Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Eurovisiesongfestival 2024
europees televisiesongfestival Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
Het Eurovisiesongfestival van 2024 werd voor Zwitserland gewonnen door de rapper Nemo met het nummer The code. Aan de 68ste editie van deze jaarlijkse landenwedstrijd namen 36 actieve leden van de European Broadcasting Union (EBU) deel, plus Australië. Het festival vond plaats in de Zweedse stad Malmö en werd georganiseerd door de EBU en de Zweedse publieke omroep Sveriges Television (SVT). De finale was op 11 mei.[1]
.jpg)
Remove ads
Remove ads
Locatie
Het was de zevende keer dat Zweden het Eurovisiesongfestival organiseerde,[2] nadat dit eerder gebeurde in 1975, 1985, 1992, 2000, 2013 en 2016. Tevens vond het festival in Zweden plaats vijftig jaar nadat de Zweedse band ABBA met Waterloo won op het Eurovisiesongfestival van 1974.
Het festival werd gehouden in de Malmö Arena in Malmö, waar het ook in 2013 plaatsvond.[3] Het was de derde keer in de geschiedenis dat Malmö fungeerde als gaststad.
Malmö organiseerde tevens nevenevenementen in samenwerking met de EBU. Folkets Park was de locatie van het Eurovisiedorp, waar optredens plaatsvonden van de deelnemers aan het Eurovisiesongfestival en lokale artiesten, evenals vertoningen van de liveshows voor het grote publiek. Malmö Live was de locatie van de EuroClub, waar de officiële afterparty's en privé-optredens van deelnemers aan de wedstrijd gehouden werden. Een "Eurovision Street" was opgezet in Friisgatan, tussen Folkets Park en Triangeln.[4]
Remove ads
Formule
Samenvatten
Perspectief
Net zoals in voorgaande jaren waren er voorafgaand aan de finale twee halve finales. Uit elke halve finale kwalificeerden tien landen zich voor de finale. Traditiegetrouw vonden de halve finales plaats op de dinsdag en donderdag, voorafgaand aan de finale die traditioneel op de daaropvolgende zaterdag werd gehouden.
De zogenoemde "Grote Vijf", bestaande uit Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk, plaatsten zich rechtstreeks voor de finale. Daarnaast kreeg ook gastland Zweden automatisch een plaats in de finale. Dit jaar brachten de Big Five-landen hun inzending tijdens de halve finales live ten uitvoer. Ook Zweden deed dat. In voorgaande jaren werd tijdens de halve finales aan de tv-kijkers slechts een kort fragment van een repetitie getoond, de drie extra optredens in elke halve finale werden tussen die van de concurrerende landen ingelast.[5]
De stemprocedure die in 2023 werd geïntroduceerd, werd aangehouden. Hierdoor bepaalde enkel het publiek via televoting wie doorstootte naar de finale. Voor de einduitslag in de finale gaven zowel de vakjury's als het publiek de helft van het totaal aantal te behalen punten. De vakjury's gaven hun punten op basis van de generale repetitie op vrijdag 10 mei. Vanwege een bedreiging tegen een medewerker werd het de Nederlandse deelnemer Joost Klein niet toegestaan om aan de generale repetitie deel te nemen. De vakjury's baseerden zich daardoor op zijn uitvoering in de halve finale. Hiervoor werd gebruikgemaakt van een video-opname.[6]
Sinds 2023 mag iedereen uit de hele wereld meestemmen. De stemmen van buiten de deelnemende landen werden gegroepeerd in de Rest of the World-stemming, die het gewicht heeft van één deelnemend land (oftewel, een set van een tot en met twaalf punten). Die stemming werd in 2024 uitgebreid: deze opende meteen na afloop van de tweede generale repetitie. Dat betekende dat eenieder uit niet-deelnemende songfestivallanden vanaf maandagavond al kon stemmen, 22 uur voor de eerste halve finale op televisie te zien was. Een andere wijziging in de stemprocedure was dat in de finale de telefoonlijnen vroeger openden. Er kon al gestemd worden vanaf het begin van de tv-uitzending, nog voordat het eerste land optrad. Dit stemsysteem bestond eerder al, in 2010 en 2011, maar werd nadien afgevoerd.[7]
Presentatoren
Presentatoren waren Petra Mede en Malin Åkerman. Comédienne en presentatrice Petra Mede presenteerde het Eurovisiesongfestival al eerder. In 2013 stond Mede alleen op het podium en in 2016 samen met Måns Zelmerlöw. Malin Åkerman is een Zweedse actrice.
Loting halve finales
De loting voor de halve finales vond plaats op 30 januari 2024 in het stadhuis van Malmö. Deze werd gepresenteerd en uitgevoerd door Pernilla Månsson Colt en Farah Abadi. Net als in de voorgaande jaren werden landen die in het verleden vaak op elkaar stemden, in dezelfde pot geplaatst. Uit elke pot gingen drie landen naar de eerste halve finale op 7 mei en de rest naar de tweede op 9 mei. Ook werd bepaald in welke helft van de halve finale elk land zou optreden en in welke elk van de zes rechtstreeks gekwalificeerde landen zou stemmen. De startvolgorde werd niet geloot, maar zoals gebruikelijk aan de producent overgelaten.
Vanwege de herdenking van de Holocaust werd Israël op verzoek van de Israëlische omroep KAN ingedeeld in de tweede halve finale.[8]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Remove ads
Deelnemerslijst
Samenvatten
Perspectief
Eerste halve finale
Duitsland, Verenigd Koninkrijk en Zweden traden in deze halve finale op en stemden mee.
