Loading AI tools
Nederlands architect Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johannes Izak Jan Planjer (Leiden, 7 september 1891 - Utrecht, 5 mei 1966) was een Nederlands architect. Hij was lange tijd stadsarchitect van de Nederlandse stad Utrecht. Zijn werk dateert uit het interbellum en is verwant aan de Amsterdamse School en het nieuwe bouwen. Planjer is het meest bekend als architect van het sterk door Berlage geïnspireerde politiebureau aan de Tolsteegbrug in Utrecht, het huidige Louis Hartlooper Complex.[1]
Jan Planjer | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsinformatie | ||||
Nationaliteit | Nederlandse | |||
Geboortedatum | 7 september 1891 | |||
Geboorteplaats | Leiden | |||
Overlijdensdatum | 5 mei 1966 | |||
Overlijdensplaats | Utrecht | |||
Beroep | architect | |||
Werken | ||||
Belangrijke gebouwen | Politiebureau Tolsteeg, Utrechts Stedelijk Gymnasium | |||
|
Planjer werd in 1891 geboren als zoon van Hendrik Johannes Planjer[2] en Jacoba Johanna Elizabeth Nieuwenhuizen. Zijn broer Bernhard werd binnenhuisarchitect, Jan zelf werd op 5 mei 1919 werkzaam als tijdelijk architect 1e klasse bij de Dienst Gemeentewerken van de gemeente Utrecht. Al spoedig kwam Planjer in vaste dienst en kreeg hij begin jaren twintig als chef van de afdeling bouwkundige werken de leiding om in Utrecht gemeentelijke gebouwen te ontwerpen. In deze vooroorlogse periode werden door hem bijna alle schoolgebouwen voor het openbaar onderwijs ontworpen. Deze ontwerpen kenmerken zich qua architectuur tot de Amsterdamse School, nieuwe bouwen, nieuwe zakelijkheid en soms de ontwerpen van de architect Willem Dudok.
Geïnspireerd door het principe van de openluchtscholen, hield Planjer rekening met de schoolkinderen[3] Als een van de eerste architecten in Nederland ontwierp hij een school (De "Rietendakschool") in landelijke stijl aan de rand van de stad. Gebouwd in 1923, konden kinderen hier buitenles krijgen in een aangrenzend weiland. In andere schoolontwerpen bracht Planjer onder meer geheel openslaande en lage raampartijen aan. In de vooroorlogse periode ontwierp hij verder in Utrecht onder meer politiebureaus, bruggen en straatmeubilair.
Na de Tweede Wereldoorlog werd Planjer adjunct-directeur Openbare Werken bij de gemeente Utrecht en zijn er geen ontwerpen meer van hem bekend. Op 9 november 1956 ging hij met pensioen[4] en werd daarbij als erkenning voor zijn verdiensten benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.[5] Op 5 mei 1966 overleed Planjer te Utrecht.
Een aantal van zijn bouwwerken heeft vandaag de dag de status van rijksmonument.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.