Katharine Fremantle
Engelse kunsthistoricus, architectuurhistoricus en academicus (1919-2018) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Engelse kunsthistoricus, architectuurhistoricus en academicus (1919-2018) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Katharine (Kay) Dorothy Honor Fremantle (Swanbourne, 23 mei 1919 – Hilversum, 22 maart 2018) was een Engelse kunsthistoricus, architectuurhistoricus en academicus, afkomstig uit het adellijke geslacht Fremantle. Ze was de dochter van kolonel Thomas Francis Lord Fremantle, 3rd Baron Cottesloe (1862-1956) en Florence Tapling (1875-1956). Ze was gevestigd in Nederland en werkzaam aan het Kunsthistorisch Instituut van de Universiteit Utrecht.
Katharine Fremantle | ||||
---|---|---|---|---|
Katharine Fremantle in 1951 | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Katharine Dorothy Honor Fremantle | |||
Geboren | 23 mei 1919 | |||
Geboorteplaats | Swanbourne | |||
Overleden | 22 maart 2018 | |||
Overlijdensplaats | Hilversum | |||
Beroep | kunsthistorica | |||
|
Als tiener verruilde Fremantle de gesloten Engelse adellijke wereld tijdelijk voor Amsterdam, tijdens een uitwisseling van scholieren. Kort na het uitwisselingsprogramma brak de Tweede Wereldoorlog uit. Pas toen ze achter in de twintig was kon Fremantle studeren aan de Universiteit van Cambridge bij Johannes Wilde,[1] waar zij in 1941 haar BA behaalde, gevolgd door een MA. Vervolgens ging zij naar het Courtauld Institute of Art, University of London en voltooide haar PhD in 1956, met een proefschrift over het stadhuis van Amsterdam (nu bekend als het Paleis op de Dam), mede dankzij een Nederlandse beurs.
Na haar studie verhuisde Fremantle voorgoed naar Nederland, waar ze werkte als universitair hoofddocent kunstgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht en later voor de Vrije Universiteit Amsterdam. Ze werd aangesteld door hoogleraar Jan Gerrit van Gelder, die het Kunsthistorisch Instituut beter wilde doen aansluiten bij de Engelstalige wetenschap. Bovendien paste Fremantles benadering van de architectuur goed bij de iconologische methode van William Heckscher, die ook in Utrecht werkzaam was.
Van Gelder was van grote invloed op haar werk, steunde de publicatie van haar proefschrift dat in 1959 in gepubliceerde vorm verscheen en werd beloond met de Karel van Manderprijs. Ook moedigde hij haar aan om breed te schrijven over haar gekozen onderwerp. Dit heeft er mede voor gezorgd dat haar boek een standaardwerk over het voormalige stadhuis van Amsterdam is gebleven. Hij adviseerde haar ook om het dagboek te publiceren van de 18e-eeuwse Engelse schilder James Thornhill, die in 1711 door Nederland reisde.
Fremantles persoonlijk archief is in het najaar van 2019 geschonken aan het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis in Den Haag.[2] Het archief bevat correspondentie met onder meer haar Courtauld-docent Johannes Wilde en een Courtauld-medestudent, Kerry Downes, die architectuurhistoricus werd, de Belgische kunsthistorica Elisabeth Dhanens, Van Gelder en Heckscher.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.