Loading AI tools
film uit 1978 Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Faces of Death is een Amerikaanse exploitatiefilm/Mondofilm uit 1978 van John Alan Schwartz (die de film schreef onder het pseudoniem Alan Black en regisseerde als Conan LeCilaire). De horrorfilm is een pseudo-documentaire, waarin lijkschouwer Dr. Francis B. Gröss (gespeeld door Michael Carr) videomateriaal toont van dodelijke ongelukken en mensen in andere dodelijke situaties. De film wisselt materiaal waarin menselijke slachtoffers daadwerkelijk in situaties met dodelijk afloop te zien zijn af met geënsceneerde scènes.
Faces of Death | ||||
---|---|---|---|---|
Tagline | Banned in 40+ countries! | |||
Alternatieve titel(s) | The Original Faces of Death Faces of Death I Face à la mort | |||
Regie | John Alan Schwartz (als Conan Le Cilaire) | |||
Producent | Rosilyn T. Scot William B. James (executive) Herbie Lee (executive) | |||
Scenario | John Alan Schwartz (als Alan Black) | |||
Hoofdrollen | Michael Carr Samuel Berkowitz Mary Ellen Brighton Thomas Noguchi John Alan Schwartz | |||
Muziek | Gene Kauer | |||
Montage | Laurl Crushman James Roy Ivon Simoné | |||
Cinematografie | Michael Golden | |||
Productiebedrijf | F.O.D. Productions | |||
Distributie | Standard Video Zeno Pictures | |||
Première | 10 november 1978 | |||
Genre | horror, documentaire, exploitation | |||
Speelduur | 106 minuten | |||
Taal | Engels | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Budget | $ 450.000,- | |||
Opnamelocaties | Guanajuato Los Angeles San Francisco | |||
Opbrengst | € 4.790.742[1] | |||
Vervolg | Faces of Death II | |||
Kijkwijzer | ||||
Officiële website | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
De film heeft vijf officiële vervolgen gekregen, waarbij telkens een afwisseling van echt materiaal en beelden met acteurs werden getoond. De makers gebruikten speciale technieken om de beelden authentiek te laten lijken.
Acteur | Personage |
---|---|
Michael Carr | Dr. Francis B. Gröss |
Samuel Berkowitz | Zichzelf |
Mary Ellen Brighton | Zichzelf, zelfdodingsslachtoffer |
Thomas Noguchi | Zichzelf, hoofd schouwarts |
John Alan Schwartz | Leider kannibalensekte (onvermeld) |
Faces of Death zorgde voor behoorlijk wat controverse.[2] De reden hiervoor was dat er in de film gebruik werd gemaakt van bestaande nieuwsbeelden, waarbij mensen (en dieren) als dodelijk slachtoffer werden getoond. De makers nemen geen enkel standpunt in, het enige doel is het tonen van de beelden.
In de film is onder meer te zien hoe een (door regisseur Schwartz verzonnen) satanische sekte dode lichamen betrekt bij een orgie. Ook zijn er executies te zien door middel van onthoofding en de elektrische stoel. Weer andere scènes laten beelden zien van mensen die opgegeten worden door dieren, waaronder een krokodil die in zwemwater terecht is gekomen en waarbij een poging om het terug naar open water te leiden verkeerd afloopt. Ook het doden van dieren door mensen komt aan bod. Daarnaast zijn er oorlogsbeelden uit Vietnam en de Tweede Wereldoorlog en materiaal over kannibalisme.
Naast de bestaande beelden werd gebruikgemaakt van geënsceneerde scènes, maar door het niet vermelden van de acteurs en het ogenschijnlijke toeval van de draaiende camera, was het voor de kijker soms moeilijk te onderscheiden welke beelden echt waren en welke beelden in scène waren gezet. De controverse werd juist als marketinginstrument gebruikt, met de tagline Banned in 40+ countries, terwijl de film officieel alleen maar verboden was in Australië, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Finland en het Verenigd Koninkrijk en in de meeste gevallen zelfs slechts tijdelijk of gedeeltelijk.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.