Loading AI tools
plaats in de Limburgse gemeente Borgloon, België Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hoepertingen is een dorp in de Belgische provincie Limburg, en een deelgemeente van de stad Borgloon, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977.
Deelgemeente in België | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Gewest | Vlaanderen | ||
Provincie | Limburg | ||
Gemeente | Borgloon | ||
Fusie | 1977 | ||
Coördinaten | 50° 49′ NB, 5° 17′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 8,49 km² | ||
Inwoners (01/01/2020) |
2.278 (268 inw./km²) | ||
Overig | |||
Postcode | 3840 | ||
Netnummer | 012 | ||
NIS-code | 73009(M) | ||
Detailkaart | |||
|
Tot de gehuchten van Hoepertingen behoren Tereiken, Helshoven, Hoenshoven, Engelingen en Emmeren.
De eerste schriftelijke vermelding was in 1139 als Hubertingis. De uitgang -ingen duidt op een Germaanse oorsprong: woning van de mannen van Hubert.
Het grondgebied van Hoepertingen werd gekenmerkt door sterke Romeinse invloeden. Op de plaats In den Toem lagen twee tumuli en ook de naam Scheperstom verwijst naar een vroegere tumulus. Ook te Helshoven, helemaal in het zuiden van de gemeente bevond zich de "rateltom". Deze werd uitgegraven in 1975. De inhoud bevindt zich in het Gallo-Romeins museum van Tongeren. Ook helemaal te zuiden loopt de Romeinse heerbaan van Tongeren naar Tienen.
Hoepertingen was een Loons leen, en de eerste bekende Heer was Koenraad van Hoepertingen, vermeld in 1155. Omstreeks 1250 werd Hoepertingen aan de Hertog van Brabant onderhorig. Daarom was het in de 17e en 18e eeuw een der redemptiedorpen; het behoorde tot 1795 aan de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden toe.
De heerlijkheid Hoepertingen was achtereenvolgens in bezit van de families Van Hoepertingen (ca. 1150 – ca. 1350), Van Stein (ca. 1350 – 1397), De Sombreffe (1397–1502), Raes van Grevenbroek (1502–1518), Van der Mark-Arenberg (1518–1617), Van Scharenberg (1617–1688), De Sluse (1688–1788), De Stenbier de Wideux. De laatstgenoemde familie bleef tot 1888 eigenaar van het kasteel.
De Sint-Vedastuskerk was bezit van de Abdij van Sint-Vaast te Arras, maar de Graven van Loon, die voogd waren van deze abdij, bezaten uiteindelijk het patronaatsrecht, wat ze in leen gaven aan hun leenmannen. Uiteindelijk verkochten dezen het (1221, 1223) aan de Abdij van Herkenrode. Ook het tiendrecht kwam in de loop van de 13e eeuw aan Herkenrode.
In 1819–1820 werd de steenweg van Sint-Truiden naar Maastricht aangelegd, waardoor oude verbindingen, zoals de heerbaan, niet meer werden gebruikt en lintbebouwing aan de nieuwe steenweg ontstond. In 1878–1879 werd een spoorlijn aangelegd, in 1881 kwam er een stopplaats en in 1897 kwam Station Hoepertingen tot stand. Dit werd in 1957 voor personenvervoer, en in 1968 ook voor goederenvervoer gesloten, waarna de rails werd opgebroken.
Hoepertingen was een zelfstandige gemeente tot het bij de fusie van 1977 toegevoegd werd aan de gemeente Borgloon.
Het dorp ligt in het westen van deze gemeente aan de weg van Sint-Truiden naar Tongeren. De dorpskom van Hoepertingen ligt ten noorden van de steenweg. Hoepertingen heeft zich ontwikkeld van een Haspengouws landbouwdorp tot een woondorp met lintbebouwing langs de steenweg. In het oosten van de deelgemeente stroomt de Herk. De zuidgrens wordt gevormd door de oude Romeinse heerweg van Tongeren naar Tienen.
Hoepertingen is gelegen in de vallei van de Herk, op de overgang van droog- naar vochtig-Haspengouw. De hoogte varieert van 60 tot 92 meter. De landbouwgrond wordt tegenwoordig voor een belangrijk deel door de fruitteelt ingenomen.
Voetbalclub KHIH Hoepertingen is aangesloten bij de Belgische Voetbalbond en actief in de provinciale reeksen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.