Loading AI tools
Nederlands cellist (1875-1951) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jacques van Lier (Den Haag, 24 april 1875 – Angmering, 25 februari 1951) was een Nederlands cellist die het grootste deel van zijn carrière in Duitsland en Engeland doorbracht.
| Jacques van Lier | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Volledige naam | Jacques van Lier | |||
| Geboren | Den Haag, 24 april 1875 | |||
| Overleden | Angmering, 25 februari 1951 | |||
| Land |  Nederland | |||
| Beroep(en) | cellist, arrangeur | |||
| Instrument(en) | cello | |||
| (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Hij speelde met de beste musici van zijn tijd en was een gewaardeerd docent. Van Lier was een belangrijke arrangeur van composities voor cello.
Jacques was het derde kind van negen en de oudste zoon van kleermaker Felix van Lier en Naatje Frank. Zijn vader was secretaris-penningmeester van de zangvereniging Attentia in Den Haag en gaf zijn kinderen vanaf heel jonge leeftijd een muzikale opleiding.[1] Jacques kreeg celloles van Joseph Giese aan de Koninklijke Muziekschool in Den Haag en trad al op voor publiek toen hij elf jaar oud was.[2] Dit gebeurde in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen tijdens een uitvoering van de zangvereniging van zijn vader.
Op zijn dertiende verhuisde Van Lier naar Rotterdam om bij Oscar Eberlé op de Muziekschool van de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst les te nemen.[3] Hij speelde vanaf 1891 in het orkest van het Paleis voor Volksvlijt in Amsterdam, onder leiding van Richard Hol, maar kreeg als zestienjarige in datzelfde jaar al een aanstelling als cellist bij het Sinfonieorchester Basel. Twee jaar later werd hij daar benoemd tot solocellist.[4] In 1896 keerde hij terug naar Nederland als een cellist van internationale faam. Van Lier kreeg in juli van dat jaar een aanstelling als tweede cellist van het Berliner Philharmoniker tijdens hun jaarlijkse zomerverblijf in het Kurhaus.[5] Een maand later, in augustus 1896, maakte de 17-jarige Frans-Nederlandse pianiste Lina Coën, geboren als Caroline Cohen, haar debuut in het Kurhaus als solopianiste met begeleiding van ditzelfde orkest. Een jaar later kondigden Van Lier en Cohen in Berlijn hun verloving aan.
Het jonge paar vestigde zich in Berlijn begin 1897. Tijdens een van zijn eerste optredens in Berlijn als tweede cellist van de Berliner Philharmoniker moest Van Lier zonder voorbereiding de plotseling onwel geworden solocellist Simon van Beuge vervangen. Het publiek was zo onder de indruk van zijn interpretatie van de Berceuse van Benjamin Godard, dat het om een bis vroeg.[6] Niet lang daarna werd Van Lier solocellist.
Van Lier en Cohen trouwden in Berlijn in 1899. Hun dochter Felicia "Sousie" van Lier werd daar in 1901 geboren. Het huwelijk bleef niet lang in stand en werd in 1907 door de rechtbank van Berlin-Schöneberg ontbonden. Zowel Van Lier als Cohen bleven in Berlijn wonen.
Jacques van Lier nam zijn ontslag bij het Berliner Philharmonisches Orchester in 1899 om zich te wijden aan kamermuziek, lesgeven en arrangeren. Hij gaf les aan het Klindworth-Scharwenka-conservatorium vanaf 1899 tot 1914[7]. In deze tijd publiceerde Van Lier het instructieboek Violoncell- Bogentechnik[8]. In 1901 richtte hij samen met Coenraad Valentijn Bos en Joseph van Veen een pianotrio op, Het Hollandse Trio (Das Holländische Trio), dat beroemd werd in Europa. Een uitbreiding van dit pianotrio was een strijkkwartet, het Hollands Strijkkwartet genaamd, met Willem Feltzer en Johan Ruyne naast Van Veen en Van Lier.[9]
In 1905 gaf Van Lier een concert in Berlijn samen met de jonge pianist Otto Klemperer. In 1907 gingen Van Lier en Klemperer tot driemaal toe naar Wenen voor een serie zeer succesvolle optredens.[10]
In augustus 1914, bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, vertrok Jacques van Lier met zijn ex-vrouw Caroline en hun dochter Felicia "Sousie" van Lier naar Engeland, waar zijn broers Simon en Louis en zijn zus Regina woonden. Simon van Lier (von Leer) was sinds 1903 orkestleider in het Grand Hotel in Eastbourne[11] en uitgever van muziek; ook Louis van Lier was musicus. Aan het begin van de oorlog speelden ze weleens op straat, voor het treinstation van Eastbourne, om geld op te halen voor het Rode Kruis.[12] Jacques werd beroemd in Engeland als cellist van continentale faam en was vaak te horen op BBC radio.[13] Op de cd "[The Recorded Cello vol II]" is een opname te horen van een manuet van Gluck, gespeeld door Jacques van Lier in 1921. Op de Londense Proms 31 in september 1923 speelde hij als solist het Celloconcert nr. 1 van Camille Saint-Saëns met het New Queen´s Hall Orchestra.[14] Vocalion Records bracht in 1926 een opname van Jacques van Lier uit en noemde hem daarin "de Paganini onder de cellisten".[15]
Felicia "Sousie" van Lier had een kortstondige zangcarrière. In maart 1930 verzorgde ze een liederenavond in Diligentia met pianobegeleiding van Siegfried Blaauw, met wie haar vader in Berlijn had samengewerkt.[16] In 1932 vertrok ze naar de Verenigde Staten, waar ze trouwde en drie kinderen kreeg.
In 1937 verkreeg Jacques van Lier de Britse nationaliteit. Zijn vier zusters en een schoonzus, die in Nederland woonden, en veel van hun echtgenoten, kinderen en kleinkinderen, zijn slachtoffer geworden van de Holocaust, evenals zijn collega´s Joseph van Veen en Siegfried Blaauw.[17]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