Tweede halve finale
Frankrijk, Italië en Spanje traden in deze halve finale op en stemden mee.
Finale
Zwitserland werd de winnaar van het Eurovisiesongfestival 2024. Nemo won met het nummer The Code. Het lied won de jurypunten met overtuiging: in totaal gaven 21 landen de twaalf punten aan The Code. Ook Nederland gaf de meeste jurypunten aan het Zwitserse nummer, de Belgische jury had 10 punten over voor het lied. Zwitserland won daarentegen de televoting niet. Kroatië kreeg veruit de meeste punten van de kijkers thuis (337), daarna was het Israël die met 322 punten uit de televote kwam. De kijkers in Nederland en België gaven de meeste punten aan Israël. Zwitserland kreeg alleen van Oekraïne de 12 punten bij de televote.
Het voor de finale geplaatste Nederland werd voor de finale gediskwalificeerd.
Remove ads
Wijzigingen
■ Deelnemende landen
■ Landen die zich niet kwalificeerden voor de finale
■ Landen die zich kwalificeerden in de halve finale, maar werden gediskwalificeerd voor de finale
■ Landen die in het verleden deelgenomen hebben, maar in 2024 afwezig waren
Terugkerend
Terugtrekkend
Gediskwalificeerd
Nederland – Joost Klein werd op de dag van de finale door de EBU gediskwalificeerd. Hij had twee dagen eerder na de tweede halve finale een incident met een cameravrouw, waarna door haar een klacht wegens bedreiging tegen Klein werd ingediend. Vanwege het lopende juridisch onderzoek besloot de organisatie Klein niet te laten deelnemen.[12] Het was de eerste keer ooit dat een deelnemer tijdens het Eurovisiesongfestival gediskwalificeerd werd. Op 12 augustus dat jaar maakte het Zweedse Openbaar Ministerie (OM) bekend dat het onderzoek werd stopgezet wegens gebrek aan bewijs. Volgens het OM had Klein een beweging gemaakt die de camera van de vrouw raakte, maar kon niet bewezen worden dat dit tot ernstige angst bij de cameravrouw leidde of dat Klein echt verkeerde bedoelingen had.[13]
Remove ads
Terugkerende artiesten
Puntengevers
Samenvatten
Perspectief
Hieronder de namen van de degenen die per land namens de jury live op tv de punten geven.
Albanië: Andri Xhahu
Armenië: Brunette (deelneemster in 2023)
Australië: Danny Estrin (deelnemer bij Voyager in 2023)
Azerbeidzjan: Aysel Teymurzadeh (deelneemster in 2009)
België: Livia Dushkoff
Cyprus: Loukas Hamatsos
Denemarken: Stéphanie Surrugue
Duitsland: Ina Müller
Estland: Birgit Õigemeel (deelneemster in 2013)
Finland: Toni Laaksonen
Frankrijk: Natasha Saint-Pier (deelneemster in 2001)
Georgië: Sopho Khalvashi (deelneemster in 2007)
Griekenland: Helena Paparizou (winnares in 2005)
Ierland: Paul Harrington (winnaar Eurovisiesongfestival 1994)
IJsland: Friðrik Ómar Hjörleifsson
Israël: Maya Alkulumbre
Italië: Mario Acampa
Kroatië: Ivan Dorian Molnar
Letland: Andrejs Reinis Zitmanis (deelnemer bij Sudden Lights in 2023)
Litouwen: Monika Linkytė (deelneemster in 2015 en 2023)
Luxemburg: Désirée Nosbusch
Malta: Matt Blxck
Moldavië: Doina Stimpovstsji- Nederland: Martin Österdahl
Noorwegen: Ingvild Helljesen
Oekraïne: Jamala (winnaar Eurovisiesongfestival 2016)
Oostenrijk: Philipp Hansa
Polen: Viki Gabor (winnaar Junior Eurovisiesongfestival 2019 en 2020)
Portugal: Mimicat (deelneemster in 2023)
San Marino: Kida
Servië: Konstrakta (deelneemster in 2022)
Slovenië: Lorella Flego
Spanje: Soraya Arnelas (deelneemster in 2009)
Tsjechië: Radka Rosická
Verenigd Koninkrijk: Joanna Lumley
Zweden: Frans Jeppsson Wall (deelnemer in 2016)
Zwitserland: Jennifer Bosshard
Nikkie de Jager zou namens Nederland de punten geven, maar zij trok zich op de dag van de finale terug wegens alle commotie rondom de diskwalificatie van Joost Klein. Zij werd niet vervangen door een ander Nederlands jurylid. In plaats daarvan werd het uitdelen van de Nederlandse punten overgenomen door songfestivalbaas Martin Österdahl. Eerder die dag kondigde de Noorse jurywoordvoerder Alessandra Mele aan dat ze zou afzien van het geven van de punten. Zij werd vervangen door NRK-presentatrice Ingvild Helljesen. Mele zei dat haar keuze voortkwam uit de deelname van Israël aan het Eurovisiesongfestival.[14] Ook Käärijä, die de punten voor Finland zou geven, trok zich terug. Hij was goed bevriend met de gediskwalificeerde Joost Klein.[15] Hij werd vervangen door Toni Laaksonen.
Remove ads
Motto
In november 2023 besloot de EBU om het motto van 2023, United by Music, voortaan ieder jaar te gaan gebruiken.[16]
Controverse
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads