd hij docent voor compositie aan de Muziekacademie Krakau; van 1972 tot 1987 was hij er tevens directeur. Van 1966 tot en met 1968 was hij eveneens docent aan de Folkwang Hochschule in Essen, Duitsland. Hij heeft talrijke onderscheidingen en prijzen op zijn naam staan. Halverwege de jaren zeventig werd Penderetsky professor aan de Yale School of Music.[2]
In 2006 kreeg hij een eredoctoraat van de Universiteit van Münster.
Penderecki overleed op 29 maart 2020 op 86-jarige leeftijd, na een lange ziekte.[3]
Voltooid in | titel | aktes | première | libretto |
---|---|---|---|---|
1968-1969 | Diabły z Loudun (Die Teufel von Loudun); (The Devils of Loudun) |
3 aktes | 20 juni 1969, Hamburg, Staatsoper | Van de componist zelf, naar "The Devils of Loudun" van Aldous Huxley, in de dramatisering van John Whiting |
1976-1978 | Raj utracony (Paradise Lost); Sacra Rappresentazione |
2 aktes | 29 november 1978, Chicago, Lyric Opera | Christopher Fry, op tekst van John Milton |
1984-1986 | Czarna maska (Die schwarze Maske) | 1 akte | 15 augustus 1986, Salzburg, Salzburger Festspiele | Harry Kupfer en Krzysztof Penderecki, naar een toneelstuk van Gerhart Hauptmann |
1990-1991 | Król Ubu (Ubu Rex) | 2 aktes | 6 juli 1991, München, Bayerische Staatsoper | Jerzy Jarocki en Krzysztof Penderecki, naar het toneelstuk «Ubu le Roi» van Alfred Jarry |
Penderecki is eredoctor en ereprofessor van talrijke universiteiten:
Verder is hij erelid van de volgende academies en muziekgezelschappen:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.