Loading AI tools
Duits journalist Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Joachim-Ernst Berendt (Berlin-Weißensee, 20 juli 1922 – Hamburg, 4 februari 2000)[1][2][3][4][5] was een Duits muziekproducent en -journalist op het gebied van de jazz. Al meer dan 40 jaar was hij redacteur bij de toenmalige Südwestfunk in Baden-Baden en daarmee de langstzittende jazzeditor ter wereld. Met het (tijdelijk) wekelijkse televisieprogramma met jazzconcerten en een radioprogramma over jazz, dat destijds nog dagelijks werd uitgezonden, deed hij groot baanbrekend werk in het promoten en verspreiden van jazz in het naoorlogse Duitsland.
Joachim-Ernst Berendt | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | Berlin-Weißensee, 20 juli 1922 | |||
Geboorteplaats | Berlijn | |||
Overleden | Hamburg, 4 februari 2000 | |||
Overlijdensplaats | Hamburg | |||
Land | Duitsland | |||
Werk | ||||
Genre(s) | jazz | |||
Beroep | muziekproducent, muziekjournalist | |||
(en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Joachim-Ernst Berendt was de zoon van de dominee Ernst Berendt (1878-1942), directeur van de Diakonische Werke in Berlin-Weißensee (vandaag de Stephanus Foundation). Zijn vader behoorde tot de belijdende kerk. Hij werd acht keer gearresteerd tijdens het nazi-tijdperk en stierf in het concentratiekamp Dachau in 1942. Zijn grootvader Ernst Gottlieb Georg Berendt (1842-1919), oprichter van de Diakonische Werke, kon zijn bekering van het jodendom naar het protestantisme met succes verzwijgen en verbergen voor het publiek. Tijdens de Tweede Wereldoorlog moest Berendt zijn natuurkundestudies aan de Karlsruhe University of Technology in 1942 opgeven omdat hij in de Wehrmacht was opgenomen. Al tijdens het Derde Rijk was hij geïnteresseerd in de jazz die toen ondergronds werd geduwd. In de maanden na het einde van de oorlog op 8 mei 1945 was hij een van de medeoprichters van de Südwestfunk (SWF). Als eerste medewerker van de SWF werkte hij sinds 1 augustus 1945. Van 1947 tot zijn pensionering in 1987 stond Berendt aan het hoofd van de SWF-jazzredactie. Zijn mentor was de musicoloog Heinrich Strobel[6], van wie hij leerde werken in de media van radio, televisie, platen en de pers. Vanaf 1947 organiseerde Berendt de concertreeks Jazztime Baden-Baden, die hij van 1954 tot 1972 gebruikte als basis voor zijn televisieserie Jazz - gehort und gesehen. Het omvatte ook andere SWF-jazzproducties, zoals de NOW jazzsessie - sinds 1954 op de Donaueschingen-muziekdagen. Hij werkte ook als persvoorlichter voor de Duitse Jazzfederatie. In 1953 publiceerde Fischer Verlag Das Jazzbuch, een standaardwerk vertaald in vele talen. Tijdens de jaren 1950 combineerde Berendt, samen met de voordrager Gert Westphal, jazz en poëzie. Al tijdens de jaren 1960 hield Berendt zich bezig met wereldmuziek, een mix van populaire westerse muziek en traditionele niet-westerse muziekvormen. Als een vroege supporter van het genre, met de steun van het Goethe-Institut, bracht hij Duitse jazzmusici samen met lokale muzikanten tijdens Aziatische tournees. In 1983 organiseerde hij het Jazz and World Music Festival in New York. Berendt was de initiatiefnemer en deels ook artistiek leider van vele jazzfestivals: American Folk and Blues Festival, Berliner Jazztage, Free Jazz Meeting Baden-Baden, World Expo in Osaka, Olympia 1972 in München. Hij was gelijktijdig ook producent van talloze platen, vooral voor het label Musik Produktion Schwarzwald (MPS).
Op 28 november 1981 zond de Südwestfunk de tweedelige luistervoorstelling (radio-essay) Nada Brahma van Berendt uit. De wereld is klank. Als een van de weinige radioprogramma's in het culturele programma, bereikte deze uitzending een groot publiek en veroorzaakte meer dan duizend reacties. In 1983, na de radio-uitzending, die ook in Nederland door de KRO werd uitgezonden, publiceerde Berendt de boeken Nada Brahma, die Welt ist Klang (Nada Brahma, de wereld is klank) en Das dritte Ohr. Vom Hören der Welt (Ons derde oor. Luisteren naar de wereld). Hier houdt hij zich over het algemeen bezig met luisteren, m.b.t. medische, historische, fysieke, culturele, meditatieve, filosofische en wetenschappelijke aspecten (zie Nadabrahma-meditatie).
Met Nada Brahma - die Welt ist Klang, schreef Berendt over de wereld van het hoorbare en van magnetische, elektrostatische en andere fysieke trillingen. Zijn werk wordt vaak toegewezen aan het gebied van de New Age, zelfs als de voormalige natuurkundestudent Berendt een groot aantal bekende wetenschappers citeert voor zijn scripties. Peter Sloterdijk, evenals Bhagwan/Osho-aanhangers zoals Berendt, waardeerden de filosofische diepgang van het werk en bespraken zowel de metafysische thesis (universum als een muziekinstrument) als ook diens epistemologische thesis (individueel als een manifestatie van het universum) in detail: zelfs als Berendt in de voetsporen zou zijn getreden van Pythagoras, zou hij als een 'Ptolemeïsche' hebben geprobeerd om de anti-individuele implicaties ervan te vermijden en de hiaten op te vullen tussen het individu en de wereld, uitgediept door andere filosofieën en ideologieën. Berendt keerde zich af van de jazz om muziek in bredere zin te verkennen. In zijn latere jaren zag hij muziek meer als een uitdrukking van het menselijk bestaan als zodanig, elk in de context van de sociale en religieuze samenhang. Zijn toewijding naar het filosofische en spirituele met zijn meditaties, onder andere in het Japanse zenboeddhisme en de Indiase mysticus Osho, werd door sommige van zijn lezers betreurd, maar door anderen zeer verwelkomd. Evenzo controversieel was Berendts late neiging om jazz te overstijgen. Hij keerde zich niet tegen de jazz als zodanig, maar wilde verdere ontwikkeling in andere richtingen.
Joachim-Ernst Berendt overleed in februari 2000 op 77-jarige leeftijd aan de gevolgen van een verkeersongeval dat hij als voetganger had veroorzaakt. Onderweg naar een introductie op zijn boek Es gibt keinen Weg. Nur gehen stak hij een straat over ondanks het rode verkeerslicht. Het erfgoed van Berendt bevindt zich in het archief van het Darmstadt Jazz Institute. Berendt was in het vierde huwelijk getrouwd met Jadranka Marijan-Berendt. De Amerikaanse muzikant Ry Cooder noemde zijn zoon Joachim Cooder naar Joachim-Ernst Berendt.
Sinds 2012 kent de stad Baden-Baden in het kader van het Mr. M's Jazz Festival de Joachim-Ernst-Berendt-Ehrenpreis toe van de stad Baden-Baden. Ontvangers waren:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.