Groene anijstrechterzwam

De groene anijstrechterzwam (Clitocybe odora) is een algemeen voorkomende paddenstoel die groeit tussen de bladeren onder loofhout, vooral bij beuken op matig voedselrijke zand en leem, ook in bekalkte naaldbossen^[1].

Groene anijstrechterzwam
Taxonomische indeling
Rijk: Fungi (Schimmels) Stam: Basidiomycota (Steeltjeszwam) Klasse: Agaricomycetes Onderklasse: Agaricomycetidae Orde: Agaricales (Plaatjeszwam) Familie: Tricholomataceae Geslacht: Clitocybe
Soort
Clitocybe odora (Bull.) P.Kumm. (1871)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal    Biologie Schimmels

Kenmerken

Uiterlijke kenmerken

Hoed

De onregelmatig afgevlakte hoed is 3 tot 10 cm in diameter. De kleur is eerst grijsgroen tot blauwachtig groen, later bruingrijs met een groene tint. Jonge paddenstoelen kunnen een blauwachtige tint hebben. De kleur lijkt donkerder als de luchtvochtigheid hoog is en lichter als het droog is. In het begin is de hoed golvend met een kuil in het midden. De paddenstoel kan ook ernstig worden vervormd, bijvoorbeeld met bulten op de hoed.

Lamellen

De brede lamellen zijn breed aangehecht tot iets aflopend en crème tot grijsgroen van kleur.

Steel

De steel is glad, wittig tot blauwgroenig, met witviltige basis. Hij is 2,5-6,5 cm lang en 0,3 tot 1 cm dik.

Geur en smaak

De vleeskleur is wit tot bleekgroen. De groene anijstrechterzwam is goed te eten en ruikt sterk naar anijs. Bij het drogen verliest het deze typische geur.

Microscopische kenmerken

De kleurloze sporen meten 6-8,5 x 4-4,5 μm.

Verwisseling

Bij witte exemplaren bestaat gevaar voor verwisseling met andere trechterzwammen die ook naar anijs ruiken, waarvan sommige ook giftig zijn.