Grand Prix-wegrace van België 1957
sportseizoen van een motorfietssportcompetitie Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Grand Prix-wegrace van België 1957 was de vierde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1957. De races werden verreden op 7 juli 1957 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy. In België kwamen alle klassen aan de start.
| Grand Prix-wegrace van België 1957 | ||
|---|---|---|
 | ||
| Land | België | |
| Datum | 7 juli 1957 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde | Keith Campbell | |
| Eerste | Libero Liberati | |
| Tweede | Jack Brett | |
| Derde | Keith Bryen | |
| 350 cc | ||
| Snelste ronde | Libero Liberati | |
| Eerste | Keith Campbell | |
| Tweede | Libero Liberati | |
| Derde | Keith Bryen | |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | Tarquinio Provini | |
| Eerste | John Hartle | |
| Tweede | Sammy Miller | |
| Derde | Cecil Sandford | |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde | Tarquinio Provini | |
| Eerste | Tarquinio Provini | |
| Tweede | Luigi Taveri | |
| Derde | Cecil Sandford | |
| Zijspan | ||
| Snelste ronde | Florian Camathias/ Hilmar Cecco | |
| Eerste | Walter Schneider/ Hans Strauß | |
| Tweede | Florian Camathias/ Hilmar Cecco | |
| Derde | Fritz Hillebrand/ Manfred Grunwald | |
Algemeen
De trainingen werden overschaduwd door de dood van Roberto Colombo. Het ongeluk gebeurde bij de ingang van de S-bochten bij Stavelot. De training werd niet stilgezet en de ambulance die Roberto Colombo meenam moest tussen een aantal trainende zijspancombanaties door laveren. Roberto overleed echter nog onderweg naar het ziekenhuis. MV Agusta trok de Italiaanse rijders Umberto Masetti en Fortunato Libanori terug uit de races, maar de "buitenlanders" John Surtees, John Hartle en Luigi Taveri namen wel deel aan de wedstrijden. In deze Grand Prix werd de wereldtitel in de zijspanklasse beslist.
500cc-klasse
Samenvatten
Perspectief
In België nam Gilera-teamleider Roberto Persi een chauvinistische beslissing die slecht uit dreigde te pakken. De motor van Libero Liberati wilde niet starten en hij overlegde met de raceleiding om Liberati met de motor van Bob Brown te laten starten. Met die motor én het startnummer van Brown won Liberati, maar na protesten van MV Agusta en Norton werd hij alsnog gediskwalificeerd. Brown kon uiteraard niet rijden, maar Bob McIntyre ook niet omdat hij nog last had van een nekblessure na zijn val in Assen. Jack Brett (Norton) werd tot winnaar verklaard, maar die beslissing werd in januari 1958 door de FIM teruggedraaid. Slechts zes coureurs bereikten de finish. Keith Campbell reed de snelste ronde met de Moto Guzzi Otto Cilindri, maar viel uit.
Uitslag 500cc-klasse
Niet gestart
|
Niet gefinisht
|
Niet deelgenomen
|
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 500cc-klasse
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 |  Libero Liberati | Gilera | 22 |
| 2 |  Bob McIntyre | Gilera | 14 |
| John Surtees | MV Agusta | ||
| 4 | Jack Brett | Norton | 9 |
| 5 |  Walter Zeller | BMW | 8 |
| 6 | Dickie Dale | Moto Guzzi | 6 |
| 7 |  Keith Bryen | Norton | 5 |
| 8 | Bob Brown | Gilera | 4 |
| 9 | Ernst Hiller | BMW | 3 |
| Derek Minter | Norton |
350cc-klasse
Samenvatten
Perspectief
In de 500cc-race reed Keith Campbell de snelste ronde, terwijl Libero Liberati de race won. In de 350cc-race was dat precies omgekeerd: Campbell won en Liberati reed de snelste ronde. Daardoor behield Campbell de leiding in de WK-stand. Keith Bryen profiteerde van zijn overstap van Norton naar Moto Guzzi en werd derde in de race. John Surtees viel met de MV Agusta 350 4C uit. Zijn teamgenoot Umberto Masetti startte niet uit piëteit met de verongelukte Roberto Colombo.
Uitslag 350cc-klasse
|
Niet gestart
Niet gefinisht
Niet deelgenomen
|
Onbekend[5]
|
Top tien tussenstand 350cc-klasse
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Keith Campbell | Moto Guzzi | 22 |
| 2 | Libero Liberati | Gilera | 18 |
| 3 | Bob McIntyre | Gilera | 14 |
| 4 | John Hartle | Norton | 7 |
| 5 | Bob Brown | Gilera | 6 |
| Keith Bryen | Norton / Moto Guzzi | ||
| 7 | Alano Montanari | MV Agusta | 5 |
| 8 | Helmut Hallmeier | NSU | 4 |
| 9 | Umberto Masetti | MV Agusta | 3 |
| John Surtees | MV Agusta | ||
| Jack Brett | Norton |
250cc-klasse
Samenvatten
Perspectief
Net als Keith Bryen profiteerde John Hartle van zijn overstap naar een ander merk. Hartle verruilde zijn experimentele REG voor de nog experimentele MV Agusta 250 Bicilindrica en won er prompt de Belgische Grand Prix mee. Tarquinio Provini reed weliswaar de snelste ronde, maar hij viel in de laatste ronde uit. Sammy Miller werd tweede, maar zijn Mondial-teamgenoot Cecil Sandford had aan de derde plaats ruim voldoende om aan de leiding in het wereldkampioenschap te blijven.
Uitslag 250cc-klasse
|
Niet gefinisht
Niet gestart
Niet deelgenomen
|
Onbekend[5]
|
Top tien tussenstand 250cc-klasse
125cc-klasse
Samenvatten
Perspectief
Tarquinio Provini won zijn derde 125cc-Grand Prix op rij en was - hoewel nog niet officieel - feitelijk al wereldkampioen. Luigi Taveri, die tweede werd en ook in de WK-stand tweede stond, kon hem niet meer inhalen, maar Carlo Ubbiali kon theoretisch nog op gelijke hoogte komen. Dat was mogelijk omdat Ubbiali al twee nulscores had die hij als "streepresultaat" kon gebruiken. Taveri kon nog op 32 punten komen, maar moest er daarna weer 6 wegstrepen. Ubbiali zat na zijn trainingsongeval in de TT van Assen echter geblesseerd thuis.
Uitslag 125cc-klasse
|
Niet gestart
Niet deelgenomen
|
Onbekend[5]
|
Top tien tussenstand 125cc-klasse
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Tarquinio Provini | Mondial | 30 |
| 2 | .svg){kind=small} Luigi Taveri | MV Agusta | 16 |
| 3 | Carlo Ubbiali | MV Agusta | 14 |
| 4 | Roberto Colombo (†) | MV Agusta | 11 |
| 5 | Cecil Sandford | Mondial | 9 |
| 6 | Sammy Miller | Mondial | 4 |
| 7 | Horst Fügner | MZ | 3 |
 František Bartoš | ČZ | ||
| 9 | Fortunato Libanori | MV Agusta | 2 |
| Bill Webster | MV Agusta |
Zijspanklasse
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.