Hij was een zoon van slager Pieter Mul en Maria Hille. Zelf was hij getrouwd met Barbara Maria Huizing. Al op jonge leeftijd kreeg Mul muziekonderwijs. Tijdens zijn lagere schooltijd kreeg hij al pianoles van Betsy Pielage. Orgellessen van Hendrik Andriessen volgden tijdens zijn opleiding aan het Triniteitslyceum (Andriessen was organist in de parochiekerk van Mul). Compositieleer ontving hij dan weer van Sem Dresden aan het Conservatorium van Amsterdam.
Herman Strategier droeg zijn Haarlem-suite uit 1947 op aan Jan Mul en Barbara Huizing
Een van zijn eerste werken Missa Causa nostra laetitiae (tweestemmig koor en fluit) uit 1933 werd door diezelfde Sem Dresden op de lessenaars gezet van de Haarlemsche Motet- en Madrigaalvereniging voor de uitvoering tijdens het ISCM (of voorloper daarvan). Mul schreef zijn werken voornamelijk in een stijl die gezien wordt als het verlengde van de stijl van Hendrik Andriessen.
Jan Mul in Zijlweg te Haarlem, 1952
1934: Stabat Mater (koor en orkest)
1936: Mis in G (met orgelbegeleiding)
1936: Te Deum (koor en orkest)
1936: 4 Coplas (hoge zangstem en orkest), tekst Hugo de Vries
1940: Pianosonate (voor piano solo) later georkestreerd tot Sinfonietta)
1941: Drie Latijnse minneliederen (voor sopraan en piano, in 1954 georkestreerd)
1942: Missa l'homme désarmé (vijfstemmig koor met orgel)
1942: Zes intervallen (voor piano solo) later georkestreerd)
1966: La clef des songes: Abeilles, Aigle, Ane, Belette, Chat/Souris (gemengd koor, piano)
1967; Divertimento, ook wel pianoconcerto
1968: Les donemoiselles (bundel pianostukke gecomponeerd voor vrouwen werkend bij het 20-jarige Donemus)
1968: Balladino, concert voor cello en orkest van het Maastrichts conservatorium
1969: The old familiar faces (bas en orkest)
1969: Trio voor twee cello’s en contrabas
1971: Cantate l’homme d’sarmé (koor en orkest)
Missa Canonica (driestemmig koor a capella)
Missa Impromptu (driestemmig a capella)
Liederen met een pruik op (18e eeuwse teksten)
Onder het grote publiek werd hij vooral bekend door de filmmuziek die hij componeerde voor films van Bert Haanstra. De dubbelmars uit diens speelfilm Fanfare is uitgebracht onder de titel Fanfare in Es. Het stuk werd uitgevoerd door het Amsterdams Concertgebouworkest. De film kreeg haar Nederlandse televisiepremière op 29 december 1971, een dag daarna werd Mul getroffen door een hartinfarct. Hij overleed tien dagen na mede-columnist Bomans. In 2023 bereikte "De Fanfare in Es" de top 100 van NPO 4 van filmuziek aller tijden.
Ook schreef Mul de muziek van een opera in twee bedrijven. Het libretto was door Godfried Bomans geschreven, gebaseerd op diens detectiveverhaalDe avonturen van Bill Clifford (1948). De partituur, die lange tijd zoek was, bevindt zich in het Nederlands Muziek Instituut in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. De opera is slechts eenmaal opgevoerd en wel in 1964 ter gelegenheid van de opening van de Technische Hogeschool Twente in Enschede. De reacties in de pers liepen sterk uiteen, van "een ongekend geestloos product, bepaald geen nieuwe perspectieven voor een eigen Nederlandse operacultuur" tot "het werk bevat zoveel muzikale spiritualiteit, gevat in rake ritmische, harmonische trouvailles, dat het zonder meer tot de beste operawerken behoort, die ooit in ons land geschreven zijn".
Bronnen, noten en/of referenties
Ian Borthwick, Jan Mul. Een portret. Amsterdam, Music Center The Netherlands. 2011.
.jpg)
Nederland
