Luxemburgs architect (1870-1919) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johann Peter (Jean-Pierre) Koenig (Koetschette, 19 oktober 1870 – Luxemburg-Stad, 14 december 1919) was een Luxemburgs architect.[1][2]
Jean-Pierre Koenig | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsinformatie | ||||
Volledige naam | Johann Peter Koenig | |||
Nationaliteit | Luxemburgs | |||
Geboortedatum | 19 oktober 1870 | |||
Geboorteplaats | Koetschette | |||
Overlijdensdatum | 14 december 1919 | |||
Overlijdensplaats | Luxemburg-Stad | |||
Beroep | architect | |||
|
Jean-Pierre Koenig was een zoon van Johann Koenig en Louise Huberty. Op het Athénée royal grand-ducal kreeg hij tekenlessen van Michel Engels en raakte hij bevriend met klasgenoot Jean-Baptiste Wercollier. Koenig behaalde een gouden medaille voor tekenen op het atheneum. Hij studeerde daarna aan de Sint-Lucasschool in Schaarbeek (Brussel) en behaalde in 1895 aan de polytechnische school van Leuven het diploma ingenieur-architect.[3] Koenig ontwierp diverse panden in een neorenaissancestijl.
Koenig was in 1893 een van de oprichters van de kunstenaarsvereniging Cercle Artistique de Luxembourg (CAL), naast onder anderen architect Jean-Pierre Knepper, de schilders Pierre Blanc, Michel Engels, Franz Heldenstein en Jean-Pierre Huberty en zijn jeugdvriend, de beeldhouwer Jean-Baptiste Wercollier. Wercollier trouwde in 1896 met Koenigs zus Margaretha, waarbij Koenig een van de getuigen was. Op de Salon du CAL 1917 ontving de architect de Prix Grand-Duc Adolphe.
Koenig overleed op 49-jarige leeftijd.[4] In 1954 werd in Limpertsberg een straat naar hem vernoemd.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.