Indianapolis 500 in 2002

De 86e Indianapolis 500 werd gereden op zondag 26 mei 2002. Het was de zevende keer dat de race op de kalender stond van het Indy Racing League kampioenschap en het was de vijfde race uit de IndyCar Series van 2002. Braziliaans coureur Hélio Castroneves won de race voor het tweede jaar op rij. De race was een van de meest controversiële races uit de geschiedenis van de Indy 500.

Winnaar Catroneves op de speedway.

Startgrid

Bruno Junqueira won de poleposition. Johnny Herbert, Oriol Servià, Scott Harrington, Anthony Lazzaro, John de Vries en Billy Roe konden zich niet kwalificeren voor de race.

Rij	Binnen	Midden	Buiten
1	Bruno Junqueira	Robbie Buhl	Raul Boesel
2	Felipe Giaffone	Tony Kanaan	Eddie Cheever
3	Sam Hornish jr.	Scott Sharp	Sarah Fisher
4	Tomas Scheckter	Robby Gordon	Al Unser jr.
5	Hélio Castroneves	Gil de Ferran	Jeff Ward
6	Laurent Rédon	Rick Treadway	Max Papis
7	Jimmy Vasser	Buddy Lazier	Kenny Bräck
8	Richie Hearn	Billy Boat	Arie Luyendyk
9	Michael Andretti	Alex Barron	Shigeaki Hattori
10	Dario Franchitti	Paul Tracy	Airton Daré
11	Greg Ray	George Mack	Mark Dismore

Race

Hélio Castroneves reed vanaf ronde 177 aan de leiding. Met minder dan drie ronden te gaan trachtte Felipe Giaffone Catroneves voorbij te racen, maar zijn poging mislukte, onder meer omdat Dario Franchitti in de weg reed en het was Paul Tracy die Giaffone wist voorbij te steken naar de tweede plaats. Met nog twee ronden te gaan had Tracy 0,22 seconden achterstand op Catroneves en in de voorlaatste ronde probeerde Tracy Castroneves voorbij te racen, wat leek te lukken. Op het moment toen ze zij aan zij reden gebeurde op een ander deel van het circuit een ongeval waardoor meteen de race geneutraliseerd werd. Castroneves ging meteen van het gas af en Tracy reed aan de leiding. Ook Giaffone reed Castroneves nog voorbij. Meteen liet de wedstrijdleiding weten dat Castroneves de race leidde, maar omdat er geen tijd meer was om zaken op orde te stellen en de safety car uit te sturen, reden Tracy en Giaffone als eersten over de finish, ongeveer 19 seconden voor Castroneves. De wedstrijdleiding klasseerde Castroneves als winnaar en Tracy en Giaffone als tweede en derde.

De officiële resultaten van de race werden pas vijf uur na het beëindigen van de race vrijgegeven. Hélio Castroneves werd de winnaar en Tracy's Team Green diende meteen protest in.^[1] Zij beweerden dat Tracy Castroneves al voorbij was op het moment van de neutralisatie. Dat werd uiteindelijk afgewezen, onder meer omdat tijdens de laatste tijdopname in bocht drie, net voor de neutralisatie, Castroneves 0,0371 seconden voorsprong had op Tracy. Ook in hoger beroep werd de zaak afgewezen. Omdat Castroneves de rest van het jaar eveneens in de IndyCar Series reed en Tracy gastrijder was die de rest van het jaar in het concurrerende Champ Car kampioenschap reed, werd door sommigen in de pers beweerd dat de IRL liever had dat Castroneves won.^[2]

#	Coureur	Auto	Team	Ronden	Opgave
1	Hélio Castroneves	Dallara-Chevrolet	Team Penske	200
2	Paul Tracy	Dallara-Chevrolet	Team Green	200
3	Felipe Giaffone	G-Force-Chevrolet	Mo Nunn Racing	200
4	Alex Barron (R)	Dallara-Chevrolet	Blair Racing	200
5	Eddie Cheever	Dallara-Infiniti	Team Cheever	200
6	Richie Hearn	Dallara-Chevrolet	Sam Schmidt Motorsports	200
7	Michael Andretti	Dallara-Chevrolet	Team Green	200
8	Robby Gordon	Dallara-Chevrolet	Team Menard	200
9	Jeff Ward	G-Force-Chevrolet	Chip Ganassi Racing	200
10	Gil de Ferran	Dallara-Chevrolet	Team Penske	200
11	Kenny Bräck	G-Force-Chevrolet	Chip Ganassi Racing	200
12	Al Unser Jr.	Dallara-Chevrolet	Kelley Racing	199
13	Airton Daré	Dallara-Chevrolet	A.J. Foyt Enterprises	199
14	Arie Luyendyk	G-Force-Chevrolet	Treadway Racing	199
15	Buddy Lazier	Dallara-Chevrolet	Hemelgarn Racing	198	Ongeval
16	Robbie Buhl	G-Force-Infiniti	Dreyer & Reinbold Racing	198
17	George Mack (R)	G-Force-Chevrolet	310 Racing	198
18	Billy Boat	Dallara-Chevrolet	CURB/Agajanian/Beck Motorsports	198
19	Dario Franchitti (R)	Dallara-Chevrolet	Team Green	197
20	Shigeaki Hattori (R)	Dallara-Infiniti	Bradley Motorsports	197
21	Raul Boesel	Dallara-Chevrolet	Team Menard	197
22	Laurent Rédon (R)	Dallara-Infiniti	Conquest Racing	196	Ongeval
23	Max Papis (R)	Dallara-Infiniti	Team Cheever	196
24	Sarah Fisher	G-Force-Infiniti	Dreyer & Reinbold Racing	196
25	Sam Hornish Jr.	Dallara-Chevrolet	Panther Racing	186
26	Tomas Scheckter (R)	Dallara-Infiniti	Team Cheever	172	Ongeval
27	Scott Sharp	Dallara-Chevrolet	Kelley Racing	137	Mechanisch
28	Tony Kanaan (R)	G-Force-Chevrolet	Mo Nunn Racing	89	Ongeval
29	Rick Treadway (R)	G-Force-Chevrolet	Treadway Racing	88	Ongeval
30	Jimmy Vasser	Dallara-Chevrolet	Rahal Letterman Racing	87	Mechanisch
31	Bruno Junqueira	G-Force-Chevrolet	Chip Ganassi Racing	87	Mechanisch
32	Mark Dismore	Dallara-Chevrolet	Kelley Racing	58	Mechanisch
33	Greg Ray	Dallara-Chevrolet	A.J. Foyt Enterprises	28	Ongeval
Gemiddelde snelheid : 267,954 km/h - Snelste ronde : Tomas Scheckter, 364,51 km/h
Aantal neutralisaties : 5 (35 van de 200 ronden in totaal)