Loading AI tools
plaats in de Oost-Vlaamse gemeente Oudenaarde, België Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kerselare is een gehucht in Edelare, een deelgemeente van de Belgische stad Oudenaarde. Kerselare is vooral bekend in de omgeving als bedevaartsoord.
Gehucht in België | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Gewest | Vlaanderen | ||
Provincie | Oost-Vlaanderen | ||
Gemeente | Oudenaarde | ||
Coördinaten | 50° 50′ NB, 3° 38′ OL | ||
Detailkaart | |||
Locatie in Oost-Vlaanderen | |||
|
Op de Edelareberg, langs de baan N8 Oudenaarde-Brakel bevindt zich te Kerselare een bedevaartsoord ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Kerselare. Van oudsher kreeg de parochie Pamele-Oudenaarde het beheer van dit bedevaartsoord. Sinds 1953 wordt er op Hemelvaartsdag een autowijding gehouden en er is ook een jaarlijkse kermis waarop steevast lokale snoepjes, de lekkies, verkocht worden, alsmede gedroogde wijting.
De architect van de huidige kapel is Juliaan Lampens, die bekend is om zijn minimalistische gebouwen in gewapend beton. De ontwerper legde diverse plannen voor aan de opdrachtgever, de kerkfabriek, die zich kritisch opstelde ten opzichte van de vooruitstrevende architectuur van Lampens. Het uiteindelijke bouwplan herleidde de kapel tot een elementaire constructie, rekening houdend met de specifieke vereisten van een bedevaartsoord. Het plan werd door de architecten Langaskens en Lampens voorgelegd aan de KCML en op de vergadering van 8 oktober 1964 goedgekeurd. De werken werden gestart op 14 oktober 1963. Op 30 april 1965 werd de eerste eredienst door pastoor Hye opgedragen in de nog niet volledig afgewerkte kerk. Bij de opening werd een mis, gecomponeerd door Norbert Rosseau, door de dansgroep Hoste uit Gent gedanst. De kapel van Edelare, opgetrokken uit ruw zichtbeton, speelde in de Belgische architectuurgeschiedenis van de 20ste eeuw, en in het bijzonder in de kerkbouw, een voorname rol. De toepassing in België van gewapend beton in de kerkbouw vond reeds plaats tijdens het interbellum. De echte doorbraak van de religieuze betonarchitectuur, meestal in combinatie met baksteen, kwam er na de Tweede Wereldoorlog. De nieuwe constructieve mogelijkheden die het materiaal bood had ook zijn gevolgen voor de vormgeving. Slechts enkele kerken werden volledig van gewapend beton gebouwd. Door het gebruik van het onbewerkte “béton brut” werd Le Corbusier voorloper van de internationale stroming die in de moderne architectuur bekend is als brutalisme. Ook architect J. Lampens creëerde een kapel met een sculpturale vorm in brutalisme, opgebouwd uit ter plaatse gestorte verticale betonplaten met een zichtbare structuur van de houten bekisting, waardoor de esthetische eigenschappen van het materiaal ten volle benut werden. De kapel van architect Lampens vormt een uitzonderlijk voorbeeld van zuiver brutalisme in de kerkelijke bouwkunst.[2] Het gebouw bestaat uit vooral gewapend, ruw beton en glas. Binnenin zijn de muren ongeschilderd, zonder decoratie. De volledige kerk is zeer sober. Ook het glas heeft zijn effect. Dit zorgt ervoor dat het binnen ook het buiten is. Hierdoor is het contrast minder groot. Na de bouw veranderde men de kapel toch nog een beetje (niet meer te zien) tegen de wil in van de architect. Men plaatste zitbanken en echte glasramen. Juliaan Lampens, de architect kon hier helemaal niet om lachen, want het aspect van een sobere en minimalistische kapel was verdwenen. Hij weigerde dan ook er ooit maar 1 voet binnen te zetten.[bron?] Momenteel is de kapel door betonrot en achterstallig onderhoud echter in verval. De ver uitstekende vleugel die net het bijzonder aspect uitmaakt van dit ontwerp dient ondersteund te worden. Ook aan de binnenzijde zijn enkele verstevigingen aangebracht ter bescherming van de bezoekers. Dit geheel doet afbreuk aan de imposante architectuur van dit kunstwerk. Er is echter een restauratie in het vooruitzicht gesteld.[3]
Een nieuwe studie heeft uitgewezen dat het gebouw in betere staat verkeert dan werd gedacht. In januari 2020 werden de gele stutten dan ook verwijderd en ziet de kapel er weer uit als vanouds.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.